خانه » همه » سلامت » یوئیت (uveitis)

یوئیت (uveitis)

همه جیز راجع به بیماری یوئیت

چشم یکی از اعضای مهم و حساس بدن می باشد که باید حواسمان به سلامت آن باشد یکی از بیماری های چشمی یوئیت چشم می باشد که چشم را دچار التهاب می کند.

21cfd536 6739 480e b961 31e53646a875 - یوئیت (uveitis)

یوئیت (uveitis)

یوئیت نوعی التهاب در یووه آ چشم است. وجود رگ های خونی قرمز و بزرگ در سطح چشم می تواند بیانگر ciliary flush of deep red (وجود قرمزی حلقه ای در اطراف قرنیه) باشد که به آن یوئیت گفته می شود.
 

آناتومی یووآ

به طور کلی سه بخش یووهآ چشم را تشکیل می دهند. اولین قسمت عنبیه چشم است که از بافت رنگی حلقه ای تشکیل شده و در داخل آینه قابل مشاهده است. حفره سیاهی که در وسط عنبیه قرار دارد را با نام پاپل (pupil) می شناسند.

دومین قسمت که نمی توان به طور مستقیم آن را در داخل آینه دید، شامل جسم مژگانی و مشیمیه می شود. این قسمت دقیقاً در پشت عنبیه قرار گرفته است. یک چشم پزشک می تواند با استفاده از وسایل و تجهیزات مخصوص معاینه این بخش ها را مورد معاینه قرار دهد. زیرا هر سه بخش یووه آ به هم متصل بوده و پزشک معمولاً آن ها را به عنوان مجرای مشیمیه می شناسد.

از آن جایی که مجرای مشیمیه از سه بخش تشکیل شده است،  در نتیجه یوئیت می تواند بر اساس قسمت درگیر شده انواع مختلفی داشته باشد. التهاب عنبیه iritis یا یوئیت قدامی چشم است.

التهاب جسم مژگانی یوئیت میانی یا cyclitis نامیده شده و در نهایت التهاب مشمیه را با نام یوئیت خلفی یا choroiditis می شناسند. البته در صورتی که شبکیه چشم نیز درگیر التهاب شده باشد به آن chorioretinitis گفته می شود. یوئیت قدامی شایع ترین نوع یوئیتی است که ممکن است اتفاق بیفتد. التهاب هر سه قسمت به صورت همزمان نیز با نام panuveitis شناخته می شود.1
 

انواع یوئیت چشمی

 

•یوئیت قدامی

در این نوع جسم مژگانی و عنبیه مورد هدف بیماری قرار می گیرد.
 

•یوئیت میانی

التهاب جسم مژگانی را به تنهایی یوئیت میانی می گویند.
 

•یوئیت خلفی

التهابات مشیمیه یوئیت خلفی می‌ باشد که معمولا نسبت به دیگر انواع یوئیت ها درد کمتری دارد یا اینکه بدون درد می باشد. 
 

•یوئیت منتشر

زمانی به بیماری یوئیت لقب منتشر داده می شود که تمام  قسمت های بافت یوه درگیر بیماری و التهاب باشند این نوع از یونیت از درد و عوارض بیشتری نسبت به دیگر انواع آن برخوردار است.2

5(964) - یوئیت (uveitis)

علل ابتلا به بیماری یوئیت 

ابتلا به این بیماری می تواند دلایل متعددی داشته باشد که شایع‌ ترین آنها عواملی مانند قارچ، ویروس و باکتری می باشد که معمولا دلیل آن ناشناخته است، گاهی هم علت ایجاد التهاب چشمی می تواند ناشی از مشکلات دیگر باشد که منجر به این بیماری می‌ شوند مانند بیماری آرتروز.

در بعضی مواقع ایجاد التهاب در یک چشم می تواند به دلیل شدت یوئیت در چشم دیگر باشد، همین موارد باعث شده است تا بیماری التهاب چشمی یا یوئیت چشمی به عنوان مهمترین و خطرناک ترین بیماری چشم شناخته شود.2
 

علائم یوئیت

علائم یوئیت شامل بعضی از موارد یا همه موارد زیر می شود:

درد چشم ها

قرمزی و خونی شدن چشم ها

حساسیت به رنگ (بروز درد های چشمی در زمان نگاه کردن به نور که به آن فوتوبیا گفته می شود)

تاری دید و دید مبهم

اشیاء معلق در هوا (دیدن نقطه هایی در محدوده بینایی)

چشم ها در هنگام ابتلا به یوئیت معمولاً قرمزتر از بیماری Pinkeye (التهاب ملتحمه چشم) می شود. این قرمزی معمولاً در یوئیت قدامی اتفاق افتاده و ظاهر خواهد شد. جدا از قرمز شدن چشم ها، فقط یک چشم پزشک یا اپتومتریست توانایی دیدن نشانه های میکروسکوپی دیگر در نتیجه یوئیت را دارد که برای این کار از یک میکروسکوپ slit lamp استفاده می کند. پزشک می تواند التهاب سلولهای سفید خون در اطراف یووه آ چشم را به خوبی دیده و نشانه ها را تشخیص دهد.1
 

عوارض بیماری یوئیت چشم

ممکن است بیماری یووئیت منجر به برخی عوارض از جمله آب مروارید، کاهش یا افزایش فشار چشم، آب سیاه، مشکلات شبکیه و کراتوپاتی باند شکل (Band keratopathy) شود. هر یک از این عوارض ممکن است منجر به کاهش دید شود. بیماری یوئیت چشم ممکن است در هر سنی بروز کند.3
 

تشخیص بیماری یوئیت چشم

انجام معاینه دقیق چشم توسط چشم پزشک به هنگام بروز علائم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. التهاب درون چشمی ممکن است برای همیشه روی بینایی اثر بگذارد یا گاهی به نابینایی منجر شود. چشم پزشک از وسایل ویژه‌ای استفاده کرده، درون چشم را معاینه می‌کند و غالباً بر همان اساس تشخیص بیماری را می‌دهد.
 
در برخی شرایط انجام آزمایش‌های خونی، آزمایش‌های پوستی عکس از سینه و گاهی حتی نمونه‌برداری به طریقه جراحی از چشم ممکن است در تشخیص مفید باشند از آنجایی که بیماری یوئیت می‌تواند با وجود بیماری در قسمت‌ های دیگر بدن همراه باشد، لذا ارزیابی و درک سلامتی عمومی بیمار حائز اهمیت است. این کار ممکن است نیازمند انجام مشاوره با متخصصین پزشکی دیگر باشد.3

6(831) - یوئیت (uveitis)

درمان یوئیت

بیماری یوئیت چشم ممکن است در هر سنی بروز کند.
 
بیماری یوؤیت جدى است که مى تواند عوارض دائمى روى چشم بگذارد، بنابراین باید بلا فاصله بعد از تشخیص، درمان بیماری یوئیت چشم را شروع شود.
 
معمولا استروئید (کورتون) به شکل قطره به همراه قطره سیکلوپلژیک مثل تروپیکامید جهت کاهش درد و التهاب تجویز می‌شود. بسته به نوع و شدت بیماری ممکن است استروئید به صورت تزریق اطراف چشم ویا قرص خوراکى نیز تجویز گردد. یوئیت قدامی بدلیل گرفتاری قسمت های قدامی چشم، معمولا با قطره قابل درمان است.
 
گاهی در درمان یوئیت از داروهای دیگری که باعث کنترل التهاب می شوند و اصطلاحا به آنها ایمونوساپرسیو (سرکوبگر سیستم ایمنی) گفته می شود، استفاده می گردد. این داروها و همچنین استروئیدها ممکن است عوارضی ایجاد کنند که شامل گلوکوم، کاتاراکت، افزایش قند خون، افزایش فشار خون، مشکلات کلیوی و پوکی استخوان می باشند.
 
بنابراین بسیار مهم است که فردی که دارای بیماری یوئیت است دستورات دارویی پزشک را بدقت اجرا کند و بیمار بطور منظم تحت معاینه و پیگیری قرار گیرد، تا پیشرفت بیماری و یا عوارض ناشی از داروهای یوئیت تحت کنترل باشد. گاهی در یوئیت های مزمنی که لازم است سالها دارو مصرف کنند، دارو را به صورت مخازنی در داخل چشم کاشته، و دارو به مدت چند ماه یا سال بتدریج در داخل چشم آزاد می گردد.3

پینوشتها
1.www.pezeshket.com
2.www.binaii.com
3.www.beytoote.com

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد