قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۸/۰۹/۲۱
–
۱۰۷۵ بازدید
رابطه جهاد ابتدایی با عملکرد داعش چیه؟
مگه اینا کارشون همون نیست که اسلام مسگع خب چه فرقی دارن؟
سلام
دوست محترم درمورد جهاد ابتدایی خوب است بدانید بر اساس دیدگاه فقه شیعه، در زمان غیبت معصوم(ع) جهاد فقط در قالب دفاع مشروع مجاز است و هرگونه حمله ابتدایی به کشورهای دیگر ممنوع است.(خمینی، تحریر الوسیله، 1409 ق، ج1، ص482، مساله2).اما در مورد جهاد ابتدایی در زمان امام معصوم(ع) نیز برخی بر این باورند که حتی جهاد و جنگ‌های صدر اسلام نیز از موارد جهاد ابتدایی و برای تحمیل عقیده و اجبار به مسلمان شدن نبوده است بلکه به نوعی جهاد دفاعی بوده که به دلایلی هم‌چون آغاز جنگ توسط دشمن، فتنه گری نظامی و غیر نظامی توسط آنان، از قبیل نقشه‌کشی برای اخراج پیامبر، نقض پیمان به وسیله دشمن و یا استمداد مظلومانی بوده که توسط ستمگران مورد ظلم واقع شده بودند. به همین دلیل اطلاق آیات جهاد در قرآن به وسیله این دسته از آیات، مقید می‌شود.در یکی از آیات شریفه بر این نکته تصریح شده است که:«خداوند شما را از دوستی و عدالت با کسانی که با شما در راه دینتان قتال نکرده و شما را از خانه و کاشانه تان بیرون نکرده‌اند، نهی نمی‌کند؛ به درستی که خداوند عدالت پیشگان را دوست می‌دارد. همانا شما را از دوستی و احسان با کسانی نهی می‌کند که با شما در دینتان جنگیدند و شما را از خانه و کاشانه‌تان بیرون کردند و بر بیرون کردنتان کمک نمودند.» به استناد این آیه، وقتی احسان و نیکی به کفاری که با مسلمانان نمی‌جنگند و در توطئه بر ضد مسلمانان شرکت ندارند، جایز است، بنابراین به طریق اولی جنگ با آنان مورد نهی شارع خواهد بود. حتی بر اساس دیدگاه حضرت امام خمینی ره تنها در صورت حمله نظامی، دفاع نظامی واجب است ولی اگر حمله دشمن به صورت سیاسی و اقتصادی و امثال آن باشد اگر چه موجب وهن و ضعف مسلمانان باشد، باز هم نمی‌توان متوسل به خشونت شد بلکه دفاع مشابه و متناسب با حمله دشمن لازم است، مانند تحریم کالاهای آنان. (خمینی، 1409، ص485). شیخ محمود شلتوت، نیز با بررسی جنگ های صدر اسلام استدلال می کند که مسلمانان در آغاز امر هرگز به کسی و جایی حمله نمی برند و جز به هنگام دفاع ازاستقلال و آزادی بپا نمی خاستند و در هر زمان در می یافتند که متجاوزان، مقاصد عالی و برنامه آزادی آنها را درک کرده اند و می دیدند که دیگر نمی توان دشمنان را کشورگشا و جنگ طلب خواند و آنان دست از کشتار بر می داشتند، مسلمین هم به هجوم و حمله خاتمه می دادند. استاد شهید مرتضی مطهری ، ماهیت جهاد را دفاع می دانند. ایشان معتقدند که اختلافی میان محققین نیست که ماهیت جهاد دفاع است. یعنی جهاد و هر نوع قتال و جنگی به عنوان تجاوز یعنی به عنوان جذب کردن مال و ثروت طرف مقابل و استخدام نیرو های اقتصادی یا انسانی به هیچ وجه از نظر اسلام روا نیست. و این نوع جنگ از نظر اسلام، نوعی ظلم است و جهاد فقط به عنوان دفاع و در واقع مبارزه با یک نوع تجاوز است و فقط در این صورت می تواند مشروع باشد. ایشان در عین اینکه دفاع را امری مقدس می دانند ولی ملاک تقدس دفاع را دفاع از حق، حقوق انسانیت و آزادی می دانند. شهید مطهری با استناد به آیه 190 سوره بقره، استدلال می کند که باید با متجاوز جنگید تا تجاوز به وجود نیاید اما اگر با غیر متجاوز بجنگید خود متجاوز می شوید. یعنی با متجاوز جنگیدن، تجاوز نیست، ولی با غیر متجاوز جنگیدن تجاوز است و جایز نیست. ایشان تاکید دارند که قرآن، جهاد را منحصرا و منحصرا نوعی دفاع می داند.و تنها در مورد یک تجاوز که وقوع کرده باشد اجازه جهاد می دهد. البته از نظر ایشان، تجاوز مفهومی عام است و منحصر به جان، مال، ناموس، سرزمین،استقلال و آزادی نیست. اگر به ارزشهایی که آن ارزشها، ارزش انسانی به شمار می رود تجاوز بشود، باز هم تجاوز رخ داده است.واژه جنگ مقدس(Holy War) بارها و بارها در آثار مکتوب و رسانه‌های گروهی غرب به عنوان معادل جهاد در اسلام به کار رفته است تا به این وسیله مسلمانان را به خشونت و تروریسم متهم کنند! با تبیین مفهوم جهاد، می‌توان دریافت که این واژه از اساس نادرست است و در اسلام جنگ مقدسی مصطلح نیست، بلکه ماهیت جهاد در اسلام یک جهاد دفاعی(دفاع مشروع) می‌باشد که در حقوق بین‌الملل امروزی جزء حقوق مسلم هر کشور است و در کنوانسیون‌های بین المللی متعدد از جمله ماده 51 منشور سازمان ملل به رسمیت شناخته شده است. یکی از نویسندگان مسیحی آزاد‌اندیش آلمانی در این باره می‌نویسد:مسلمانان مخترع «جنگ مقدس» نبودند، بلکه پاپ اوربان دوم این جنگ‌ها را «مشیت الهی» دانسته و جنگ‌جویان صلیبی با این نیت در این جنگ‌ها شرکت می‌کردند. این جنگ‌جویان تقریباً چهار میلیون مسلمان و یهودی را به خاک وخون کشیدند و کشتند. این مسلمانان نبودند که طبق گفته یک راوی در بیت المقدس «تا مچ پا در خون فرو می‌رفتند» تا اینکه «با خوشحالی و اشک شادی» خود را به قبر ناجی شان مسیح برسانند. در اسلام کلمه «مقدس» در رابطه با جنگ وجود ندارد…«جنگ مقدس» متأسفانه یکی از واژه‌هایی است که در تورات آمده است(ارمیا، باب 51، آیه 2۷). (تودن هوفر، 1378ش، ص40).منابع:1. محمود شلتوت، جنگ وصلح در اسلام، مترجم شریف رحمانی، تهران، بعثت،13542. مرتضی مطهری، جهاد، تهران، صدرا، چاپ نهم، 1357 3.محمود شلتوت، سیری در تعالیم اسلام، مترجم خلیل خلیلیان، تهران، انتشار، 13614. خمینی، روح‌الله، تحریر الوسیله، دار الکتب الاسلامیه، قم، چاپ دوم، ج1، 1409ق.
دوست محترم درمورد جهاد ابتدایی خوب است بدانید بر اساس دیدگاه فقه شیعه، در زمان غیبت معصوم(ع) جهاد فقط در قالب دفاع مشروع مجاز است و هرگونه حمله ابتدایی به کشورهای دیگر ممنوع است.(خمینی، تحریر الوسیله، 1409 ق، ج1، ص482، مساله2).اما در مورد جهاد ابتدایی در زمان امام معصوم(ع) نیز برخی بر این باورند که حتی جهاد و جنگ‌های صدر اسلام نیز از موارد جهاد ابتدایی و برای تحمیل عقیده و اجبار به مسلمان شدن نبوده است بلکه به نوعی جهاد دفاعی بوده که به دلایلی هم‌چون آغاز جنگ توسط دشمن، فتنه گری نظامی و غیر نظامی توسط آنان، از قبیل نقشه‌کشی برای اخراج پیامبر، نقض پیمان به وسیله دشمن و یا استمداد مظلومانی بوده که توسط ستمگران مورد ظلم واقع شده بودند. به همین دلیل اطلاق آیات جهاد در قرآن به وسیله این دسته از آیات، مقید می‌شود.در یکی از آیات شریفه بر این نکته تصریح شده است که:«خداوند شما را از دوستی و عدالت با کسانی که با شما در راه دینتان قتال نکرده و شما را از خانه و کاشانه تان بیرون نکرده‌اند، نهی نمی‌کند؛ به درستی که خداوند عدالت پیشگان را دوست می‌دارد. همانا شما را از دوستی و احسان با کسانی نهی می‌کند که با شما در دینتان جنگیدند و شما را از خانه و کاشانه‌تان بیرون کردند و بر بیرون کردنتان کمک نمودند.» به استناد این آیه، وقتی احسان و نیکی به کفاری که با مسلمانان نمی‌جنگند و در توطئه بر ضد مسلمانان شرکت ندارند، جایز است، بنابراین به طریق اولی جنگ با آنان مورد نهی شارع خواهد بود. حتی بر اساس دیدگاه حضرت امام خمینی ره تنها در صورت حمله نظامی، دفاع نظامی واجب است ولی اگر حمله دشمن به صورت سیاسی و اقتصادی و امثال آن باشد اگر چه موجب وهن و ضعف مسلمانان باشد، باز هم نمی‌توان متوسل به خشونت شد بلکه دفاع مشابه و متناسب با حمله دشمن لازم است، مانند تحریم کالاهای آنان. (خمینی، 1409، ص485). شیخ محمود شلتوت، نیز با بررسی جنگ های صدر اسلام استدلال می کند که مسلمانان در آغاز امر هرگز به کسی و جایی حمله نمی برند و جز به هنگام دفاع ازاستقلال و آزادی بپا نمی خاستند و در هر زمان در می یافتند که متجاوزان، مقاصد عالی و برنامه آزادی آنها را درک کرده اند و می دیدند که دیگر نمی توان دشمنان را کشورگشا و جنگ طلب خواند و آنان دست از کشتار بر می داشتند، مسلمین هم به هجوم و حمله خاتمه می دادند. استاد شهید مرتضی مطهری ، ماهیت جهاد را دفاع می دانند. ایشان معتقدند که اختلافی میان محققین نیست که ماهیت جهاد دفاع است. یعنی جهاد و هر نوع قتال و جنگی به عنوان تجاوز یعنی به عنوان جذب کردن مال و ثروت طرف مقابل و استخدام نیرو های اقتصادی یا انسانی به هیچ وجه از نظر اسلام روا نیست. و این نوع جنگ از نظر اسلام، نوعی ظلم است و جهاد فقط به عنوان دفاع و در واقع مبارزه با یک نوع تجاوز است و فقط در این صورت می تواند مشروع باشد. ایشان در عین اینکه دفاع را امری مقدس می دانند ولی ملاک تقدس دفاع را دفاع از حق، حقوق انسانیت و آزادی می دانند. شهید مطهری با استناد به آیه 190 سوره بقره، استدلال می کند که باید با متجاوز جنگید تا تجاوز به وجود نیاید اما اگر با غیر متجاوز بجنگید خود متجاوز می شوید. یعنی با متجاوز جنگیدن، تجاوز نیست، ولی با غیر متجاوز جنگیدن تجاوز است و جایز نیست. ایشان تاکید دارند که قرآن، جهاد را منحصرا و منحصرا نوعی دفاع می داند.و تنها در مورد یک تجاوز که وقوع کرده باشد اجازه جهاد می دهد. البته از نظر ایشان، تجاوز مفهومی عام است و منحصر به جان، مال، ناموس، سرزمین،استقلال و آزادی نیست. اگر به ارزشهایی که آن ارزشها، ارزش انسانی به شمار می رود تجاوز بشود، باز هم تجاوز رخ داده است.واژه جنگ مقدس(Holy War) بارها و بارها در آثار مکتوب و رسانه‌های گروهی غرب به عنوان معادل جهاد در اسلام به کار رفته است تا به این وسیله مسلمانان را به خشونت و تروریسم متهم کنند! با تبیین مفهوم جهاد، می‌توان دریافت که این واژه از اساس نادرست است و در اسلام جنگ مقدسی مصطلح نیست، بلکه ماهیت جهاد در اسلام یک جهاد دفاعی(دفاع مشروع) می‌باشد که در حقوق بین‌الملل امروزی جزء حقوق مسلم هر کشور است و در کنوانسیون‌های بین المللی متعدد از جمله ماده 51 منشور سازمان ملل به رسمیت شناخته شده است. یکی از نویسندگان مسیحی آزاد‌اندیش آلمانی در این باره می‌نویسد:مسلمانان مخترع «جنگ مقدس» نبودند، بلکه پاپ اوربان دوم این جنگ‌ها را «مشیت الهی» دانسته و جنگ‌جویان صلیبی با این نیت در این جنگ‌ها شرکت می‌کردند. این جنگ‌جویان تقریباً چهار میلیون مسلمان و یهودی را به خاک وخون کشیدند و کشتند. این مسلمانان نبودند که طبق گفته یک راوی در بیت المقدس «تا مچ پا در خون فرو می‌رفتند» تا اینکه «با خوشحالی و اشک شادی» خود را به قبر ناجی شان مسیح برسانند. در اسلام کلمه «مقدس» در رابطه با جنگ وجود ندارد…«جنگ مقدس» متأسفانه یکی از واژه‌هایی است که در تورات آمده است(ارمیا، باب 51، آیه 2۷). (تودن هوفر، 1378ش، ص40).منابع:1. محمود شلتوت، جنگ وصلح در اسلام، مترجم شریف رحمانی، تهران، بعثت،13542. مرتضی مطهری، جهاد، تهران، صدرا، چاپ نهم، 1357 3.محمود شلتوت، سیری در تعالیم اسلام، مترجم خلیل خلیلیان، تهران، انتشار، 13614. خمینی، روح‌الله، تحریر الوسیله، دار الکتب الاسلامیه، قم، چاپ دوم، ج1، 1409ق.