مادر مریم پس از وضع حمل، نوزاد خود را در پارچه ای پیچید، و به معبد آورد و به دانشمندان و بزرگان بنی اسرائیل خطاب کرد که این نوزاد برای خدمت خانه خدا نذر شده است، سرپرستی او را بر عهده بگیرید، از آنجا که مریم از خانواده ای بزرگ (خانواده عمران) بود دانشمندان و عابدان بنی اسرائیل برای سرپرستی او بر یکدیگر سبقت می جستند، و لذا تصمیم بر قرعه گرفتند، بکنار نهری آمدند و قلمها و چوبهائی که بوسیله آن قرعه می زدند حاضر کردند، و نام هر یک بر یکی از قلمها نوشته شد، هر قلمی در آب فرو می رفت برنده قرعه نبود، تنها قلمی که روی آب باقی می ماند برنده قرعه محسوب می شد، قلمی که نام «زکریا» بر آن بود در اعماق آب فرو رفت و سپس روی آب آمد و سرپرستی «زکریا» نسبت به مریم مسلّم شد، و در واقع از همه سزاوارتر بود زیرا هم پیامبر خدا بود و هم همسر خاله مریم.قرآن با اشاره به این داستان می گوید: «در آن هنگام که آنها قلم های خود را برای تعیین سرپرستی مریم در آب می افکندند حاضر نبودی. و همچنین به هنگام کشمکش و گفتگوی آنها بر سر کفالت مریم حضور نداشتی و اینها فقط از طریق وحی بر تو نازل شده است».قصه های قرآن، حضرت آیت الله مکارم شیرازی.نتیجه :دربحث رابطه حضرت زکریا ومریم چند نکته قابل توجه است :1بعهده گرفتن کفالت یک امر الهی بود چون قرعه به نام او افتاد .2-در بین حاضران نزدیکترین فرد از نظر قوم و خویشی زکریا بود 3-طبق صریح قرآن هر دو معصوم و طاهر بودند و مراعات محرم و نامحرم می کردند. والله عالم