۱۳۹۷/۰۷/۳۰
–
۶۸۷ بازدید
من این متن رو خوندم در سایتتون و سوالی برام پیش اومد!:ان گا ه سنان بن انس ایادی، که لعنت خدا بر او باد، پیاده شد و محا سن حسین (ع) را گرفت و با شمشیر بر گلوی وی می زد و می گفت: «به خدا سوگند، سرت را از تنت جدا می کنم درحالی که می دانم تو پسر رسول خدایی و ازجهت پدر و مادر، برترین مردمان هستی».هلال گوید: … سر حسین را درحالی که با انان مشغول گفت وگو بود، از پیکر بریدند و من از بی رحمی انان به شگفت امدم و گفتم: به خدا سوگند، هرگز شما را در کاری همراهی نخواهم کردببخشید این هلال کیه؟ من این ها جزو لشکر دشمن بودن، چون زیاد شنیدیم مثلا کسی رفت برای امام حسین اب بیاره، شمر اومد از گودال بیرون گفت سیرابش کردم و…. چرا این ها امام رو یاری نکردن؟ بعد یک سوال دیگه من شنیدم غیر از امام سجاد(ع) تعدادی از مردان بنی هاشم زنده موندن مثل یک تعدادی از فرزندان امام حسن که بزرگسال هم بودن، چرا اینها به شهادت نرسیدن؟
هلال بن نافع که در واقعه کربلا حضور داشته جزو سپاهیان عمر بن سعد و از گزارشگران آن واقعه است.چندتن از یاران امام حسین علیه السلام بودند که از دست ستمگران مجرمى که تشنه ریختن خونهاى اهل بیت معصومین بودند نجات یافتند که آنان عبارت بودند از:1. امام سجاد علیه السلام، آن بزرگوار در کربلا بیمار بود، شمر خواست آن حضرت را به قتل برساند، حضرت زینب علیهاالسلام آمد و از کشتن او ممانعت کرد.[۱] 2. امام باقر علیه السلام، آن بزرگوار در واقعه کربلا کودکى بود که دو سال و چند ماه از عمر شریفش بیشتر نگذشته بود.[۲] 3. حسن بن حسن بن على علیه السلام، مجروح شد و او را به کوفه بردند و معالجه نمودند تا بهبودى یافت.[۳] 4. زید بن الحسن.[۴] 5. عمر بن الحسین
6. قاسم بن عبدالله
7. محمد بن عقیل.[۵] 8. عقبة بن سمعان، او غلام حضرت رباب است،[۶] سپاهیان دشمن او را گرفته و نزد عمر بن سعد آوردند، عمر بن سعد او را گفت: تو کیستى؟ عقبه بن سمعان گفت: من مملوک و غلامم. او را آزاد نمودند.[۷] 9. موقع بن ثمامة الاسدی، او نیز با امام حسین علیه السلام بود و آن چه تیر داشت به سوى دشمن افکند و با آنان مقاتله کرد، پس گروهى از قبیله اش آمده و او را امان دادند و نزد آنان رفت چون عبیدالله از این واقعه آگاه شد او را به «زاره» تبعید نمود.[۸] 10. مسلم بن رباح
11. ضحاک بن عبدالله
به نقل از پایگاه دانشنامه اسلامی
پینوشت:
المنتظم ابن جوزى، 5/341.
مقتل الحسین مقرم، 305. ولى بنابر قول اصح ولادت حضرت امام باقر علیه السلام در سال 57 و عمر شریفش در واقعه کربلا نزدیک به چهار سال بوده است.
ارشاد شیخ مفید، 2/25.
مقاتل الطالبیین، 119.
حیاة الامام الحسین، 3/314.
رباب دختر امرالقیس کلبى، مادر حضرت سکینه دختر امام حسین علیه السلام است.
انساب الاشراف، 3/205.
کامل ابن اثیر، 4/80.
6. قاسم بن عبدالله
7. محمد بن عقیل.[۵] 8. عقبة بن سمعان، او غلام حضرت رباب است،[۶] سپاهیان دشمن او را گرفته و نزد عمر بن سعد آوردند، عمر بن سعد او را گفت: تو کیستى؟ عقبه بن سمعان گفت: من مملوک و غلامم. او را آزاد نمودند.[۷] 9. موقع بن ثمامة الاسدی، او نیز با امام حسین علیه السلام بود و آن چه تیر داشت به سوى دشمن افکند و با آنان مقاتله کرد، پس گروهى از قبیله اش آمده و او را امان دادند و نزد آنان رفت چون عبیدالله از این واقعه آگاه شد او را به «زاره» تبعید نمود.[۸] 10. مسلم بن رباح
11. ضحاک بن عبدالله
به نقل از پایگاه دانشنامه اسلامی
پینوشت:
المنتظم ابن جوزى، 5/341.
مقتل الحسین مقرم، 305. ولى بنابر قول اصح ولادت حضرت امام باقر علیه السلام در سال 57 و عمر شریفش در واقعه کربلا نزدیک به چهار سال بوده است.
ارشاد شیخ مفید، 2/25.
مقاتل الطالبیین، 119.
حیاة الامام الحسین، 3/314.
رباب دختر امرالقیس کلبى، مادر حضرت سکینه دختر امام حسین علیه السلام است.
انساب الاشراف، 3/205.
کامل ابن اثیر، 4/80.