فرزندان زیاد در بین آنان شخصیت مثبتی نبوده و تمامی آنان به کارهای پدرشان و برادرشان عبیدالله زیاد راضی بوده اند. فرزندان مروان نیز معروف آنان چهار نفر بوده اند که از بین آنان، عبدالملک مروان خلیفه به ناحق و ظالم بوده و سه نفر دیگر از طرف او بر بخش هایی حکومت می کرده اند. همچنین فرزندان عبدالملک هم چهار نفر بوده اند که همگی خلیفه شدند و از خلفای ظالم و جایر بوده اند.و اما منظور از بنی امیه که مورد لعن قرار گرفته اند تنها افرادی از آنها که در غصب خلافت و خاموش کردن نور ولایت هم دست بوده اند مراد است. و اغلب آنان که از جمله اولاد ابی سفیان و اولاد مروان باشند دشمن اهل بیت بوده اند. و اگر احیانا در بین این گروه کسی مؤمن واقعی باشد این لعن شامل حال او نمی شود.در روایتی علی بن یقطین که در دستگاه بنی امیه بوده و از ارادتمندان اهل بیت بوده به امام کاظم(ع) عرض می کند من از نفرینی که امام صادق بر پدرم یقطین و اولاد او کرده می ترسم. حضرت می فرماید: آن طور که تو فکر می کنی نیست.مؤمن در صلب کافر به مانند ریگ است در خشت که باران گل را می شوید و ضرری به سنگ ریزه نمی رسد و نفرین پدرم شامل حال تو نمی شود. بنابراین لعنی هم که بر بنی امیه شده به همین شکل است شامل مؤمنان از آنان نمی شود.
و کسانی که خودشان از کافران و ظالمان بوده اند و یا راضی به کارهای پدران خود بوده اند مورد لعن هستند.
برای توضیح بیشر ر.ک:
به: شفاء الصدور در شرح زیارت عاشورا تألیف میرزا ابوالفصل طهرانی.
و کسانی که خودشان از کافران و ظالمان بوده اند و یا راضی به کارهای پدران خود بوده اند مورد لعن هستند.
برای توضیح بیشر ر.ک:
به: شفاء الصدور در شرح زیارت عاشورا تألیف میرزا ابوالفصل طهرانی.