رسول خدا (ص) پس از وفات نخستین همسر با وفایش خدیجه (س)، دو سال پیش از آنکه به مدینه هجرت کند عایشه را به عقد خود درآورد و یک سال و نیم پس از هجرت در ماه شوال و پس از جنگ بدر بود که بنا به اصرار و پافشاری پدرش ابوبکر، او را به خانه خود برد. عایشه هیجده ساله بود که رسول خدا (ص) رحلت فرمود با این حساب ام المؤمنین تنها مدت هشت سال و پنج ماه از زندگی خود را در خانة پیغمبر گذرانید. [i] قرآن کریم از قبل نسبت به توطئه هایی که در پیش بود هشدار داده بود و صریحاً به زنان پیامبر دستور داده بود که: وَ قَرْنَ فی بُیُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ اْلأُولی .. [ii] در خانه هایتان قرار گیرید و مانند روزگار جاهلیت قدیم زینت­های خود را آشکار مکنید … . و پیامبر عظیم الشأن (ص) اسلام بارها قضیة پارس کردن سگ های حوئب و سوار شدن بر شتر را به عائشه گوشزد کرده و او را از این قضایا بر حذر داشته بود. [iii] جایی و سندی وجود ندارد که به امر جاسوسی عایشه از منزل پیامبر اشاره داشته باشد، هدف پیامبر(ص) اسلام (ص) از این ازدواج بیشتر جلب توجه ابی بکر، قبیله او و تحکیم روابط با آنها بوده است. البته عایشه با سن نسبتا کمی که داشت احیانا می توانست به رهبر بزرگوار اسلام کمک کرده و از آن افکار زیادی که داشت و وظیفه مهم و سنگینی را که به عهده گرفته بود رهایی بخشد و گاهی سبب تسکین و آرامشی برای آن حضرت گردد، اما متاسفانه به جای این کار غالبا موجبات ناراحتی آن حضرت را فراهم می ساخت.
مقدمات این ازدواج در مکه انجام شد و مراسم خواستگاری در آنجا به وقوع پیوست اما رفتن به خانه پیامبر(ص) در مدینه صورت گرفت.
عایشه با این که می توانست از افتخار همسری رهبر بزرگوار اسلام با آن فرصت و امکانات کمال بهره های معنوی را ببرد اما زندگی پرماجرا و طولانی او حکایت از حسادت ها، رقابت ها و توطئه هایی چه در داخل زندگی رسول خدا (ص) و چه در خارج که از او نقل شده می کند و به خصوص پس از رحلت رسول خدا (ص) داستان شرکت او در جنگ جمل و همکاری او با طلحه و زبیر بر ضد خلیفه مسلمانان امیر المؤمنان (ع) او را تا سر حد عصیان و نافرمانی با دستور صریح خدا و پیامبر(ص) پیش برده و با همه مقامی که اهل سنت برای او دست و پا کرده اند و او را در ردیف بزرگترین کسانی که از پیامبر(ص) حدیث نقل کرده است آورده اند و مطابق نقل ابن حجر بعضی چون عطاء بن ابی ریاح او را فقیه ترین و دانشمندترین مردم خوانده اند، برای این عمل و برخی اعمال دیگرش نتوانسته اند محمل صحیحی پیدا کنند، بلکه خود عایشه نیز از آن اعمال شرمنده بوده و هرگاه به او ایراد می شد نمی توانست پاسخی بدهد تا آنجا که به گفته ابن قتیبه چون هنگام مرگ عایشه فرا رسید به او گفتند تو را در کنار پیامبر(ص) دفن کنیم؟ گفت: نه، من پس از او کارهایی کرده ام که نمی بایستی بکنم، مرا با همان برادرانم –یعنی مردم دیگر- دفن کنید و از این رو او را در بقیع دفن کردند، و پس از آنکه حدود 70 سال از سن او گذشت، در سال 58 هجری مرگش فرا رسید. [iiii] پی‌نوشت:
[i] – نقش عائشه در تاریخ اسلام ج 1 ص 45 حیاه امام الحسن بن علی (ع) ج 1 ص 372 باقر الشریف القریشی
[ii] – سوره احزاب آیه 33 * وَ قَرْنَ فی بُیُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ اْلأُولی وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتینَ الزَّکاةَ وَ أَطِعْنَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیرًا * و در خانه های خود بمانید، و همچون دوران جاهلیّت نخستین (در میان مردم) ظاهر نشوید، و نماز را برپا دارید، و زکات را بپردازید، و خدا و رسولش را اطاعت کنید؛ خداوند فقط می خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد.
[iii] – نقش عائشه در تاریخ اسلام ج 2 ص 51
[iiii] رسولی محلاتی، زندگانی حضرت محمد(ص)، ص 277،اما اینکه چرا پیامبر (ص) با علم به پیش آمدها از ازدواج با عائشه سرباز نزد، زیرا که علم پیامبر (ص) به این پیشامدها از نوع (علم غیب) و علم به اسباب و مسببات قطعی الحصول بود و پیامبر (ص) در برابر چنین علمی تکلیف نداشت. علمی تکلیف آور است که از طرق عادی حاصل شود، اما علمی که از طریق غیر عادی و غیبی حاصل شود چون تحت اختیار نیست چرا که قابل تبدیل و تغییر نیست آن علم تکلیف آور هم نخواهد بود و با این مطلب که بیان شد بسیاری از قضایا قابل توجیه است