طلسمات

خانه » همه » مذهبی » اصول اخلاقی در روابط زوجین- همسرداری

اصول اخلاقی در روابط زوجین- همسرداری


اصول اخلاقی در روابط زوجین- همسرداری

۱۳۹۶/۰۶/۰۸


۳۰۵۸ بازدید

باسلام ..من نزدیک یک ماه است که عقد کرده ام با خودم عهد کردم که همیشه در زندگی مشترکم حضرت زهرا الگویم باشد .. از شما میخوام کمکم کنید و راهکارهای داشتن یه زندگی خوب و مذهبی و بانشاط رو بهم بگید و اینکه اگه بخوام رابطه خیلی خوب و قوی با شوهرم داشته باشم چکارهایی رو باید انجام بدم و همسرم هم یک فرد مذهبی است ..خیلی ممنونم

باسلام واحترام حضورپرسشگرگرامی؛خواهر عزیز! ازدواجتان را تبریک عرض مینماییم، آفرین بر شما بخاطر عهدی که با خود بسته اید، امیدوارم که زندگی بانوی دوعالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها الگوی همیشگی زندگیتان باشد. تردیدی نیست که ازدواج و تشکیل خانواده، موجب سکون و آرامش می شود، ولی برای یافتن دیدگاه، سؤال این است که رعایت چه اصول اخلاقی در روابط میان زوجین موجب آرامش ایشان می شود؟
***اصول اخلاقی اثر گزار در بهبود روابط زوجین: رعایت اصولی اخلاقی ضامن تأمین آرامش زوجین و سایر افراد خانواده بوده که در ادامه به مهم¬ترین اصول و آداب اخلاقی در روابط همسران پرداخته می¬شود. این 24 اصل را که حاصل یک دوره پژوهش علمی این حقیر در روابط زوجین می باشد، بعنوان هدیه ازدواجتان حضورتان تقدیم میکنیم وامیدواریم در تمامی مراحل زندگی مشترک این اصول را بکار ببندید.
1.رعایت اعتدال: حضرت علی فرمود:«نادان را نمی¬بینی مگر این¬که یا تندرو است یا کندرو» (نهج البلاغه،حکمت70) رعایت اعتدال در امور خانواده باعث تحکیم و تقویت روابط خانوادگی می¬شود و به دست¬یابی هدف اصلی تشکیل خانواده کمک می¬کند. رعایت اعتدال در رفتار و گفتار نیز در ثبات خانواده مؤثر است .
«إِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُواْ وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَى؛ هرگاه سخنی گویید به عدالت گرایید هر چند درباره خویشاوندان باشد» (انعام،آیه 152)
2.امانت¬داری: زن در محیط خانواده امانت دار مرد است. اگر چه شوهر تمام دارایی خود را در اختیار همسرش گذاشته است، اما زن باید بداند که مالک حقیقی مرد است، زن باید امین باشد و هرگونه تصرفی در آن با اجازه¬ی مرد صورت گیرد و شرعاً زن حق ندارد از اموال شوهرش به دیگران ببخشد. حتی برای خویشان خودش یا خویشان شوهرش. (رفیعی محمدی، 1389، 95)
امانت داری در خانواده از جمله عواملی است که اعتماد به یکدیگر را تقویت می¬کند. اگر زن بتواند در چارچوب امانت داری در خانواده، این عامل را تقویت کند و در قالب دستورهای دینی و معارف الهی اعتماد همسرش را به خود جلب کند زندگی خانوادگی و اجتماعی با آزادی بیشتری مواجه خواهد شد.
3.انتقاد پذیری:یکی از عوامل موفقیت در حفظ سلامت خانواده و پیشگیری از مشاجره¬های خانوادگی، اعتقاد به این اصل است که هیچ کس کامل نیست، پس من هم کامل نیستم و انتقاد راهی به سوی کمال است. بدیهی است انتقاد در فضای سالم و صمیمانه می¬تواند راهی برای رسیدن به کمال باشد.زوجین موفق نه تنها از انتقاد روی¬گردان نیستند، بلکه آن را با گشاده رویی می¬پذیرند. البته باید توجه داشته باشیم که زبان و بیان انتقاد کننده باید سالم و سازنده باشد. بنابراین زن و شوهر باید با یکدیگر قرار بگذارند، اگر از یکدیگر اشکالی دیدند، کاملاً محترمانه و محرمانه و صادقانه به یکدیگر تذکر دهند و در پذیرفتن سخن حق عناد نورزند. انتقاد مثبت و سازنده، هنری است که باید اصول و دانش آن را فرا گرفت و بهبود روابط زن و شوهر منوط به آن است که زوجین احساسات و افکار و دلخوری¬های خود را با یکدیگر مطرح کنند.
4.انصاف: از نشانه های تفاهم است که شخص در عین خشم و درگیری با همسرش برخوردی انسانی و منصفانه داشته باشد. در مواردی ممکن است او قدرت داشته باشد، بتواند شور و شر ایجاد کند و حتی هستی و آبروی همسرش را به خطر اندازد ولی قدرت انصافش مانع از وقوع چنین امری می شود. همچنین ممکن است توقع حقی را از همسر خود داشته باشد ولی وقتی با دیدی منصفانه به آن می نگرد در می یابد که وصول به آن امکان پذیر نیست و از عهده همسرش خارج است.
5.تعهد: درباره زن و شوهر حداقل مسأله این است که دو انسان با هم زندگی مشترکی را می گذارنند. زندگی مشترک مستلزم رعایت تعهداتی است که طرفین با یکدیگر قرار بسته اند. البته بخشی از این تعهدات الزامی و از جانب شرع است و بخش دیگر بر اساس قرارداد شخصی پدید می آید. در آن جا که پای قراردادی هم در میان نباشد جنبه های عرف می توانند مورد ملاک قرار گیرند.
زن و شوهر باهم متعهد می شوند که خود را جز برای یکدیگر نیارایند، راه افترا و تهمت و بدگمانی را از هر حیث بر روی خود سد کنند، حرف و عمل شان اندیشیده باشد. سعی به عمل آورند که تنها طرف توجه همدیگر باشند و یاری و غمخواری ازهم را فراموش ننمایند.
6.تواضع وفروتنی: هریک از زن و شوهر هنگامی که نفسش او را به تکبر خواند در نظر داشته باشد که خداوند متعال حتی به پیامبرانش که برترین انسان¬های روی زمین اند رخصت تکبر نداده است. (نهج البلاغه،خطبه 192)
تنها دراین صورت است که نفس به تواضع رضایت می¬دهد، ولی لازم است که همسران به یاد داشته باشندکه این رضایت همیشگی نیست؛ بنابراین در هر مورد باید با یادداشت این آثار و عواقب، با عوامل تکبر بجگند و تواضع را در زندگی مشترکشان تمرین کنند.
7.حسن ظّن و مثبت نگری: امام علی فرمود: «خوش گمانی مایه آسایش دل و سلامت دین است» (تمیمی آمدی، 1366، 253)
تفسیر رفتار به نیکوترین شکل، در محیط خانواده که برپایه محبت و علاقه همسران بنیان گرفته، ضرورتی دو چندان دارد. از آنجا که گاه در رفتار همسر امور ناخوشایندی دیده می¬شود، برای تقویت حسن ظن به او،می¬باید صفات مثبت اورا به خوبی دید و از برداشت نادرست نسبت به رفتارش پرهیز نمود و رفتار منفی اورا بزرگ نمایی نکرد. حسن ظن به همسر آن است که هر عملی که از او سر می¬زند که قابل تفسیر به درست و نادرست است، آن را با تفسیر درستش بپذیریم؛ اگر سخنی می¬گوید که خلاف آن ثابت می¬شود، به جای این¬که بگوییم دروغ گفته است، به اقتضای حسن ظن باید بگوییم اشتباه کرده است. اگرکلامی گفت که دو معنی خوب و بد دارد، باخود بگوییم معنی خوب آن را اراده کرده است و اگر کلامی گفت که فقط معنی بد دارد، فرض را بر این بگذاریم که به معنای آن توجه نداشته است و هزاران نمونه دیگر که تمامی شئون زندگی را فرا می¬گیرد.
8.حیا: حیا بردونوع است. یک قسم مستند به عقل و آگاهی . قسمی دیگر ناشی از جهل و حماقت است. ترک کارها¬ی زشت از عقل ناشی می¬شود، ولی خودداری از تعاملات اجتماعی و شرکت در گفتگو¬ها از ضعف نفس سرچشمه می¬گیرد.امام صادق می¬فرمایند: بهترین شما کسی است که چون باهمسرش خلوت کند، جامه¬ی حیا ازتن به در کند و چون بپوشد و همرا ه او شود، زره حیا را بر تن کند. (کلینی،1407، 5/324)
حضرت بهترین زن را کسی می¬داند که چون جامه بپوشد و از خانه بیرون رود، لباسی از حیا و عفت بر تن کند که مانند سپر و زره حافظ او باشد؛یعنی چنان باوقار و سنگین راه برود که تیرهای نظر جوانان هرزه اجازه ورود به شخصیت اورا نداشته باشد؛ ولی در خلوت با شوهر، هرگونه ظرافت کاری، طنّازی و عشوه گری برای زن نه تنها جایز، بلکه بهتر است. بهترین زن مسلمان زنی است که در زمان خلوت با شوهرش، خوش زبان و شیرین حرکات باشد. چیزی که زن را در ردیف بهترین زنان مسلمان قرار می¬دهد، همین است که بتواند این دو حالت به ظاهر متناقض را در وجود خود حفظ کند. خلاصه آن¬که زن باید لباس رزم و بزم خود را بشناسد و هریک را درجای خود بپوشد. ( مصطفوی ،1384، 1/60)
9.عفت: اختصاص یافتن استمتاعات و التذاذهای جنسی به محیط خانوادگی ودر کادر ازدواج مشروع، پیوند زن و شوهری را محکم می سازد و موجب اتصال بیشتر زوجین به یکدیگر می شود. فلسفه پوشش و منع کامیابی جنسی از غیر همسر مشروع، از نظر اجتماع خانوادگی این است که همسر قانونی شخص از لحاظ روانی عامل خوشبخت کردن او به شمار برود، در حالی که در سیستم آزادی کامیابی، همسر قانونی از لحاظ روانی یک نفر رقیب و مزاحم و زندانبان به شمار می رود ودر نتیجه کانون خانوادگی براساس دشمنی و نفرت پایه گذاری می شود.زن و شوهر پس از ازدواج در حصن و حصاری قرار می گیرند که خداوند برایشان معین فرموده است خنده و معاشرت شان حتی با محارم شان تحت ضابطه در می آید تا سبب سوء ظن ها و تحریک ها و بددلی ها نشود.
10.خوش اخلاقی، حسن معاشرت: همسران با اخلاق خوش می توانند در برابر طوفانی از قهر و غضب و خشم بایستند و او را رام کنند، این امر در صورتی محقق می شود که خود دار باشند و از کوره در نروند. یک فرد موفق در پی آن است که به جای شکوه و شکایت راهی برای نزدیک شدن به افکار همسرش پیداکند، طبیعت او را بفهمد و با نرم خویی در او نفوذ کرده و تغییرش دهد. در رفتار با همسر، وقتی از روش نرم خویی استفاده شود قدرت انعطاف پذیری فرد بالا رفته و عامل مهمی در جلوگیری از اختلافات و درگیری ها در خانواده می¬شود. یکی از مصادیق خوش اخلاقی این است که فرد در ارتباطات کلامی، عفت کلام را حفظ کرده، خوش گفتاری پیشه کند و خشونت کلام نداشته باشد.
11.رازداری: زیباترین جلوه راز داری در زندگی مشترک پنهان کردن نقاط ضعف و عیب های همسر است. بعد از خدای متعال هیچ کس به اندازه همسر به انسان نزدیک نیست. به همین دلیل بیش از دیگران از نقاط قوت و ضعف همسر آگاه است و پیش از دیگران باید از منش و شخصیت همسر صیانت کند. یک مرد و یا زن خردمند و با تقوا از یک سو عیب¬های همسر را می¬پوشاند و از سویدیگر برای اصلاح ویا تعدیل رفتار همسر تلاش می¬کند. برای انسان بسیار لذت بخش است که در کنار همسری خوب و رازنگهدار آرام گیرد وکاستی¬های خود را با بزرگواری¬های او تا اندازه زیادی ترمیم نماید.در فرهنگ قرآن این خلق زیبا و اثرگذار با مثال«لباس» بیان شده است.
همسران باید بسیاری از گفته ها، کرده ها و شنیده های خویش را باید از دیگران پنهان دارند و آن را برای هیچ کس افشا ننمایند.همین طور در محیط خانواده والدین باید راز دار فرزندان خود باشند چنان که فرزندان موظفندچنین کنند.نظر به این که بانوی خانه از نقش محوری تری در خانواده برخوردار است بیش از دیگران باید بر پوشاندن راز همسر و فرزندان خویش اصرار ورزد. چنین کاری سبب آسایش و شادمانی دائمی خانواده می گردد.
12.شکر: روحیه¬ی سپاسگزاری و تشکر داشتن، یکی از عواملی است که زن وشوهر را محبوب یکدیگر می¬سازد و گرمی خاصی به زندگی مشترک می¬بخشد. آیین همسرداری از منظر دین آیینی است که حقوق هرکدام از زن و شوهر را در بردارد و در این باره حقی را نادیده نگرفته و تبعیضی روا نداشته و هیچ گونه ستمی را برنمی¬تابد. سپاسگزاری از همسر، عاملی بسیار مؤثر در حفظ و بقای نظام خانواده به شمار می¬رود. این عامل علاوه بر آن که زمینه¬ی سازگاری همسران را فراهم می کند؛ سبب سایه افکندن آرامش بر خانواده می شود. تشکر و سپاسگزاری باعث افزایش حرمت تمامی اعضای خانواده است و اثری شگرف در تحکیم پیوند میان همسران دارد.
13.صبروبردباری: زوج های متدین و خردمند کسانی اند که دربرابر سختی ها صبر پیشه می کنند. زنان معمولاً دربرابر مشکلات مالی بردبارند، ولی دربرابر بدخویی و کج خلقی های همسر تحمل از کف می دهند؛ البته شایسته تر آن است که برای حفظ کیان خانواده، در این موارد نیز شکیبایی پیشه کنند.
از کمالات مهم و ارزنده زن و شوهر قدرت تحمل دشواری ها و بردباری در امور است. هنگامی که یکی از زوجین آدم بدرفتاری است، و حق همسرش را نمی شناسد و برای همسرش احترام لازم قائل نیست البته نارواست و امری دشوار است ولی دشواری مهم تر عدم تحمل این شرایط است. یعنی حالت عجز و بی تابی است که در شخص وجود دارد که بخاطر وجود همین حالت بجای این که با عقل و درایت جهت حل مشکل برآید، آه وناله و گریه سر دهد و یا سفره دل خود را نزد این و آن بگشاید.
14.صداقت: روان شناسان همواره بر این امر تأکید می¬ورزند که پیوند سالم و پایدار براساس صداقت و حقیقت پا می¬گیرد.
جوهر روابط سالم میان زن و مرد صداقت است.صداقت اعتماد را بنیان می¬نهد. زن ویا شوهری که با همسر خود صادق نیست وبا دادن وعده¬ها و وعیدها می¬خواهد زندگی کند، بارفتار خود کانون گرم و صمیمی خانواده رادچار تزلزل می¬کند. زن و شوهری که از واقعیت¬ها دور هستند و در عالم اوهام و تخیلات زندگی می¬کنند زندگی زناشویی موفقی ندارند. زن و مردی که با هم ازدواج می¬کنند بدانند مهم¬ترین عامل تحکیم خانواده صداقت و راست¬گویی در مسایل زندگی است. خیلی از مسایل در خانواده به¬وجود می¬آید که اگر هرکدام از زوجین به یکدیگر دروغ بگویند، اعتماد آن¬ها نسبت به هم سلب می¬شود.زن و شوهر حتی به صورت شوخی نباید به هم دروغ بگویند.
15.عیب پوشی: فردی که بدی¬های همسرش را می¬بخشد و چشم پوشی می¬کند به خود احترام گذاشته است. همچنین با چشم پوشی از خطای همسر، فرصتی فراهم می¬شود که وی به بهبود رفتارش اقدام کند. در غیر این صورت، زمانی که ضربات ویران¬گر انتقاد بر وی فرود می¬آید، هرگونه اراده و جرأت بازسازی به سستی می¬گراید.
پس از ازدواج، زن و شوهر از حالت دوگانگی خارج می¬شوند وبه وحدت و یکپارچگی می¬رسند ودر واقع هرنوع عیب در وجود یکی، به دیگری نیز برمی¬گردد. عیب زن، عیب مرد محسوب شده و به نوعی به او برمی¬گردد و متقابلاً عیب مرد نیز به زن برمی¬گردد و عیب او هم محسوب می¬شود. بنابراین عیب پوشی از نقایص و ایراد های همسر، به نوعی پوشاندن عیوب خود آدمی است و برعکس، آشکار و تبلیغ کردن عیوب همسر، به نوعی ترویج عیوب خود شخص محسوب می¬شود.
16.غیرت مندی: امام باقر  می¬فرماید:«غیرت زنان حسد است و حسد ریشه کفر است،چون زنان وقتی غیرتی شوند خشمگین می-شوند و چون خشمگین شوند کفر می¬ورزند، جز زنان مسلمان»
امیرالمؤمنین  نیز می¬فرمایند:« غیرت زن کفراست و غیرت مرد ایمان» .این همه ناهنجاری که گاهی در رفتار و گفتار برخی بانوان بروز می¬کند ناشی از بی¬توجهی به شخصیت و جایگاه خویش و در نتیجه عدم تسلیم دربرابر احکام شرع مقدس است. اگر انسان حکمت الهی را باور کند و بداند که تدبی الهی برای هرکس از تدبیر خودش بهتر است که او عاقبت امور را می¬داند و ما نمی¬دانیم، از مصالح ما باخبر است و ما خبر نداریم و باور کند که خداوند متعال بر مبنای مصلحت جامعه انسانی و متناسب با ساختمان وجودی انسان؛ احکام تشریع فرموده است، با رضایت خاطر به احکام الهی گردن می¬نهد.
زنانی که در برابر یک رابطه¬ی حلال شوهران خود،غیرتی می¬شوند و بسا که آشوبی برانگیزند برای ارزیابی موضع خود به یاد آورند که اطرافیان، به ویژه شوهرشان بارها مرتکب انواع حرام شده اند و دم برنیاورده است، در حالی که غیرت دینی و دفاع از احکام خدا وظیفه¬ی همگانی است. مقایسه¬ی این دو موضع در این دو موقعیت نشان می¬دهد که حداقل یکی از آن دو یعنی غیرت ورزی در برابر حلال، جز به تأثیر و تعلیم شیطان صورت نگرفته است.
17. قناعت:زمانی که یک زن، میزان توانایی همسر، روحیات و انتظارات وی و حتی میزان درآمدی را که می تواند از طریق کسب حلال به آن دست یابد، در نظر بگیرد و تلاش نماید، بیش از توانایی همسر و یا قدرت مالی او درخواستی از وی ننماید و یا از انجام اموری که همسرش را آزرده می سازد و روح و جانش را افسرده می سازد(مانند گلایه کردن پی در پی، چشم و هم چشمی، بی احترامی و..) پرهیز نماید، می تواند آرامش و سکون را به وی هدیه دهد. امام صادق  فرمود:« کسی که قانع نباشد،زندگی برایش گوارا نیست»
فرد قانع، از همسر، از امکاناتی که در اختیار دارد و از همه مهم¬تر از خدای خود راضی است و براساس این رضایت، ضمن آن¬که باطنی آرام دارد، اعضا و جوارح خود را نیز برای دسترسی به آنچه ندارد، به زحمت نمی¬اندازد.
کتمان نیازها و بازگو نکردن آن نزد همسر به ویژه هنگامی که توانایی تأمین آن را ندارد، از مصداق بارز قناعت است و سبب آرامش هر چه بیشتر زندگی مشترک خواهد بود. علاوه بر این، گاهی مناسب است که فرد با درک مشکلات همسر خویش، نه تنها از او درخواستی نکند، بلکه بکوشد او را در بحبوحه¬ی مشکلات معیشتی دلداری دهد و او را به توجه به عنایات خداوند متعال و توکل بر او ترغیب کند.
18.کرامت(تکریم): روابط زن و شوهر نزدیک¬ترین و خصوصی¬ترین رابطه¬ی انسانی است که در زندگی بشر مقرر شده است. این نزدیکی و خصوصی بودن نباید احترام متقابل را میان آنان کم رنگ کند. ترکیب بین زندگی خصوصی و یک ارزش عمومی یعنی احترام متقابل زیبایی و طراوت خاصی به زندگی زناشویی می¬دهد. شاید بتوان گفت آن لذتی که یک فرد از رفتارهای احترام آمیز همسر خود احساس می¬کند از رفتار سایر انسان¬ها احساس نمی¬کند. احترام زن و مرد به یکدیگر حس ارزشمندی بسیار بالایی در هر دو به وجود می¬آورد و زندگی را شیرین و پایدار می¬سازد.
19. اغماض،گذشت و انعطاف پذیری: گذشت و عفو شرط اصلی استمرار و استحکام پیوند زناشویی و بقای خانواده از سوی هریک از زوج¬¬هاست.لذا زن وشهر باید سعی کنند درزندگی مشترک سخت گیر نباشند و از خطاهای یکدیگر بگذرند و کاستی¬های همدیگر را صبورانه تحمل کنند. این نکته به ویژه درمورد شوهران توصیه شده است.
باید این حقیقت را پذیرفت که همه¬ی انسان¬ها خطا می¬کنند و هیچ کس بی¬عیب نیست. بنابراین زن وشوهر باید بااغماض و گذشت با یکدیگر روبه¬رو شوندو سعی کنند خطای خود را بپذیرند و از ایرادگرفتن و حسایت نشان دادن به برخی از رفتارها خودداری نمایند.میان انسان¬ها اصل تفاوت¬های فردی حاکم است و هیچ¬گاه اندیشه¬ها،احساسات و سلیقه¬های دونفر شبیه هم نیستند، لذا ضرورت زندگی مسالمت آمیز ایجاب می¬کند هریک از زوجین از بخشی از نظرات وسلیقه¬های خود صرف¬نظر کند و انعطاف پذیر باشد. هم¬چنین ضرورت دارد شوهر یا زن به خواست¬ها و نیازهای طرف مقابل احترام بگذارند وآن¬ها را رعایت کنند و هنگام بروز مسایلی که موجب درگیری می¬شودف طریق گذشت وچشم-پوشی را پیشه کنند. به طور مشخص زن و شوهر باید باهم قرار بگذارند هرگاه یکی عصبانی شد، دیگری سکوت کند .
امام سجاد  از جمله حقوق زن و شوهر را چنین می¬داند: «هنگامی که از سر جهالت مرتکب خطایی شد،اورا ببخشی»
بخشش و گذشت نه تنها به تحکیم روابط همسران کمک می کند، بلکه موجب حفظ سلامت جسمی و هیجانی خود فرد نیز می گردد؛ چنان که برپایه برخی تحقیقات، افرادی که کینه به دل می¬گیرند، دچار ناراحتی های جسمی از جمله فشار خون و زخم معده و ناراحتی های عصبی(همچون افسردگی) می¬شوند.
یکی از موارد تغافل ممدوح، تغافل زن و شوهر نسبت به هم دیگر است. یعنی اینکه اگر یکی از طرفین، خطا و تقصیر یا عیب و نقصی از طرف مقابل مشاهده کرد خود را به فراموشی بزند. به شکلی که طرف مقابل یقین کند که او از مسئله به هیچ عنوان مطلع وآگاه نشده است.
20 .مسؤولیت ¬پذیری: زندگی مشترک، مستلزم رعایت مسئولیت¬ها وتعهدهایی است که زن و شوهر برای یکدیگر مشخص کرده¬اند. ایجاد یک کانون گرم و صمیمی و نایل شدن یه تفاهم، مسئولیت همه¬ی اعضای خانواده به ویژه زن وشوهر است. بدیهی است این امر متحقق نمی¬شود، مشروط به آن¬که زن و شوهر هرکدام به سهم خود به وظایف و مسئولیت¬های فردی و خانوادگی خود آگاهی یابند، آن¬ها را احساس کنند و به آن¬ها عمل کنند. زن وشوهر باید به طور متقابل احساس مسئولیت داشته باشند و هرکدام انجام وظالیف و تکالیف مربوط به خود رابرعهده بگیرند .
اگر زن و مرد جایگاه واقعی خودشان را از جایگاه کاذب تشخیص دهند، کانون گرم خانواده روز به روز منسجم تر خواهد شد.در مکتب ارزشمند اسلام، زن و مرد در هر موقعیتی که باشند، باید در برابر همسر خویش مطیع، متواضع و مهربان باشند وخود را فقط برای او به دید یک «همسر» ببینند.
21.نظم: نکته دیگری که موجب جالب شدن زندگی و برانگیختن رغبت است سرو سامان دادن زندگی است. ضروری ست که خانه منظم و هرچیزی تقریباً در جای خود باشد.شاید این یک مسأله جزئی باشد ولی نقش آن در زندگی فوق العاده است. در معارف اسلامی، نظم در کنار تقوا ذکر شده است؛ مانند آنچه که در سفارشات امام علی (علیه السلام) به امام حسن و امام حسین درباره رعایت نظم در امور می‌فرمایند: «أُوصِیکُمَا وَ جَمِیعَ وَلَدِی وَ أَهْلِی وَ مَنْ بَلَغَهُ کِتَابِی بِتَقْوَى اللَّهِ وَ نَظْمِ أَمْرِکُم؛ شما(حسن و حسین)، تمام فرزندان، خانواده و کسانی را که این نامه من به آنها می‌رسد، به تقوای الاهی و نظم در کارها سفارش می‌کنم»
22. وفاداری: زن و شوهری که دست بیعت را به هم داده و پیمان زناشویی را امضا می¬کنند بدان منظور است که در همه حال باهم یار و غمخوار همدیگر باشند، باید پیمان زناشویی چنان استوار و رشته الفت و محبت به قدری نیرومند باشد که در همه حال برسر عهد و پیمان خویش باقی بمانند، در خوشی و ناخوشی باعم باشند، در بیماری و سلامتی، در حال وسعت و تنگدستی باهم باشند.
23.اطاعت،ولایت پذیری،تسلیم: هرمؤسسه یا اداره یا کارخانه یا کارگاه و بالاخره هر تشکیلات اجتماع احتیاج به یک مدیر مسئول دارد.گرچه باید بین افراد آن مؤسسه تعاون و همکاری وجود داشته باشد لیکن به هرحال بدون مدیر به¬خوبی اداره نخواهد شد. اداره¬ی یک منزل یقیناً از اداره هر مؤسسه ای دشوارتر وبا ارزش¬تر است و احتیاج بیشتری به مدیر دارد.
اگر زن در زندگی مشترک از این حمایت و تکیه¬گاه محروم باشد قادربه بذل عواطف و احساسات به مرد نخواهد بود..خداوند متعال در قرآن می¬فرماید:«الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ ؛مردان سنگربانان زنان خود هستند» (نساء، آیه 34) مأموریت سنگربانان در حفظ همه جانبه افراد تحت حمایت است. مرد با سنگربانی خود وظیفه دارد خانواده و همسر خود را از جهت روانی، عاطفی و مالی مورد سرپرستی و حمایت قرار دهد به صورتی که آسیبی آنان را تهدید نکند. زن نیز به گونه¬ای خلق شده است که از این سنگربانی مرد خود لذت می¬برد.
همچنین برحسب روایتی معتبر، زنی به حضور پیامبر اکرم رسید و از حق شوهر بر زن پرسید؛ حضرت درپاسخ فرمود:«أن تُطیعَهُ ولا تَعصِیَهُ… ؛ از وی اطاعت کند ونافرمانی اوننماید».
24. همکاری و کمک کردن: چون وظیفه زن تدبیر منزل ، اجرای برنامه داخلی زندگی و تربیت اولاد و کمک به راحتی و آسایش مرد است، ناچار جهاد او نیز در همان حدود و در محدوده زندگی و وظایف خود صورت خواهد گرفت. بنابراین جهاد زن عبارت می شود از تحمل زحمت و شدت و سختی در راه عمل به وظایف داخلی خود و صبر بر سخت گیری و فشاری که از جانب زوج وارد می شود و با این تحمل و صبر خواهد توانست در اجرای برنامه و در ادامه زندگی توفیق حاصل کند.
برایتان آرزوی خوشبختی میکنیم.موفق ومؤید باشید.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد