شرکت در انتخابات و انتخاب فرد اصلح و شایسته ترین فرد برای عهده دار شدن مسئولیت مهم ریاست جمهوری می تواند بستر و زمینه پیشرفت کشور را فراهم نماید و موانع و آسیب های موجود را از سر راه بردارد . آنچه در انتخابات صرف نظر از ضرورت اصل حضور و شرکت گسترده و حداکثری مردم ، اهمیت دارد ، انتخاب فرد اصلح از میان افراد و نامزدی است که اولاً؛ حل مشکلات مردم به ویژه مشکلات اقتصادی دغدغه اصلی او باشد ثانیاً؛ بهترین برنامه و عملی ترین راهکارها را برای پیشرفت کشور و برطرف شدن مشکلات ارایه دهد ، ثالثاً؛ سابقه مناسب و تجربه و توانمندی لازم را در تحقق و اجرای برنامه های ارایه شده را داشته باشد . رابعاً؛ در عمل به مبانی نظام و رهبری پایبند و دغدغه مند باشد و به دنبال منافع حزبی و جناحی نیاشد .
بی تردید انتخاب چنین فردی می تواند تا حد بسیار زیادی به برطرف شدن مشکلات کشور کمک نماید .
کسی که سرنوشت کشور و نظام و قدرت و اقتدار نظام در شرایطی که دشمنان نظام از همه توان خویش برای ضربه زدن به نظام استفاده می کنند ، برای او اهمیت داشته باشد، نمی تواند نسبت به سرنوشت کشور بی تفاوت باشد و صرفاً به این بهانه که هر کسی که می آید هیچ کاری نمی کند ، در انتخابات شرکت نکند .با شرکت نکردن در انتخابات نه تنها هیچ مشکلی حل نخواهد شد ، بلکه پشتوانه مردمی نظامی که با این همه زحمت و مجاهدت به دست آمده مخدوش خواهد شد و دشمنان نظام که چنگالهای خود را برای مقابله با نظام تیز کرده اند را بیشتر به طمع و توطئه خواهد انداخت .
به هر حال عملکرد رؤسای جمهور در هر دوره با نقاط ضعف و قوتی همراه هست که باید ملاک ارزیابی و انتخاب افراد برای دوره های بعدی قرار گیرد .