قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۶/۰۱/۰۸
–
۶۹۱ بازدید
سلام و خسته نباشید
از آنجاییکه حضرت آدم و حوا اولین انسان ها بودند و همه انسان ها فرزندان آنها میباشند،ازدیاد نسل آنها چطور ممکن است صورت گیرد در صورتیکه فرزندان آنها به هم محرم هستند و ازدواج با محارم حرام است؟
پرسشگر محترم ! در مورد تعداد فرزندان حضرت آدم ـ علیه السّلام ـ اقوال مختلفی وجود دارد که عبارتند از:
1. همسر آن حضرت, حوا پانصد بطن فرزند به دنیا آورد که در هر بطن یک پسر و یک دختر متولّد می‌شد. (مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، چاپ و نشر وفاء، چاپ دوم، ج11، ص251)که مجموعاً هزار فرزند می‌شود.
2-در روایتی آمده است که حضرت آدم 142 فرزند داشت.( بحارالانوار ج 11 ص 223 ح 2)
3-در روایت دیگری آمده است که آن حضرت 40 فرزند داشت که بیست پسر و بیست دختر بودند. (بحار الانوار, ص 225 ح 4)
4-در روایتی آمده است که حوا همسر آدم هفتاد بطن زایید و در هر بطن دو بچه داشت . (بحار الانوار ج 11 ص 224 س 5) بر این پایه حضرت آدم یکصد و چهل بچه داشت .
5-اولاد حضرت آدم ـ علیه السّلام ـ و حوا صد و بیست بطن در هفتصد سال از عمرشان بود.( سید بن طاووس حسنی، سعد السعود، نجف، حیدریه، چاپ اول، 1369، ص36. )که مجموعاً 120 فرزند می‌شود که این روایت اشاره‌ای به پسر و دختر بودن هر بطن ندارد.
به هر حال تعداد دقیق و معینی برای فرزندان حضرت آدم و حوا وجود ندارد.
اما در رابطه با نحوه ازدواج فرزندان حضرت آدم با توجه به روایات و آراء دانشمندان سه نظریه مطرح می باشد:
1. ازدواج و تناسل فرزندان آدم ـ علیه السّلام ـ به این نحو بوده است که خداوند برای هر یک از پسران و دختران، زوجی از فرشتگان و جنّیان آفرید و اولاد آنها با یکدیگر به صورت پسر عمو و دختر عمو در آمدند و تکثیر نسل صورت گرفت.
2. آنها (فرزندان آدم ـ علیه السّلام ـ ) با نسل های باقیمانده از نسل های پیشین ازدواج کردند. چرا که آدم ـ علیه السّلام ـ نخستین انسانی نبود که بر این پهنا گام نهاده، بلکه پیش از او انسانهایی در روی زمین زندگی می کرده اند و منقرض شده اند چیزی که هست بقایایی از آنها در روی زمین وجود داشت که به تکثیر نسل کمک می کرد.( مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیست و هشتم، ج 3، ص 282، و سبحانی، جعفر، منشور جاوید، قم، موسسه امام صادق ـ علیه السّلام ـ ، ج 11، ص 111)
در کتاب«توحید» صدوق از امام صادق ـ علیه السّلام ـ روایتی آورده شده که در ضمن آن به راوی فرموده:«شاید شما گمان کنید که خدای عزّوجلّ غیر از شما هیچ بشر دیگری نیافریده، نه چنین نیست بلکه هزار هزار آدم آفریده که شما از نسل آخرین آدم از آدم ها هستید.»( صدوق، ابن بابویه، توحید، تهران، مکتبة الصدوق، چاپ1378 هـ .ق، ص277، حدیث 2)
و از امام باقر ـ علیه السّلام ـ و امام سجاد ـ علیه السّلام ـ نیز حدیثی به این معنا نقل شده است.( حویزی، عبد علی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، قم، مطبعة الغلمیّه، چاپ دوم، ج1، ص59 و 16 و مجلسی، بحارالانوار، پیشین، ج 54، ص 336) البته این روایات بر وجود انسانهایی در کرات دیگر هم تفسیر شده است.
3. نظریه سوم ناظر به اینست که: ازدواج آنها با خودشان انجام گرفته و مجوّز آن، ضرورت آغاز آفرینش و نبودن همسری دیگر بوده است.
در جمع بندی اقوال باید بگوییم که علاّمه مجلسی طرفدار قول اول است و در رابطه با احادیثی که راجع به قول سوم نقل شده گفته است:«چون این احادیث موافق اهل سنّت است، بر تقیّه حمل کرده اند.»( مجلسی، حیاة القلوب، پیشین، ج1، ص 198، و بحارالانوار، ج 11، ص 219)
همچنین سید نعمت الله جزایری صاحب«قصص الانبیاء» قول اول را می پذیرد و احادیث قول سوم را حمل بر تقیه می کند(جزایری، سیّد نعمت الله، قصص الانبیاء، ترجمة یوسف عزیزی، تهران، انتشارات هاد، چاپ پنجم، 1379 هـ .ش، ص 114)
آقای محمد محمدی اشتهاردی صاحب کتاب«قصّه های قرآن» قول دوم را بهترین قول دانسته است.( محمدی اشتهاردی، محمد، قصّه های قرآن، تهران، انتشارات نبوی، زمستان 79، ص 24 و 25)
علاّمه طباطبائی در«المیزان» در تفسیر آیة شریفة«وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً کَثِیراً وَ نِساءً»( نساء/1) به شدّت طرفدار قول سوم است .و می نویسد:«از ظاهر اطلاق آیة شریفه بر می آید که در انتشار نسل بشر غیر از آدم و همسرش هیچ کس دیگری دخالت نداشته، نه هیچ زنی از غیر بشر دخالت داشته، و نه هیچ مردی، چون قرآن کریم در انتشار این نسل تنها آدم و حوّا را مبدأ دانسته و اگر غیر آدم و حوّا مردی یا زنی از غیر بشر دخالت می داشت، می فرمود:« و بثَّ منْهُما و مِنْ غیرهما» و یا عبارتی دیگر نظیر این را می آورد تا بفهماند که غیر از آدم و حوّا موجودی دیگر نیز دخالت داشته.
و اما اینکه چنین ازدواجی در اسلام حرام است و بطوری که حکایت شده در سایر شرایع نیز حرام و ممنوع بوده است ضرری به این نظریه نمی زند برای اینکه تحریم حکمی است تشریعی، که تابع مصالح و مفاسداست، نه حکمی تکوینی(نظیر مستی آوردن شراب) و غیر قابل تغییر، و زمام تشریع هم به دست خدای سبحان است.»( طباطبائی، محمد حسین، المیزان، ترجمة محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامی، ج 4، ص 229)
با توجه به مطالب گفته شده باید گفت: که اگر با هم ازدواج کرده باشند قبل از تحریم خداوند بوده است،
1. همسر آن حضرت, حوا پانصد بطن فرزند به دنیا آورد که در هر بطن یک پسر و یک دختر متولّد می‌شد. (مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، چاپ و نشر وفاء، چاپ دوم، ج11، ص251)که مجموعاً هزار فرزند می‌شود.
2-در روایتی آمده است که حضرت آدم 142 فرزند داشت.( بحارالانوار ج 11 ص 223 ح 2)
3-در روایت دیگری آمده است که آن حضرت 40 فرزند داشت که بیست پسر و بیست دختر بودند. (بحار الانوار, ص 225 ح 4)
4-در روایتی آمده است که حوا همسر آدم هفتاد بطن زایید و در هر بطن دو بچه داشت . (بحار الانوار ج 11 ص 224 س 5) بر این پایه حضرت آدم یکصد و چهل بچه داشت .
5-اولاد حضرت آدم ـ علیه السّلام ـ و حوا صد و بیست بطن در هفتصد سال از عمرشان بود.( سید بن طاووس حسنی، سعد السعود، نجف، حیدریه، چاپ اول، 1369، ص36. )که مجموعاً 120 فرزند می‌شود که این روایت اشاره‌ای به پسر و دختر بودن هر بطن ندارد.
به هر حال تعداد دقیق و معینی برای فرزندان حضرت آدم و حوا وجود ندارد.
اما در رابطه با نحوه ازدواج فرزندان حضرت آدم با توجه به روایات و آراء دانشمندان سه نظریه مطرح می باشد:
1. ازدواج و تناسل فرزندان آدم ـ علیه السّلام ـ به این نحو بوده است که خداوند برای هر یک از پسران و دختران، زوجی از فرشتگان و جنّیان آفرید و اولاد آنها با یکدیگر به صورت پسر عمو و دختر عمو در آمدند و تکثیر نسل صورت گرفت.
2. آنها (فرزندان آدم ـ علیه السّلام ـ ) با نسل های باقیمانده از نسل های پیشین ازدواج کردند. چرا که آدم ـ علیه السّلام ـ نخستین انسانی نبود که بر این پهنا گام نهاده، بلکه پیش از او انسانهایی در روی زمین زندگی می کرده اند و منقرض شده اند چیزی که هست بقایایی از آنها در روی زمین وجود داشت که به تکثیر نسل کمک می کرد.( مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیست و هشتم، ج 3، ص 282، و سبحانی، جعفر، منشور جاوید، قم، موسسه امام صادق ـ علیه السّلام ـ ، ج 11، ص 111)
در کتاب«توحید» صدوق از امام صادق ـ علیه السّلام ـ روایتی آورده شده که در ضمن آن به راوی فرموده:«شاید شما گمان کنید که خدای عزّوجلّ غیر از شما هیچ بشر دیگری نیافریده، نه چنین نیست بلکه هزار هزار آدم آفریده که شما از نسل آخرین آدم از آدم ها هستید.»( صدوق، ابن بابویه، توحید، تهران، مکتبة الصدوق، چاپ1378 هـ .ق، ص277، حدیث 2)
و از امام باقر ـ علیه السّلام ـ و امام سجاد ـ علیه السّلام ـ نیز حدیثی به این معنا نقل شده است.( حویزی، عبد علی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، قم، مطبعة الغلمیّه، چاپ دوم، ج1، ص59 و 16 و مجلسی، بحارالانوار، پیشین، ج 54، ص 336) البته این روایات بر وجود انسانهایی در کرات دیگر هم تفسیر شده است.
3. نظریه سوم ناظر به اینست که: ازدواج آنها با خودشان انجام گرفته و مجوّز آن، ضرورت آغاز آفرینش و نبودن همسری دیگر بوده است.
در جمع بندی اقوال باید بگوییم که علاّمه مجلسی طرفدار قول اول است و در رابطه با احادیثی که راجع به قول سوم نقل شده گفته است:«چون این احادیث موافق اهل سنّت است، بر تقیّه حمل کرده اند.»( مجلسی، حیاة القلوب، پیشین، ج1، ص 198، و بحارالانوار، ج 11، ص 219)
همچنین سید نعمت الله جزایری صاحب«قصص الانبیاء» قول اول را می پذیرد و احادیث قول سوم را حمل بر تقیه می کند(جزایری، سیّد نعمت الله، قصص الانبیاء، ترجمة یوسف عزیزی، تهران، انتشارات هاد، چاپ پنجم، 1379 هـ .ش، ص 114)
آقای محمد محمدی اشتهاردی صاحب کتاب«قصّه های قرآن» قول دوم را بهترین قول دانسته است.( محمدی اشتهاردی، محمد، قصّه های قرآن، تهران، انتشارات نبوی، زمستان 79، ص 24 و 25)
علاّمه طباطبائی در«المیزان» در تفسیر آیة شریفة«وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً کَثِیراً وَ نِساءً»( نساء/1) به شدّت طرفدار قول سوم است .و می نویسد:«از ظاهر اطلاق آیة شریفه بر می آید که در انتشار نسل بشر غیر از آدم و همسرش هیچ کس دیگری دخالت نداشته، نه هیچ زنی از غیر بشر دخالت داشته، و نه هیچ مردی، چون قرآن کریم در انتشار این نسل تنها آدم و حوّا را مبدأ دانسته و اگر غیر آدم و حوّا مردی یا زنی از غیر بشر دخالت می داشت، می فرمود:« و بثَّ منْهُما و مِنْ غیرهما» و یا عبارتی دیگر نظیر این را می آورد تا بفهماند که غیر از آدم و حوّا موجودی دیگر نیز دخالت داشته.
و اما اینکه چنین ازدواجی در اسلام حرام است و بطوری که حکایت شده در سایر شرایع نیز حرام و ممنوع بوده است ضرری به این نظریه نمی زند برای اینکه تحریم حکمی است تشریعی، که تابع مصالح و مفاسداست، نه حکمی تکوینی(نظیر مستی آوردن شراب) و غیر قابل تغییر، و زمام تشریع هم به دست خدای سبحان است.»( طباطبائی، محمد حسین، المیزان، ترجمة محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامی، ج 4، ص 229)
با توجه به مطالب گفته شده باید گفت: که اگر با هم ازدواج کرده باشند قبل از تحریم خداوند بوده است،