انتظار لقلقه زبان نیست، بایسته هایی دارد

خبرگزاری شبستان: تنها با لقلقه زبان و ادعاى چشم به راه بودن، نمى توان خود را منتظر واقعى دانست!! البته مرحله نخست «انتظار سازنده»، باور به وجود منجى و اعتقاد به ظهور او و برپاداشت انقلاب جهانى به دست او است.

به گزارش خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان، کسى که منتظر و چشم به راه ظهور و قیام جهانى نجات دهنده بزرگ و موعود امت ها است، بایسته است از نظر عملى، فکرى و اعتقادى نیز انتظار و آمادگى خود را نشان دهد. تنها با لقلقه زبان و ادعاى چشم به راه بودن، نمى توان خود را منتظر واقعى دانست!! البته مرحله نخست «انتظار سازنده»، باور به وجود منجى و اعتقاد به ظهور او و برپاداشت انقلاب جهانى به دست او است. سپس نوبت به اصلاح و همسوسازى رفتارها، گفتارها و پندارها با این اعتقاد و باور است. وقتى انسان حقیقتا منتظر کسى باشد، تمام رفتارها و سکناتش نشان از منتظر بودن او دارد.

بعضى از بایسته ها و وظایف منتظران امام مهدى(عج) را چنین مى توان شمارش کرد:

دو. وظایف دینى و اعتقادى

1-2 ثبات قدم در دیندارى

پیروى از پیشوایان معصوم(ع)، پاى فشردن بر شاخص هاى زندگى سالم، اجراى حدود الهى، حق مدار ماندن، تقویت ایمان و اعتقاد و داشتن ثبات قدم در دیندارى، گرفتار نیامدن در دام بدعت ها و انحرافات و… از بایسته هاى اساسى عصر غیبت است.

رسول خدا (صلی الله علیه وآله)  فرمودند: «سوگند به آن که مرا به حقّ برانگیخت! فرزند به پا خاسته من غایب خواهد شد… پس هر که روزگار غیبت وى را درک کند، بر ریسمان محکم دین خدا چنگ زند و بر ابلیس خبیث راهى نگشاید که با افسونِ شکّ و تردید، او را از آیین من، دور و از دین من بیرون سازد»[1].

باید به این هشدار رسول خدا (صلی الله علیه وآله)  وسلم نیز توجّه کرد که: «او غیبتى طولانى نخواهد داشت و امت ها درباره او به سرگردانى و حیرت خواهند افتاد و از دین خود منحرف مى شوند، در این هنگام او مثل ستاره اى درخشان به سوى مردم رو مى آورد».

امام حسن عسکرى (علیه السلام)  مى فرمایند: «به خدا سوگند! او غیبتى خواهد داشت که در آن، تنها کسانى از هلاکت نجات مى یابند که خداوند آنان را بر قول امامتش ثابت قدم داشته و در دعا براى تعجیل فرجش، موفّق کرده است»[2].

2-2 دعا

مؤثّرترین وسیله براى ایجاد رابطه روحى با امام عصر(عج) و نیز عامل مؤثر در ظهور آن حضرت(عج)، دعاى مردم براى فرج آن حضرت(عج) است. در کتاب مکیال المکارم، براى دعا در فرج امام زمان(عج) صد فایده مهم نقل شده است؛ از جمله:

1- دعا براى فرج، موجب فرج خواهد بود.

2- موجب زیاد شدن نعمت پروردگار مى شود.

3- سبب ناراحتى و اضطراب شدید شیطان مى گردد.

4- باعث کامل شدن ایمان است.

5- با ارزش ترین اعمال و اجر رسالت پیامبر است.

6- موجب دعا کردن متقابل امام زمان(عج) براى دعا کننده است.

7- موجب نجات از فتنه هاى آخرالزمان و سالم ماندن از هلاکت روحى است و…[3].

3-2 شناخت و معرفت امام(عج)

یکى از وظایف و بایسته هاى مهم منتظران، شناخت امام (علیه السلام)  و آشنایى و ارتباط هر چه بیشتر با آن حضرت(عج) است. شناخت امام (علیه السلام)  به حدى ضرورت دارد که در روایات معتبر شیعه و سنّى آمده است: «هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلى مرده است»[4]. این معرفت هم شامل نام و نسب مى شود و هم شامل اوصاف و ویژگى ها و هم اهداف و برنامه ها مى باشد. به همین جهت در یکى از دعاهاى معتبر و معروف مى گوییم: «اللهم عرّفنى نفسَک فانّک ان لم تُعرّفنى نفسَّک لم اعرف نبیّک، اللّهم عرّفنى رسولَک فانّک ان لم تعرّفنى رسولک، لم اعرف حجّتک، اللّهم عرّفنى حجّتک فانّک اِن لم تُعرّفنى حُجّتک ضللتُ عن دینى»[5].

4-2 ارتباط و پیوند با ولایت

حفظ و تقویت پیوند قلبى با امام عصر(عج) و تجدید دائمى عهد و پیمان با آن حضرت(عج)، یکى دیگر از وظایف مهمى است که هر شیعه منتظر در عصر غیبت بر عهده دارد.

5-2 توسّل و زیارت آن حضرت(عج)

بایسته است شیعیان منتظر در همه حالات – به ویژه هنگام شداید و سختى ها و تهاجم دشمن – به امام زمان(عج)، متوسّل شوند و رفع مشکل خود را از مولاى خود بخواهند؛ چنان که توصیه شده هنگام سختى گفته شود: «یا صاحب الزمان اغِثنى: یا صاحب الزمان ادرکنى»[6].

در این رابطه زیارت روز جمعه، زیارت یاسین، دعاى عهد و… را بخوانند[7] و با امام(عج) خود، ارتباط قلبى و انس درونى فراهم سازند.

6-2 صدقه و زیارت از طرف امام (علیه السلام)

صدقه دادن براى سلامتى آن حضرت از اوصاف منتظران و دوستداران حقیقى امام مهدى(عج) است. اعمالى چون قرائت قرآن، حج، طواف، زیارت مرقد ائمه (علیهم السلام)  و هر کار خیر دیگرى را مى توان به نیابت از آن حضرت به جاى آورد و ضمن اظهار ارادت و دوستى واقعى خود، یاد و نام او را همیشه در دل و جان خود زنده نگه داشت. سید ابن طاووس در کشف المحجة سفارش مى کند: «صدقه دادن از سوى آن جناب را، پیش از صدقه دادن از سوى خود و عزیزانت، قرار ده و دعا براى آن حضرت را، بر دعا کردن براى خودت مقدّم بدار و نیز در هر کار خیرى که مایه وفاى به حق آن حضرت(عج) است، آن بزرگوار را مقدّم بدار که سبب مى شود به سوى تو توجّه فرماید و به تو احسان کند»[8].

7-2 تسلیم بودن و عدم تعیین وقت

روزى مهزم به امام صادق (علیه السلام) ، عرض کرد: فدایت شوم! خبر ده مرا از این امرى که منتظرش هستیم کى خواهد بود؟ امام(ع) فرمودند: «اى مهزَم! تعیین کنندگان وقت دروغ مى گویند و عجله کنندگان هلاک مى گردند و تسلیم شدگان نجات اند»[9].

همچنین در تفسیر آیه «أَتى أَمْرُ اللّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ»[10]، فرمودند: «این امر ما است، خداى عزّوجل امر فرموده که در آن عجله نشود تا اینکه سه لشکر آن را تأیید کنند: فرشتگان، مؤمنان و رعب؛ خروج قائم(عج)، همانند خروج رسول خدا (صلی الله علیه وآله)  وسلم خواهد بود…»[11].

پی نوشت:

[1] اثبات الهداة، ج 3، ص 459. [2] بحارالانوار، ج 51، 72 ؛ کتاب الغیبة طوسى، ص 176. [3] ر.ک: مکیال المکارم، ج 1، ص 626 – 649. [4] کمال الدین، ج 1، ص 371 ؛ بحارالانوار، ج 51، ص 160 ؛ ینابیع المودّة، ج 2، ص 372. [5] کافى، ج 1، ص 337، ح 5 ؛ کمال الدین، ج 2، ص 512. [6] مختصر نجم الثاقب، ص 133. [7] ر.ک: سیماى آفتاب، ص 292 و 293. [8] کشف المحجة، ص 152. [9] کافى، ج 1، ص 368. [10] نحل 16، آیه 1. [11] الغیبة النعمانى، ص 104.

برگرفته از کتاب «مهدویت پیش از ظهور» نوشته رحیم کارگر

پایان پیام/376