قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
آیا کسانی که به زنان تهمت ناپاکی می زنند بخشیده می شوند؟ آری (سوره 24 آیه 5) نه (سوره 24 آیه 23).جواب: آیه 4 و 5 سوره 24 (نور) چنین است: «وَ الَّذینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَداءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمانینَ جَلْدَةً وَ لا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهادَةً أَبَدًا وَ أُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ × إِلاَّ الَّذینَ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِکَ وَ أَصْلَحُوا فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ».
آیه 23 سوره 24 (نور): «إِنَّ الَّذینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِی الدُّنْیا وَ اْلآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ».
جواب: میان این دو آیه شریفه، تناقض و منافاتی وجود ندارد زیرا اولا: کلمه «غافلات» در آیه 23 احتمال دارد مراد از آن زنانی باشد که از نسبت ناروا و اتهامی که به آنها داده شده بی اطلاعند و به همین دلیل از خود دفاع نمی کنند. در آیه 5، سخن از تهمت زنندگانی بود که شناخته می شدند و مورد مجازات قرار می گرفتند اما در اینجا سخن از شایعه سازانی است که خود را از مجازات و حد شرعی پنهان داشته اند. قرآن می گوید: «اینها تصور نکنند که با این عمل می تواند خود را برای همیشه از کیفر الهی دور دارند، خدا آنها را در این دنیا از رحمت خویش دور می کند و در آخرت عذابی عظیم دارند.»
و ثانیا: آیه 5 که دلالت بر عفو و گذشت خداوند از تهمت زنندگان دارد مشروط به توبه و اصلاح و جبران خطای گذشته و اعاده حیثیت از کسانی که مورد تهمت قرار گرفته اند و آیه 23 مربوط به موردی است که تهمت زنندگان از عمل زشت خود توبه نکرده اند وگرنه با توبه و استغفار و به دنبال جبران خطا و اصلاح فسادی که مرتکب شده اند، گناهان آنها نیز بخشیده می گردد. دلیل این سخن آیاتی است که دلالت دارد که خداوند حتی بدون توبه همه گناهان را به جز شرک به لطف و فضل خود می بخشد: «إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ»؛(نساء، آیات 48 و 116) و نیز آیه 53 و 54 سوره زمر است که دلالت دارد خداوند با توبه و انابه همه گناهان (حتی شرک) را می آمرزد: «قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ × وَ أَنیبُوا إِلى رَبِّکُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَکُمُ الْعَذابُ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ».
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی
آیه 23 سوره 24 (نور): «إِنَّ الَّذینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِی الدُّنْیا وَ اْلآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ».
جواب: میان این دو آیه شریفه، تناقض و منافاتی وجود ندارد زیرا اولا: کلمه «غافلات» در آیه 23 احتمال دارد مراد از آن زنانی باشد که از نسبت ناروا و اتهامی که به آنها داده شده بی اطلاعند و به همین دلیل از خود دفاع نمی کنند. در آیه 5، سخن از تهمت زنندگانی بود که شناخته می شدند و مورد مجازات قرار می گرفتند اما در اینجا سخن از شایعه سازانی است که خود را از مجازات و حد شرعی پنهان داشته اند. قرآن می گوید: «اینها تصور نکنند که با این عمل می تواند خود را برای همیشه از کیفر الهی دور دارند، خدا آنها را در این دنیا از رحمت خویش دور می کند و در آخرت عذابی عظیم دارند.»
و ثانیا: آیه 5 که دلالت بر عفو و گذشت خداوند از تهمت زنندگان دارد مشروط به توبه و اصلاح و جبران خطای گذشته و اعاده حیثیت از کسانی که مورد تهمت قرار گرفته اند و آیه 23 مربوط به موردی است که تهمت زنندگان از عمل زشت خود توبه نکرده اند وگرنه با توبه و استغفار و به دنبال جبران خطا و اصلاح فسادی که مرتکب شده اند، گناهان آنها نیز بخشیده می گردد. دلیل این سخن آیاتی است که دلالت دارد که خداوند حتی بدون توبه همه گناهان را به جز شرک به لطف و فضل خود می بخشد: «إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ»؛(نساء، آیات 48 و 116) و نیز آیه 53 و 54 سوره زمر است که دلالت دارد خداوند با توبه و انابه همه گناهان (حتی شرک) را می آمرزد: «قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ × وَ أَنیبُوا إِلى رَبِّکُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَکُمُ الْعَذابُ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ».
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی