رفتار حضرت زهرا (س) با مادرش و بالعکس چگونه بوده است؟

حضرت فاطمه زهرا (س) بنا به قول مشهور در میان علمای شیعه، در 20 جمادی الثانی سال پنجم بعثت تولد یافت و مادر بزرگوارش، حضرت خدیجه کبرا (س) در سال دهم بعثت دنیا را وداع کرد. یعنی فاطمه زهرا (س) هنگام وفات مادرش، دخترکی پنج ساله بوده اند و این فرصت پیدا نشد تا احترام و تکریم و تعظیم و محبت فاطمه زهرا (س) نسبت به مادر بزرگوارش در زمان نوجوانی و جوانی ظهور و نمود پیدا کند. ولی احترام و تعظیم و احسان آن حضرت نسبت به پدر بزرگوارشان و مراقبت و پذیرایی و رسیدگی به پدر، نمونه ای کامل از احترام فرزند نسبت به پدر و رعایت احترام و حقوق او می باشد تا آنجا که خود پیامبر (ص) لقب «ام ابیها»، یعنی «مادر پدر» را به دختر والا مقامشان دادند و این بهترین دلیل است که اگر مادر بزرگوار آن حضرت (س) نیز زنده می ماند و روزگار نوجوانی و جوانی فاطمه زهرا (س) را درک می کرد، همین گونه رفتار و احترامی را نسبت به مادرشان داشتند و بهترین نمونه و الگو برای دختران مسلمان بودند. ولی نکته مهم این است معصومین (ع) در هر کار و رفتار برنامه ای بهترین نمونه رفتار برای دیگران بوده اند و به چیزی که مردم را سفارش و توصیه می کرده اند خود قبل از همه عمل می کرده اند.پس این همه تأکید و پافشاری بر حفظ حقوق والدین و رعایت احترام آنها که توسط اولیای دین و معصومین (ع) بیان شده است، دلالت دارد که خود آنها در عمل بیش از دیگران پای بند و متعهد به آن می باشند و اگر زمینه و فرصت اظهار چنین احترام و احسانی فراهم شود، آنها در این میدان گوی سبقت را از دیگران خواهند ربود، چنانچه در همه فضایل و کمالات و خیرات چنین بوده اند. کودکی که در رحم با مادر سخن می گوید و با او انس می گیردد و دل مادر را شاد می سازد، معلوم است که بعد از تولد و در طول زندگی نمونه کامل احترام به پدر و مادر خواهد بود.برای مطالعه بیشتر ر.ک:- فاطمه زهرا (س) بانوی نمونه اسلام، استاد ابراهیم امینی.- فاطمه زهرا (س) از ولادت تا شهادت، ترجمه دکتر حسین فریدونی.