قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
در سال 1330قمری عمال روسیه گنبد امام رضا(ع) را به توپ بستند; چرا؟ به دستور چه کسی این کار انجام شد و نتیجه اش چه بود؟در اوائل محرّم سال 1330بود که قشون روس با توپ در حالی که شیپور می زدند, وارد مشهد مقدس شدند. تا چند روز به همین نحو جمعیت زیادی با افسرها و صاحب منصب ها وارد مشهد شده و در ارگ منزل کردند ورکن الدوله رسماً از آنان پذیرایی نمود. قنسول روس فهمید رؤسا و اشراف با او ضدیّت ندارند, یوسف خان هراتی راواداشت تا در نزدیکی قبرستان میرهوا مجلسی ترتیب دهد و اظهار کند ما مشروطه نمی خواهیم و احمد شاه را به سلطنت نمی شناسیم , بلکه سلطان ایرانی ها محمد علی شاه است . وی جمعی از مردم ساده و بی اطلاع را دور خودجمع کرد, تا این که چند روز بعد سید محمد یزدی ـ که معروف به طالب الحق بود ـ و نائب علی اکبر نیز مجلسی درنوقان به همین منظور ترتیب دادند. طالب الحق در موقع سخنرانی گفت : دموکراتی ها بهایی هستند. ما نظمیه و عدلیه و مالیه و سایر ادارات را لازم نداریم . تمام اهل این ادارات بابی و کافرند! کم کم مجلس ایشان تقویت شد و طالب الحق و نائب علی اکبر با تابعان خود وارد مسجد گوهرشاد شدند, یوسف خان هم با تابعان خود داخل صحن جدیدشد و آن جا را منزلگاه خویش قرار دادند. طالب الحق روزها منبر می رفت و می گفت : مردم نترسید. ما محمد علی شاه را می خواهیم تا با او دست بیعت بدهیم و فریاد می زد: مردم ! هوشیار باشید که بابی ها (بهایی ها) دین و مذهب شما را بردند.
کم کم عدّهء آنان زیاد شد. یوسف خان در صحن جدید در حجرهء بالاسر منزل کرده بود و طالب الحق در حجره ءبالای کفشداری مسجد جا گزیده بود. تفنگ دارها هم در میان مسجد و صحن و بازار پراکنده بودند. در اوائل ماه ربیع الاول بود که الواط و اوباش در اطراف یوسف خان جمع شدند و او را به نام سردار صدا می زدند. یوسف خان مقصران را شلاق می زد و نوید می داد محمد علی شاه عنقریب به زیارت مشرف خواهد شد و می گفت : سالار الدوله باقشون فراوان وارد قوچان شده است . هیچ کس از اداری ها و سربازان نمی توانست و جرأت نمی کرد در میان حرم وصحن و مسجد بیاید, چون اگر می آمد, او را نزد یوسف خان می بردند و زیر شلاق و ضرب و شتم قرار می گرفت .
کار به جایی رسید که تجّار و کسبه دکان ها را بسته و دست از کار کشیدند. شبی نبود که دکان یا منزلی را خراب نکنند و اموالش را به غارت نبرند.
یوسف خان با محمد قوش آبادی نیشابوری که از اشرار معروف بود و اسماعیل ترشیزی و گروهی از سربازهای گارد نظامی و جمعی از افغانی ها و عده ای از اشرار شهر که تقریباً تعداد آنان به پانصد نفر می رسید, گلدسته ها و بالای درهای صحن قدیم و جدید را سنگر قرار داده بودند. عصرها جمعیت در میان صحن جدید اجتماع می کردند ویوسف خان سخنرانی مفصلی می کرد و نوشته های جعلی از زبان محمد علی شاه برای مردم می خواند و ایشان را به دریافت خلعت و منصب بشارت می داد. از اوائل ربیع الثانی مفسده و درگیری شدید شد. همه شب تا به صبح صدای گلوله از جاهای مختلف شهر مشهد بلند بود. در اوائل ماه مزبور بود که گروهی از افراد روسی در چند مرکز از اطراف بَست در بالای بام ها به بهانهء حفظ رعایای خود سنگر گرفته بودند تا این که صبح روز شنبه که دهم عید نوروز سنه ء1330قمری بود و با روز دهم ربیع الثانی مصادف شده بود, صاحب یکی از مغازه های بزرگ نزدیک حرم آمد وگفت : هر خاکی دارید بر سر بریزید, چون امروزه گنبد مطهّر حضرت رضا را هدف توپ قرار می دهند. تقریباً دوساعت به غروب بود که صدای توپ های روسی بلند شد و از چند ناحیه به سوی حرم تیراندازی کردند و بااتومبیل های مسلسل دار به جانب صحن مقدس آمدند, تا اوّل غروب وارد صحن شدند. زوّار و متحصنان وارد حرم مطهّر شدند و درهای حرم را بستند. یک دسته از روس ها با توپ های مسلسل به پشت بام حرم رفتند و از پنجره های پشت بام ضریح مقدس امام رضا(ع) گلوله باران کردند و گروهی از روس ها با اسلحه وارد دارالسیادة شدند و ازشبکه های پنجره نقره , حرم مطهر و ضریح را هدف قرار دادند. تقریباً تعداد هفتاد نفر از جمعیت که میان حرم ورواق ها و اطراف حرم بودند, کشته شدند و مدت چهار شبانه روز حرم و رواق ها در تصرف روس ها بود.
1.محمد جواد نجفی , ستارگان درخشان , ج 10 ص 151 به نقل از منتخب التواریخ 2ـ .سالشمار وقایع مشهد ،محمد تقی مدرس رضوی.
و اما در خصوص منحرف شدن گلوله ها و یا برگشت گلوله ها که دربین مردم با نقلهای متفاوتی مطرح است امری ساختگی و بر اساس احساسات عامیانه مردم است .
ما تصاویری از به توپ بسته شدن گنبد مطهر داریم ، در تصویر کاملاً مشخص است که گنبد توپ خورده است و آثار آن موجود می باشد، بنا براین مردم گاهی با فلسفه تراشی می خواهند برای ائمه معصومین که دارای فضایل بسیاری هستند عظمتی قائل شدند و گاهی مواقع ذکر مسائل غیر واقعی مشکلات و سؤالات جانبی در بر دارد که با مبانی ما سازگار نیست .
بنا بر این نه خراب بودن قبور ائمه بقیع (ع) می تواند فضیلتی از فضائل ائمه را کم کند و نه آباد بودن حرم مطهر امام رضا (ع) می تواند فضیلتی فی نفسه محسوب شود . بلکه اگر می خواهیم عظمتی برای ائمه (ع) را بشناسیم لازم است به زیارت جامعه کبیره مراجعه نماییم و ببینیم اصلاً فضیلت چیست ؟ و جایگاه آن کجاست ؟ و باید توجه داشته باشیم که ائمه در عالم مادی مثل سایر مردم زندگی می کردند و عوامل مادی نیز بر آنان تاثیر گذار نبوده و مبنای پرودگار بر اعجاز همیشگی نیست بلکه مردم باید بر اساس عقل و اندیشه ایمان بیاورند به همین خاطر معجزه پیامبر (ع) دیگر زنده کردن مردگان و … نیست بلکه قرآن است که می گوید بشر از مرحله طفولیت گذشته و باید عقل و اندیشه اش را بکار گیرد.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی
کم کم عدّهء آنان زیاد شد. یوسف خان در صحن جدید در حجرهء بالاسر منزل کرده بود و طالب الحق در حجره ءبالای کفشداری مسجد جا گزیده بود. تفنگ دارها هم در میان مسجد و صحن و بازار پراکنده بودند. در اوائل ماه ربیع الاول بود که الواط و اوباش در اطراف یوسف خان جمع شدند و او را به نام سردار صدا می زدند. یوسف خان مقصران را شلاق می زد و نوید می داد محمد علی شاه عنقریب به زیارت مشرف خواهد شد و می گفت : سالار الدوله باقشون فراوان وارد قوچان شده است . هیچ کس از اداری ها و سربازان نمی توانست و جرأت نمی کرد در میان حرم وصحن و مسجد بیاید, چون اگر می آمد, او را نزد یوسف خان می بردند و زیر شلاق و ضرب و شتم قرار می گرفت .
کار به جایی رسید که تجّار و کسبه دکان ها را بسته و دست از کار کشیدند. شبی نبود که دکان یا منزلی را خراب نکنند و اموالش را به غارت نبرند.
یوسف خان با محمد قوش آبادی نیشابوری که از اشرار معروف بود و اسماعیل ترشیزی و گروهی از سربازهای گارد نظامی و جمعی از افغانی ها و عده ای از اشرار شهر که تقریباً تعداد آنان به پانصد نفر می رسید, گلدسته ها و بالای درهای صحن قدیم و جدید را سنگر قرار داده بودند. عصرها جمعیت در میان صحن جدید اجتماع می کردند ویوسف خان سخنرانی مفصلی می کرد و نوشته های جعلی از زبان محمد علی شاه برای مردم می خواند و ایشان را به دریافت خلعت و منصب بشارت می داد. از اوائل ربیع الثانی مفسده و درگیری شدید شد. همه شب تا به صبح صدای گلوله از جاهای مختلف شهر مشهد بلند بود. در اوائل ماه مزبور بود که گروهی از افراد روسی در چند مرکز از اطراف بَست در بالای بام ها به بهانهء حفظ رعایای خود سنگر گرفته بودند تا این که صبح روز شنبه که دهم عید نوروز سنه ء1330قمری بود و با روز دهم ربیع الثانی مصادف شده بود, صاحب یکی از مغازه های بزرگ نزدیک حرم آمد وگفت : هر خاکی دارید بر سر بریزید, چون امروزه گنبد مطهّر حضرت رضا را هدف توپ قرار می دهند. تقریباً دوساعت به غروب بود که صدای توپ های روسی بلند شد و از چند ناحیه به سوی حرم تیراندازی کردند و بااتومبیل های مسلسل دار به جانب صحن مقدس آمدند, تا اوّل غروب وارد صحن شدند. زوّار و متحصنان وارد حرم مطهّر شدند و درهای حرم را بستند. یک دسته از روس ها با توپ های مسلسل به پشت بام حرم رفتند و از پنجره های پشت بام ضریح مقدس امام رضا(ع) گلوله باران کردند و گروهی از روس ها با اسلحه وارد دارالسیادة شدند و ازشبکه های پنجره نقره , حرم مطهر و ضریح را هدف قرار دادند. تقریباً تعداد هفتاد نفر از جمعیت که میان حرم ورواق ها و اطراف حرم بودند, کشته شدند و مدت چهار شبانه روز حرم و رواق ها در تصرف روس ها بود.
1.محمد جواد نجفی , ستارگان درخشان , ج 10 ص 151 به نقل از منتخب التواریخ 2ـ .سالشمار وقایع مشهد ،محمد تقی مدرس رضوی.
و اما در خصوص منحرف شدن گلوله ها و یا برگشت گلوله ها که دربین مردم با نقلهای متفاوتی مطرح است امری ساختگی و بر اساس احساسات عامیانه مردم است .
ما تصاویری از به توپ بسته شدن گنبد مطهر داریم ، در تصویر کاملاً مشخص است که گنبد توپ خورده است و آثار آن موجود می باشد، بنا براین مردم گاهی با فلسفه تراشی می خواهند برای ائمه معصومین که دارای فضایل بسیاری هستند عظمتی قائل شدند و گاهی مواقع ذکر مسائل غیر واقعی مشکلات و سؤالات جانبی در بر دارد که با مبانی ما سازگار نیست .
بنا بر این نه خراب بودن قبور ائمه بقیع (ع) می تواند فضیلتی از فضائل ائمه را کم کند و نه آباد بودن حرم مطهر امام رضا (ع) می تواند فضیلتی فی نفسه محسوب شود . بلکه اگر می خواهیم عظمتی برای ائمه (ع) را بشناسیم لازم است به زیارت جامعه کبیره مراجعه نماییم و ببینیم اصلاً فضیلت چیست ؟ و جایگاه آن کجاست ؟ و باید توجه داشته باشیم که ائمه در عالم مادی مثل سایر مردم زندگی می کردند و عوامل مادی نیز بر آنان تاثیر گذار نبوده و مبنای پرودگار بر اعجاز همیشگی نیست بلکه مردم باید بر اساس عقل و اندیشه ایمان بیاورند به همین خاطر معجزه پیامبر (ع) دیگر زنده کردن مردگان و … نیست بلکه قرآن است که می گوید بشر از مرحله طفولیت گذشته و باید عقل و اندیشه اش را بکار گیرد.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی