قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
اثر خواندن قرآن بدون فهم معنای آیات
۱۳۹۵/۱۲/۰۲
–
۱۵۸ بازدید
۱۶. آیا خواندن قرآن در صورتی که انسان معنای آیات را نفهمد اثر و فایده‌ای دارد؟
قرآن کلام خدا است و سخنانی است که از سوی او به پیامبر اکرم(ص) وحی شده است. این کتاب دارای معارف و علوم بسیار بلندی است، کتاب زندگی و تکامل انسان، هدایت و … است و قداست و ارزش خاص خود را داراست. بر این اساس؛ استفاده از آن هم مراتب و درجات متعددی دارد که استفاده از بعضی از مراتب آن حتی با نگاه کردن به قرآن هم حاصل میشود. نگاه کردن به قرآن فوایدی دارد که برای تنویر موضوع به برخی از آن‌ها اشاره میشود:
الف. قرآن کتابی است که حقایقی فراتر از الفاظ دارد؛ چرا که گوینده آیات آن پروردگار عالمیان و حامل آن جبرئیل و قاری آن بهترین خلق او نبی اکرم(ص) است. به همین جهت وقتی مسلمانی قرآن را باز کرده به آن نظر میکند، خود را در محضر خدای عالمیان حاضر می‌بیند، و معنویت حضور را ادراک میکند، چرا که حاضر شدن در محضر خدای عالمیان و ارواح پاک مطهر معصومین به سواد نیاز ندارد.
ب. ارتباط با قرآن و لو با نگاه کردن به کلمات آن از روی اعتقاد متضمن اقرار به توحید و رسالت و برائت از دشمنان قرآن و اسلام است؛ زیرا کسی که کتاب خدا را باز نموده و به آن تمسک می‌جوید و مؤمنانه به آن نظر میکند؛ هم به خداوند ایمان دارد هم به رسولش، هم به مضامین عالی آن و این خود اقرار عملی است به حقانیت خدا و رسول و کتاب آسمانی قرآن که نیاز به خواندن الفاظ ندارد.
ج. نگاه کردن به کلمات قرآن و اهمیت دادن به آن، باعث ترغیب افراد فاقد سواد به فراهم کردن مقدمات فراگیری قرائت فهم و درک قرآن است. از طرف دیگر در بسیاری از مواقع سبب میشود افراد با سوادی که به خواندن قرآن بی‌توجه هستند، توجه بیشتری به وظایف خود کنند و این خود، امر به معروف عملی است، که دیگران را با رفتار، دعوت به چنگ زدن به دامان کتاب هدایت میکند.
حقایق و معارف قرآن دارای مراتب مختلفی است که باعث شده هیچ قشری از مواجهه با قرآن بی‌بهره نباشد و هر شخص به میزان فهم و درک خود از قرآن بهره‌مند گردد؛ بی‌سوادان یا کم سوادان هم به نوبه خود از فیض حضور در محضر کتاب آسمانی بهره مند می‌شوند. بله کسی که توانایی خواندن قرآن را ندارد، نمی‌تواند به اندازه کسی از قرآن بهره ببرد که می‌تواند قران را تلاوت کند، و کسی که توانایی تدبر در آیات قرآن را ندارد، نمی‌تواند بهره فردی را ببرد که آشنایی کامل به قواعد کلام عرب دارد و محکم و متشابه آن را درک میکند؛ خلاصه هر قشر به اندازه توانایی‌ها و سطح درک و قدرت تحلیل خود می‌تواند از قران بهره ببرد. این خصوصیت قران که حتی بی‌سوادان از آن بی‌بهره نمی‌‌مانند و حتی تلاوت بدون هم معنای آن مشتمل بر فضایلی است، خود اعجازی دیگر است. قرآن، کلام آدمی نیست که اگر کسی معنایش را نداند خواندنش بی‌ثمر باشد؛ بلکه نوری الهی است که خواندن آن به تنهایی عبادت است، گرچه به‌معنایش آگاهی نداشته باشد.
الف. قرآن کتابی است که حقایقی فراتر از الفاظ دارد؛ چرا که گوینده آیات آن پروردگار عالمیان و حامل آن جبرئیل و قاری آن بهترین خلق او نبی اکرم(ص) است. به همین جهت وقتی مسلمانی قرآن را باز کرده به آن نظر میکند، خود را در محضر خدای عالمیان حاضر می‌بیند، و معنویت حضور را ادراک میکند، چرا که حاضر شدن در محضر خدای عالمیان و ارواح پاک مطهر معصومین به سواد نیاز ندارد.
ب. ارتباط با قرآن و لو با نگاه کردن به کلمات آن از روی اعتقاد متضمن اقرار به توحید و رسالت و برائت از دشمنان قرآن و اسلام است؛ زیرا کسی که کتاب خدا را باز نموده و به آن تمسک می‌جوید و مؤمنانه به آن نظر میکند؛ هم به خداوند ایمان دارد هم به رسولش، هم به مضامین عالی آن و این خود اقرار عملی است به حقانیت خدا و رسول و کتاب آسمانی قرآن که نیاز به خواندن الفاظ ندارد.
ج. نگاه کردن به کلمات قرآن و اهمیت دادن به آن، باعث ترغیب افراد فاقد سواد به فراهم کردن مقدمات فراگیری قرائت فهم و درک قرآن است. از طرف دیگر در بسیاری از مواقع سبب میشود افراد با سوادی که به خواندن قرآن بی‌توجه هستند، توجه بیشتری به وظایف خود کنند و این خود، امر به معروف عملی است، که دیگران را با رفتار، دعوت به چنگ زدن به دامان کتاب هدایت میکند.
حقایق و معارف قرآن دارای مراتب مختلفی است که باعث شده هیچ قشری از مواجهه با قرآن بی‌بهره نباشد و هر شخص به میزان فهم و درک خود از قرآن بهره‌مند گردد؛ بی‌سوادان یا کم سوادان هم به نوبه خود از فیض حضور در محضر کتاب آسمانی بهره مند می‌شوند. بله کسی که توانایی خواندن قرآن را ندارد، نمی‌تواند به اندازه کسی از قرآن بهره ببرد که می‌تواند قران را تلاوت کند، و کسی که توانایی تدبر در آیات قرآن را ندارد، نمی‌تواند بهره فردی را ببرد که آشنایی کامل به قواعد کلام عرب دارد و محکم و متشابه آن را درک میکند؛ خلاصه هر قشر به اندازه توانایی‌ها و سطح درک و قدرت تحلیل خود می‌تواند از قران بهره ببرد. این خصوصیت قران که حتی بی‌سوادان از آن بی‌بهره نمی‌‌مانند و حتی تلاوت بدون هم معنای آن مشتمل بر فضایلی است، خود اعجازی دیگر است. قرآن، کلام آدمی نیست که اگر کسی معنایش را نداند خواندنش بی‌ثمر باشد؛ بلکه نوری الهی است که خواندن آن به تنهایی عبادت است، گرچه به‌معنایش آگاهی نداشته باشد.