قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
جزء ۲۵- سوره شورى، آیه ۲۳ -مودّت قربى
۱۳۹۵/۱۲/۰۲
–
۲۴۷ بازدید
پرسش . چگونه قابل تصور است که مزد رسالت خاتم پیامبران و کامل ترین دین، محبت اهل بیت او باشد؟ آیا این، یک حرف احساسى نیست؟
«قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى»[ شورى 42، آیه 23.]؛ «بگو من هیچ مزد و پاداشى بر رسالتم درخواست نمى کنم؛ جز دوست داشتن نزدیکانم [اهل بیتم]».
پاسخ این سؤال را خداوند در قرآن داده است؛ در سوره فرقان، آیه 57 مى فرماید:
«قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاّ مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سَبِیلاً»؛ «بگو من در برابر آن [ابلاغ آیین خدا]، هیچ گونه پاداشى از شما نمى طلبم؛ مگر کسى که بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگزیند [این پاداش من است]».
توضیح: اگر در یک موضوع، دو استثنا آورده شود ـ مانند: 1. امروز هیچ کس خانه ما نیامد؛ الاّ برادرم. 2. امروز هیچ کس خانه ما نیامد؛ الاّ حسن ـ در این صورت، یا هر دو مطلب دروغ است یا یکى از آن دو و اگر بخواهد دو مطلب صادق و صحیح باشد، باید یکى از آن دو مطلب، انطباق بر دیگرى داشته باشد و در واقع، آن دو مطلب، یکى باشد؛ یعنى در مثال مذکور، اگر حسن همان برادر گوینده باشد، هر دو جمله صادق هستند.
حال در قرآن کریم، دو استثنا در موضوع مزد رسالت پیامبر (صلى الله علیه و آله) وارد شده است؛
1. در سوره شورى مى فرماید: من مزد رسالت نمى خواهم؛ الاّ محبت به اهل بیتم.
2. در سوره فرقان مى فرماید: من مزد رسالت نمى خواهم؛ الا پیمودن راه خدا.
از آن جا که کذب و اشتباه در قرآن و کلام خداوند راه ندارد، از این دو استثنا، یک موضوع فهمیده مى شود و آن این که محبت به اهل بیت، همان پیمودن راه خداست.[ در این بیان از مطالب استاد قرائتى، استفاده شده است.]
محبت، تبعیت مى آورد و اگر انسان شخصى را دوست داشته باشد، سعى مى کند پیرو او باشد و به خواسته ها و سلیقه هاى او، احترام بگذارد و یک محبّ (دوستدار)، هیچ گاه مخالفت با محبوب خویش نمى نماید.
در نتیجه، سود این محبت، رسیدن به خداست؛ زیرا اهل بیت پیامبر علیهم السلام راهى به غیر از راه خدا نمى روند و به همین جهت، قرآن در سوره سبأ، آیه 47 مى فرماید:
«قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ»؛ «بگو: هر اجر و پاداش از شما خواسته ام، براى خود شماست [به نفع شما است]».
نکته مهم:
از آن جا که محبت واقعى، هم جهت نفى دارد و هم جهت اثبات، مزد رسالت واقعى، محبتى است که با بغض و دورى از دشمنان اهل بیت علیهم السلام ـ که دشمنان خدا نیز هستند ـ همراه باشد و در نتیجه، ثمره محبت به اهل بیت پیامبر (صلى الله علیه و آله) نزدیک شدن به خداوند و دور شدن از دشمنان خداست (تولى و تبرى) و قطعا مى توان گفت که مهم تر و اثرگذارتر از این مسئله در دین دارى انسان ها، وجود ندارد؛ زیرا اگر چیزى از این امر، مهم تر بود، آن چیز، باید مزد رسالت بیست و سه ساله خاتم انبیا قرار مى گرفت.
پاسخ این سؤال را خداوند در قرآن داده است؛ در سوره فرقان، آیه 57 مى فرماید:
«قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاّ مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سَبِیلاً»؛ «بگو من در برابر آن [ابلاغ آیین خدا]، هیچ گونه پاداشى از شما نمى طلبم؛ مگر کسى که بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگزیند [این پاداش من است]».
توضیح: اگر در یک موضوع، دو استثنا آورده شود ـ مانند: 1. امروز هیچ کس خانه ما نیامد؛ الاّ برادرم. 2. امروز هیچ کس خانه ما نیامد؛ الاّ حسن ـ در این صورت، یا هر دو مطلب دروغ است یا یکى از آن دو و اگر بخواهد دو مطلب صادق و صحیح باشد، باید یکى از آن دو مطلب، انطباق بر دیگرى داشته باشد و در واقع، آن دو مطلب، یکى باشد؛ یعنى در مثال مذکور، اگر حسن همان برادر گوینده باشد، هر دو جمله صادق هستند.
حال در قرآن کریم، دو استثنا در موضوع مزد رسالت پیامبر (صلى الله علیه و آله) وارد شده است؛
1. در سوره شورى مى فرماید: من مزد رسالت نمى خواهم؛ الاّ محبت به اهل بیتم.
2. در سوره فرقان مى فرماید: من مزد رسالت نمى خواهم؛ الا پیمودن راه خدا.
از آن جا که کذب و اشتباه در قرآن و کلام خداوند راه ندارد، از این دو استثنا، یک موضوع فهمیده مى شود و آن این که محبت به اهل بیت، همان پیمودن راه خداست.[ در این بیان از مطالب استاد قرائتى، استفاده شده است.]
محبت، تبعیت مى آورد و اگر انسان شخصى را دوست داشته باشد، سعى مى کند پیرو او باشد و به خواسته ها و سلیقه هاى او، احترام بگذارد و یک محبّ (دوستدار)، هیچ گاه مخالفت با محبوب خویش نمى نماید.
در نتیجه، سود این محبت، رسیدن به خداست؛ زیرا اهل بیت پیامبر علیهم السلام راهى به غیر از راه خدا نمى روند و به همین جهت، قرآن در سوره سبأ، آیه 47 مى فرماید:
«قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ»؛ «بگو: هر اجر و پاداش از شما خواسته ام، براى خود شماست [به نفع شما است]».
نکته مهم:
از آن جا که محبت واقعى، هم جهت نفى دارد و هم جهت اثبات، مزد رسالت واقعى، محبتى است که با بغض و دورى از دشمنان اهل بیت علیهم السلام ـ که دشمنان خدا نیز هستند ـ همراه باشد و در نتیجه، ثمره محبت به اهل بیت پیامبر (صلى الله علیه و آله) نزدیک شدن به خداوند و دور شدن از دشمنان خداست (تولى و تبرى) و قطعا مى توان گفت که مهم تر و اثرگذارتر از این مسئله در دین دارى انسان ها، وجود ندارد؛ زیرا اگر چیزى از این امر، مهم تر بود، آن چیز، باید مزد رسالت بیست و سه ساله خاتم انبیا قرار مى گرفت.