خانه » همه » مذهبی » محبوبیت و جذابیّت

محبوبیت و جذابیّت


محبوبیت و جذابیّت

۱۳۹۵/۱۱/۱۰


۲۵۵ بازدید

از نظر قرآن کریم، ایمان و عمل صالح، انسان را نزد دیگران عزیز و محبوب می‌سازد:

«إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّ»؛[۱] «مسلّماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، خداوند رحمان محبّتی برای آنان در دل‌ها قرار می دهد»

در مورد بهترین روش رفتار با دیگران و جلب محبّت آنان نیز در کلام رسول  اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) چنین آمده که:

«لا یُؤمِنُ عبدٌ حتّی یُحِبَّ للنّاسِ ما یُحبُّ لِنفسهِ مِن الخَیرِ؛‌[۲] هیچ بنده‌ای مؤمن نیست؛ مگر آن که هر خوبی که برای خود می‌خواهد برای مردم نیز بخواهد»

از نظر قرآن کریم، ایمان و عمل صالح، انسان را نزد دیگران عزیز و محبوب می‌سازد:

«إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّ»؛[1] «مسلّماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، خداوند رحمان محبّتی برای آنان در دل‌ها قرار می دهد»

در مورد بهترین روش رفتار با دیگران و جلب محبّت آنان نیز در کلام رسول  اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) چنین آمده که:

«لا یُؤمِنُ عبدٌ حتّی یُحِبَّ للنّاسِ ما یُحبُّ لِنفسهِ مِن الخَیرِ؛‌[2] هیچ بنده‌ای مؤمن نیست؛ مگر آن که هر خوبی که برای خود می‌خواهد برای مردم نیز بخواهد»

بنابراین اگر دوست دارید مردم به روشی خاص با شما رفتار کنند، شایسته است شما نیز به همان روش با آنان برخورد کنید.

هر راهی که به دیگران پیشنهاد می کنید تا محبّت و توجّه شما را به خود جذب نمایند، همان بهترین روشی است که می‌توانید به سبب آن محبت‌ و توجّهشان را به خود جلب نمایید. با این توصیه کلّی به نظر می‌رسد جهت دستیابی به مقصود بهتر است:

از قانون تداعی استفاده کنید: هنگام ارتباط با دیگران، از طریق همراه کردن خود با محرک‌های خواشایند باعث خواهید شد آن‌ها به تدریج شما را با این احساس‌ها تداعی کنند. به عنوان مثال احساس خوشایند تعطیلات آخر هفته باعث می‌شود که فرد کسی را که در آن زمان کنارش بوده تداعی کند،‌ در نتیجه آن شخص را بیشتر دوست خواهد داشت. بنابراین در برخورد با دیگران با چهره ای گشاده و لبخند سخن را آغاز کنید.

مواجهه مکرر داشته باشید: مواجهه مکرر با اشخاص،‌ به شرط این‌که واکنش اولیّه منفی نباشد،‌ موجب شناخت بیشتر و دوست داشتن بیشتر می‌شود‌‌؛‌ بنابراین سعی نکنید با کناره‌گیری،‌ بی‌تفاوتی و یا غیرقابل دسترس بودن به دنبال جلب توجّه و محبّت دیگران باشید؛‌ زیرا با این کار تعاملات خود را کاهش خواهید داد. 

شباهت‌ها را گسترش دهید: گرچه ممکن است فردی به این دلیل که با ما خیلی تفاوت دارد برای‌مان جذاب جلوه نماید؛‌ امّا حقیقت آن است که افراد کسانی را بیشتر دوست دارند که شبیه‌شان هستند؛‌ زیرا این شباهت‌ها و نقاط مشترک هستند که علاقه را به وجود می‌آورند.

احساس خوبی در طرف مقابل ایجاد کنید: احساسی که یک شخص درباره شما دارد، تا حد زیادی وابسته به احساسی است که باعث می‌شوید او درباره خودش داشته باشد. به همین دلیل است که بودن در کنار شخص مؤدب، مهربان و صمیمی خوشایند است و بودن در کنار کسی که از هرکس و هرچیزی ایراد می‌گیرد، آزاردهنده است. بنابراین در روابط با دیگران سعی کنید از انتقاد، سرزنش و گلایه خودداری کرده و با شناسایی نکات مثبت در رفتار و شخصیت‌شان آن‌ها را تحسین صادقانه نمایید.

حسن تفاهم داشته باشید: حسن تفاهـم موجب اعتـماد می‌شـود و به شما امکان می‌دهد بین خودتان و شخص دیگر پل روانشناختی بزنید؛‌ به همین دلیل است که وقتی دو نفر با یکدیگر «جور» باشند گفت وگوی آنها مثبت‌تر، راحت‌تر و امیدبخش‌تر خواهد بود. به همین دلیل است که وقتی حرکت‌ها و حالت‌های سر و دست شخصی مثل ماست یا کلمه‌ها و جمله‌ها را مثل ما به کار می‌برد، او را دوست داشتنی احساس می‌کنیم.

نگرش مثبت داشته باشید: همه ما معمولاً‌ افرادی را که شبیه‌مان هستند، دوست داریم؛ اما این قاعده یک استثناء دارد. هیچ کس دوست ندارد بیشتر وقت‌ها در کنار یک شخص بی‌حوصله، دل‌خور و بدبین باشد. همه ما دنبال افرادی هستیم و کسانی را دوست داریم و تحسین می‌کنیم که دیدگاه و نگرشی مثبت و شاد به زندگی دارند. نگرش مثبت نسبت به زندگی، همانند اعتمادبه‌نفس، به شما کمک می‌کند به انسانی فوق‌العاده جذاب تبدیل شده و هر کسی را به دوست داشتن خود وادار کنید.

از روایات مختلف نیز چنین به دست می‌آید که دین‌داری، خوشخویی،‌ مهربانی،‌ فروتنی و بخشندگی موجب جلب محبت دیگران است و اطاعت از خدا،‌ صبر،‌ قناعت،‌ انصاف با مردم، فرو خوردن خشم،‌ پیوستن به کسی که از وی بریده و دوری از معصیت نیز موجب کسب عزت هستند.[3]

پی نوشت ها

_____________

[1]. مریم، آیه 96.

[2].  محمد محمدی ری‌شهری، میزان الحکمه، ج1، ص416، ح 1385.

[3]. برای مطالعه بیشتر ر.ک: منتخب میزان الحکمه، محمد محمدی ری‌شهری،‌ قم: دارالحدیث، چاپ دوم،‌ 1383.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد