آسیب شناسی مباحث مهدوی در گفت وگو با حجت الاسلام کارگر/۱:

برخورد سلیقه ای با مهدویت ما را در جاده اهداف زمین گیر می کند

خبرگزاری شبستان: بی توجهی قوانین و سیاست ها نسبت به ترویج و تعمیق اصولی و منسجم مهدویت، موجب ایجاد آسیب هایی می شود که «انجام کارهای سطحی نسبت به مهدویت»، «وجود آسیب های فراوان» و «شکل گیری جریان ها و مدعیان انحرافی» از جمله آنهاست.

حجت الاسلام رحیم کارگر، مسئول دبیرخانه مطالعات راهبردی مرکز تخصصی مهدویت و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفت و گو با خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان در رابطه با جایگاه و نقش معارف و آموزه های مهدوی در سیاست های کلان کشوری تصریح کرد: در رابطه با ضرورت داشتن یا نداشتن جانمایی مباحث مهدوی در سیاست های کلی و کلان کشور دو بحث وجود دارد: نخست اینکه آیا قانون و سیاست‌های کلان و کلی ما نسبت به ترویج و تعمیق مهدویت وظیفه ای بر عهده دارند یا خیر؟ این که بببنیم آیا در طول سال های پس از انقلاب، سیاست ها و خط مشی های کلی و کلان نسبت به ترویج و تعمیق مهدویت در سطح کشور وضع شده است یا خیر؟ و آیا هماهنگی کاملی میان قوانین کشور و سازمان ها، مراکز فرهنگی، دانشگاه ها و پژوهشگاه ها نسبت به مهدویت به وجود آمده است؟ که این نیز بخش مهمی از بحث ماست و ما خلاءهای زیادی در این زمینه داریم.

هیچ خط مشی واحد، منسجم و رسمی ای نداریم/سلیقه ای عمل می کنیم

وی افزود: بخش دوم بحث ما مربوط به جایگاه مهدویت در سیاست های کلان کشور به خصوص سیاست های فرهنگی و اجتماعی است. یعنی آیا در وضع سیاست ها و ظرفیت بخشی به خط مشی های کلان کشور، به مهدویت و آموزه های اساسی آن نیز توجه شده است یا خیر؟ اینکه آیا تا کنون «مهدیت» به عنوان محوریت این نوع سیاست ها و خط مشی ها مطرح بوده است؟ این بحث در واقع نوعی نگاه راهبردی و استراتژیک به «مهدویت» را در برمی گیرد. به عبارت دیگر ما می توانیم در این منظر، سیاست های خود را با مهدویت تنظیم کرده و مدار و مرکز آن را مهدویت قرار دهیم.

مسئول دبیرخانه مطالعات راهبردی مرکز تخصصی مهدویت تصریح کرد: با توجه به این دو نکته، طبیعی است که در هر دو زمینه، این ضرورت احساس می شود. ما در زمینه سیاست های ترویج مهدویت، با توجه به گرایش شدید قاطبه مردم به خصوص جوانان و نوجوانان به آن، هیچ خط مشی واحد، منسجم و رسمی ای نداریم و هر کس بر اساس سلیقه، علایق و ظرفیت های خود کار می کند. به همین دلیل ما شاهد هیچگونه هماهنگی و انسجامی در این زمینه نیستیم. از این رو باید در این مورد به فکر چاره جویی باشیم.

بی توجهی به نفس مهدویت ضزبه می زند

محقق و پژوهشگر مهدوی با اشاره به عواقب این نقصان در سیاست کلان، گفت: خلاءهای این مسئله (نگنجاندن معارف مهدوی در سیاست های کلی کشور) خود را در چند جا نشان می دهد. از جمله؛ در «انجام کارهای سطحی نسبت به مهدویت»، در «وجود آسیب های فراوان در این عرصه» و یا در «شکل گیری جریان ها و مدعیان انحرافی» که امروز مشاهده می شود.

وی ادامه داد: یعنی بی توجهی قوانین و سیاست های ما نسبت به ترویج و تعمیق اصولی، یکپارچه و منسجم مهدویت، موجب ایجاد آسیب ها و چالش های بی شماری شده است که این مسئله، هم به نفس باورداشت مهدویت، لطمه و ضربه می رساند و هم به سطح عمومی کشیده شده و موجب تضعیف سایر باورهای اعتقادی می شود.

مهدویت باید مدار و طراز کارها باشد

حجت الاسلام کارگر در ادامه ابراز کرد: در بحث دوم که اشاره شد مبنی بر این که محوریت و مرکزیت سیاست های فرهنگی کلان کشور باید مهدوی باشد، نیز ضرورت وجود دارد. یعنی ما باید مهدویت را به عنوان مدار و طراز کارهای خود قرار دهیم. ما نمی توانیم بدون توجه به آموزه های مهدوی و آرمانشهر مهدویت سیاستی وضع کنیم و انتظار داشته باشیم که این سیاست یک سیاست موفق باشد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: مهدویت باید به عنوان تابلو و نقشه راه ما قرار بگیرد، ما باید برای وضع سیاست هایی در مورد «عدالت اقتصادی»، در مورد «عفاف و حجاب»، «اصلاح سبک زندگی» و «اصلاح فرهنگ عمومی جامعه» و در مورد «اصلاح روابط اجتماعی» و همه این نوع سیاست ها به مهدویت توجه خاص داشته و سعی کنیم مبانی و ارزش های اساسی خود را با توجه به مهدویت استخراج کنیم.

وی در پایان به دلیل این ضرورت اشاره کرد و افزود: «مهدویت»، جامعه مطلوب و آرمانی اسلام است، فرجام و بارانداز نهایی ماست و هر سیاستی که به این امر توجه نداشته باشد یقینا سیاستی ضعیف و شکست خورده خواهد بود و امیدی به موفقیت آن نیست.

ادامه دارد…