1. عصمت در بینش
یکى از ابعاد مهم و زیرساختى عصمت معصومان حوزه بینش ها و آگاهى آنان است. به طور معمول این الف) عصمت در شناخت معارف و احکام دینى؛
ب) عصمت در شناخت موضوع هاى احکام دینى؛
ج) عصمت در تشخیص مصالح و مفاسد مربوط به جامعه اسلامى و بشرى؛
د) عصمت در امور زندگى روزمرّه؛
2. عصمت در کنش
این حوزه مربوط به اعمال و رفتار معصومان است. عصمت در این حوزه شامل موارد زیر مى شود:
الف) عصمت در انجام دادن واجبات و ترک محرّمات؛
ب) عصمت در انجام دادن امور مستحب و ترک کارهاى مکروه،
ج) عصمت در امور مباح؛ یعنى رعایت اعتدال و حفظ انگیزه الهى در بهره گیرى از آنها.
3. عصمت در منش
عصمت در منش و اخلاق یعنى پیراستگى از همه مفاسد و رذایل اخلاقى و نفسانى مانند: خودخواهى، آزمندى، حسدورزى، بُخل، کبر، عُجب، جُبن و مانند آنها.
حوزه هاى دیگرى نیز وجود دارد که متکلّمان از آنها با عنوان «تنزّه از منفِّرات» یاد کرده اند؛ یعنى دورى از آنچه براى عموم مردم نفرت آور و ناخوشایند است و محقّق لاهیجى آنها را در گستره و مراتب عصمت بر شمرده است. ر.ک: لاهیجى، 1372ش: ص 468 و 469؛ همو، 1362ش: ص 115.