به اعتراف خود خلفا، منافقان پس از رحلت پیامبر اکرم(ص)با خلفا همکاری کرده اند. در مقابل سه خلیفه اول هم به آنان با دادن پست و مقام و .. خدمتشان را جبران کردند. چنانکه امیرمومنان علی علیه السلام در خطبه 210 نهج البلاغه می فرماید: ثم بقوا بعده علیه و آله السلام، فتقربوا إلی أئمة الضلالة و الدعاة إلی النار بالزور و البهتان، فولّوهم الأعمال و جعلوهم حکاما علی رقاب الناس و أکلوا بهم الدنیا. آنان(منافقان) پس از پیامبر (صلی الله علیه و سلم) باقی ماندند و به پیشوایان گمراهی و دعوت ‌کنندگان به آتش، با دروغ و تهمت نزدیک شده، این پیشوایان گمراهی هم به آنها حکومت بخشیدند و به آنها منصب دادند و بر گردن مردم سوار کردند و پیشوایان گمراه به وسیله آنان به دنیا رسیدند. (نهج البلاغه محمد عبده، ج 2، ص 189 ـ شرح نهج البلاغة لإبن أبی الحدید المعتزلی، ج 11، ص 38 ـ المعیار و الموازنة لأبو جعفر الإسکافی، ص 302.)جالب این‌که وقتی به خلیفه دوم اعتراض می‌کنند که چرا شما منافقین را به کار گرفتید و به آنها مسئولیت دادید؟ می‌گوید: نستعین بقوة المنافق و إثمه علیه. من از نیروی منافقین در حکومتم استفاده می‌کنم و گناه نفاق به گردن خودشان است. (المصنف لإبن أبی شیبة الکوفی، ج 7، ص 269، ح 120 ـ السنن الکبری للبیهقی، ج 9، ص 36 ـ کنز العمال للمتقی الهندی، ج 4، ص 614، ح 11775.) یا وقتی حذیفه به خلیفه دوم می‌گوید: به چه مجوزی از قرآن و سنت، از منافقین استفاده می‌کنی و آنها را در رأس کارها قرار داده‌ای؟ عمر گفت: إنی لأستعمله لأستعین بقوته ثم أکون علی قفائه. من از نیروی آنها استفاده می‌کنم و مراقب آنها هستم. (کنز العمال للمتقی الهندی، ج 5، ص 771، ح 14338 ـ الاستذکار لإبن عبد البر، ج 3، ص 202 ـ الفایق فی غریب الحدیث لجار الله الزمخشری، ج 3، ص 115 ـ شرح نهج البلاغة لإبن أبی الحدید المعتزلی، ج 12، ص 126.) خیلی عجیب است! آیا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نمی‌توانست این کار را بکند؟! قرآنی که بسیاری از آیات آن درباره نفاق و منافقین است و می‌فرماید: إِنَّ الْمُنافِقینَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ. سوره نساء / آیه 145. إِنَّ الْمُنافِقینَ هُمُ الْفاسِقُون . سوره توبه / آیه 67. وَ اللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقینَ لَکاذِبُون . سوره منافقون / آیه 1. آیا اینها همه کنار رفت؟! لذا حضرت فاطمه زهراء (سلام الله علیها) این قضایا را می‌بیند و می‌فرماید: ظهرت فیکم حسکة النفاق و سمل جلباب الدین. با رفتن پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)، عداوت‌ها و تیغ‌های نفاق در میان شما صحابه آشکار و ظاهر شد و آن دین و معنویت در شما کهنه شد.