با سلام و احترام خدمت شما فرهیخته گرامی ، هر چند در یک نگاه ایده آل و در صورت فراهم بودن شرایط و زمینه های لازم ، اگر کشورمان به فعالیت های هسته ای خود ادامه می داد و حاضر به کوتاه آمدن از برخی از حقوق خود در جریان دستیابی به برجام ، نمی شد ، از این جهت شرایط بهتری برای کشور فراهم می شد ، اما با توجه به فضا سازیها و تبلیغات گسترده علیه کشورمان توسط دشمنان و به راه انداختن موج ایران هراسی و ارایه چهره ای غیر واقعی از کشورمان در عرصه بین الملل از یک سو و فشارهای ناشی از تحریم ها- که البته بخش عمده آن ناشی از ضعف مدیریت و فقدان برنامه ریزی مناسب برای کاهش آثار تحریم ها بود – و تبلیغات داخلی برخی جریان ها مبنی بر اینکه با دستیابی به توافق و حل شدن مشکل پرونده ای هسته ای کشورمان ، مشکلات کشور نیز برطرف خواهد شد ، لازم بود رویکردی دنبال شود که این فضا سازیها و تبلیغات را خنثی نماید گرچه با عمل نکردن آمریکا به تعهداتش ، موانعی در اجرای آن به وجود آمد ، اما صداقت جمهوری اسلامی و بد عهدی آمریکا در معرض دید افکار عمومی جهان قرار گرفت و بار دیگر قابل اعتماد نبودن آمریکا در عمل برای همگان ثابت شد و تلاش برخی جریان ها برای نزدیک شدن به آمریکا برای حل مشکلات کشور ناکام ماند و ثابت شد که تنها راه حل مشکلات کشور و پیشرفت ، تکیه بر درون و استفاده از ظرفیت ها و امکانات داخلی و تحقق اقتصاد مقاومتی است نه نگاه به بیرون . مذاکرات هسته ای با چند هدف دنبال شد که مهمترین آن عبارتنداز: 1-اثبات صداقت کشورمان در فعالیت های هسته ای و خنثی کردن تبلیغات منفی علیه کشورمان ؛ آمریکا و رژیم صهیونیستی و برخی از کشورهای اروپایی تبلیغات گسترده ای را در راستای ارایه چهره جنگ طلب از نظام جمهوری اسلامی در سطح جهان را به راه انداخته بودند و در سایه آن ، موج جدیدی از ایران هراسی را ایجاد نمودند و فضای نامناسبی بر علیه فعالیت های هسته ای کشورمان ایجاد گردیده بود که لازم بود از این فضا به نوعی غبار زدایی شود که رویکرد جدید، چنین زمینه ای را ایجاد نمود و با طرح شعار جهان عاری از خشونت و برخوردار از صلح و امنیت تلاش آنان را در نمایش چهره نامناسبی از کشورمان را خنثی نمود . مقام معظم رهبری در این رابطه فرمودند:« موافقت با این مذاکرات برای شکستن فضای خصمانه جبهه استکبار بر ضد ایران بود و این مذاکرات باید ادامه یابد اما همه بدانند که با وجود ادامه مذاکرات، فعالیتهای جمهوری اسلامی ایران در زمینه تحقیق و توسعه هسته ای به هیچ وجه متوقف نخواهد شد و هیچیک از دستاوردهای هسته ای نیز تعطیل بردار نیست، ضمن آنکه روابط آژانس بین المللی انرژی اتمی با ایران نیز باید روابط متعارف و غیرفوق العاده باشد…هدف آنها این است که با این بهانه، فضای بین المللی را بر ضد ایران حفظ کنند و بر همین اساس بود که با طراحی جدید دولت برای مذاکره درخصوص موضوع هسته ای موافقت شد تا این جوّ جهانی شکسته و ابتکار عمل از طرف مقابل گرفته شود و حقیقت نیز برای افکار عمومی دنیا مشخص شود. » ( بیانات در دیدار جمعی از مداحان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) به مناسبت میلاد فاطمه‌ زهرا (سلام‌الله‌علیها)، 94/1/20) 2. راستی آزمایی اراده طرف های مقابل برای حل وفصل پرونده هسته ای کشورمان؛ بعد از گذشت یک دوره پر فراز و نشیب از پرونده هسته ای کشورمان و ایستادگی و پافشاری بر حقوق هسته ای و دستیابی به موفقیت های چشمگیری در این عرصه با وجود همه تحریم ها و فشارها ، لازم بود تا از سوی کشورمان رویکردی اتخاذ شود که اراده طرف های مقابل برای حل وفصل این مسأله مورد آزمایش قرار بگیرد و اینکه آیا با وجود آمادگی کشورمان برای مذاکره و حل وفصل این موضوع آیا این کشورها نیز اراده جدی در حل این مسأله دارند ؟ و به اصطلاح با این سیاست توپ به زمین آنان افتاد و افکار عمومی متوجه نوع رفتار آنان گردید. 3- تجربه برای مردم و خنثی شدن برخی تبلیغات داخلی ؛ در عرصه داخلی نیز به دنبال دوره ای از ایستادگی و اعمال فشار و تحریم از سوی طرف های مقابل،تبلیغات گسترده ای به راه افتاده بود که در صورتی که مشکل پرونده هسته ای کشورمان حل وفصل گردد، تحریم های بین المللی از بین خواهد رفت و مشکلات کشور برطرف خواهد شد که لازم بود پاسخ عملی و مناسبی به این تبلغات و افکار عمومی داخلی داده شود که رویکرد دولت آقای روحانی چنین زمینه ای را ایجاد نمود . بر این اساس مقام معظم رهبری ضمن حمایت از مذاکرات هسته ای فرمودند: « هیچ‌کس نباید این مجموعه‌ مذاکره‌کنندگان ما را با مجموعه‌ شامل آمریکا – همان شش دولت، به‌اصطلاح پنج بعلاوه‌ یک – سازش‌کار بداند؛ این غلط است؛ اینها مأموران دولت جمهورى اسلامى ایران هستند، اینها بچّه‌هاى خودمان هستند، بچّه‌هاى انقلابند؛ یک مأموریّتى را دارند انجام می دهند. کار سختى هم هست [که‌] بر عهده‌ اینها است؛ دارند با تلاش فراوان آن کارى را که بر عهده‌ آنها است انجام می دهند. بنابراین نباید مأمورى را که مشغول یک کارى است و مسئول یک فرایندى است مورد تضعیف یا توهین یا بعضى از تعبیراتى که گاهى شنیده میشود – که اینها سازش‌کارند، و مانند اینها – قرار داد؛ نه، این حرفها نیست. بنده هم اوّلِ امسال در مشهد مقدّس در سخنرانى گفتم [که‌] مذاکره در موضوعات خاص اشکالى ندارد؛ منتها گفتم من اعتماد ندارم، خوشبین نیستم به مذاکره، لکن می خواهند مذاکره کنند، بکنند؛ ما هم به اذن‌الله ضررى نمی کنیم. یک تجربه‌اى در اختیار ملّت ایران است – که حالا من مختصراً عرض خواهم کرد – این تجربه ظرفیّت فکرى ملّت ما را بالا خواهد برد؛ مثل تجربه‌اى که در سال ۸۲ و ۸۳ در زمینه‌ تعلیق غنى‌سازى انجام گرفت، که آن‌وقت تعلیق غنى‌سازى را در مذاکرات با همین اروپایى‌ها، جمهورى اسلامى براى یک مدّتى پذیرفت. خب ما دو سال عقب افتادیم، لکن به نفع ما تمام شد. چرا؟ چون فهمیدیم که با تعلیق غنى‌سازى، امید همکارى از طرف شرکاى غربى مطلقاً وجود ندارد. اگر ما آن تعلیق اختیارى را – که البتّه به‌نحوى تحمیل شده بود، لکن ما قبول کردیم، مسئولین ما قبول کردند – آن روز قبول نکرده بودیم، ممکن بود کسانى بگویند خب یک ذرّه شما عقب‌نشینى می کردید، همه‌ مشکلات حل میشد، پرونده‌ هسته‌اى ایران عادى میشد. آن تعلیق غنى‌سازى این فایده را براى ما داشت که معلوم شد با عقب‌نشینى، با تعلیق غنى‌سازى، با عقب افتادن کار، با تعطیل کردن بسیارى از کارها مشکل حل نمی شود؛ طرف مقابل دنبال مطلب دیگرى است؛ این را ما فهمیدیم، لذا بعد از آن شروع کردیم غنى‌سازى را آغاز کردن. امروز وضعیّت جمهورى اسلامى با سال ۸۲، زمین تا آسمان فرق کرده؛ آن روز ما چانه میزدیم سرِ دو، سه سانتریفیوژ، [ در حالى که‌] امروز چندین هزار سانتریفیوژ مشغول کارند. جوانهاى ما، دانشمندان ما، محقّقین ما، مسئولین ما همّت کردند، کارها را پیش بردند. بنابراین از مذاکراتى هم که امروز در جریان است، ما ضررى نخواهیم کرد. البتّه بنده همچنان که گفتم خوشبین نیستم؛ من فکر نمیکنم [از] این مذاکرات آن نتیجه‌اى را که ملّت ایران انتظار دارد، به‌دست بیاید، لکن تجربه‌اى است و پشتوانه‌ تجربى ملّت ایران را افزایش خواهد داد و تقویت خواهد کرد؛ ایرادى ندارد امّا لازم است ملّت بیدار باشد. ما از مسئولین خودمان که دارند در جبهه‌ دیپلماسى فعّالیّت می کنند، کار می کنند، قرص و محکم حمایت می کنیم، امّا ملّت باید بیدار باشد، بداند چه اتّفاقى دارد مى‌افتد [تا] بعضى از تبلیغاتچى‌هاى مواجب‌بگیر دشمن و بعضى از تبلیغاتچى‌هاى بى‌مزدومواجب – از روى ساده‌لوحى – نتوانند افکار عمومى را گمراه کنند. یکى از ترفندها و خلاف‌گویى‌ها این است که این‌جور القا کنند به افکار عمومى مردم که اگر ما در قضیّه‌ هسته‌اى، تسلیم طرف مقابل شدیم، همه‌ مشکلات اقتصادى و معیشتى و غیره حل خواهد شد؛ این را دارند تبلیغ می کنند. البتّه تبلیغاتچى‌هاى خارجى با شیوه‌هاى کاملاً ماهرانه‌ تبلیغاتى خط می دهند، در داخل هم بعضى از روى ساده‌لوحى و بدون اینکه نیّت سوئى داشته باشند، بعضى هم واقعاً از روى غرض همین را دارند تبلیغ می کنند که اگر ما در این قضیّه کوتاه آمدیم و تسلیم شدیم در مقابلِ طرف مقابل، همه‌ مشکلات اقتصادى و مانند اینها حل خواهد شد؛ این خطا است…. قبل از اینکه مسئله‌ هسته‌اى مطرح باشد، همین دشمنى‌ها، همین مخالفتها از اوّل انقلاب بود؛ … مسئله مسئله‌ دیگرى است؛[ مسئله این است که‌] ملّت ایران به خواسته‌هاى آمریکا نه گفت، ملّت ایران گفت آمریکا علیه ما هیچ غلطى نمی تواند بکند. اینها با موجودیّت جمهورى اسلامى مخالفند، با نفوذ و اقتدار جمهورى اسلامى مخالفند. آن روزى اینها راضى میشوند که ایران یک ملّت ضعیف، کنارمانده، منزوى، بى‌اعتبار و بى‌احترام باشد.» (بیانات در دیدار دانش‌آموزان و دانشجویان به مناسبت روز ملّى مبارزه با استکبار جهانى‌، 92/8/12)