کیست بیکر

کیست بیکر یا کیست پوپلایتال توده ای است که می تواند درست در پشت زانوی شما ایجاد شود. در حالی که این وضعیت به سختی نگران کننده است، اما باید علت اصلی آن تشخیص داده شود و سریعا درمان صورت بگیرد تا از عوارض بعدی جلوگیری شود.

درد و التهاب بخشی مشترک از زندگی روزمره ما شده است. اما، هر دردی در یک منطقه خاص، همراه با ظاهر ناگهانی یک توده، مطمئناً شما را نگران خواهد کرد. برای اینکه اطلاعات بیشتری در مورد درمان های طبیعی و همچنین پزشکی برای کیست بیکر کسب کنید، به مطالعه ادامه دهید.

اگر شما در پشت زانوی خود یک توده دیدید که با مایع پر شده، می تواند کیست بیکر باشد. این توده مملو از مایعات می تواند باعث ایجاد احساس گرفتگی و درد در پا شود.

هنگامی که زانو را کاملاً خم می کنید یا کشش می دهید یا حتی هنگام فعالیت می تواند درد شدیدی ایجاد کند. اغلب، به دلیل مشکلی در مفصل زانو رخ می دهد و ممکن است در اثر آرتروز یا پارگی غضروف ایجاد شود. چنین شرایطی ممکن است منجر به تجمع مایعات بیش از حد در زانوی شما شود، که به نوبه خود منجر به کیست بیکر می شود.

در حالی که این کیست می تواند در برخی افراد درد شدیدی ایجاد کند، اما در دیگران به سختی علائمی را بروز می دهد.1
 

علائم کیست بیکر

در برخی موارد، کیست بیکر پشت زانو هیچ گونه دردی ایجاد نکرده و امکان دارد فرد متوجه وجود آن نباشد. در صورتی که فرد به علائمی دچار باشد، آن علائم می توانند شامل موارد زیر شوند:

تورم در پشت زانو و گاهی در ساق(که ممکن است دردناک یا بدون درد باشد)

درد زانو

سفتی و عدم توانایی خم کردن زانو

علائم ممکن است با انجام فعالیت یا ایستادن طولانی مدت بدتر شوند

برخی مواقع، کیست ممکن است پاره شود و مایع به درون بافت ساق پا برود و باعث ورم، درد، قرمزی و کبودی در پشت زانو و ساق پا شود.2

علت بروز کیست بیکر

دو راه برای تشکیل کیست بیکر وجود دارد
 

کیست بیکر اولیه

ممکن است کیست بیکر پشت مفصل زانوی سالم تشکیل شود. این نوع کیست، اصطلاحا کیست بیکر اولیه نام دارد و عمدتا شاهد بروز آن در افراد جوان و کودکان هستیم.

به نظر می رسد که در این کیست، ارتباطی میان مفصل زانو و بورس پشت زانو وجود دارد. این بدین معناست که مایع سینوویال از داخل مفصل به بورس می رسد و کیست تشکیل می شود.
 

کیست بیکر ثانویه

گاهی در صورت وجود مشکلاتی از قبیل آرتریت و یا پارگی منیسک، کیستی پشت زانو تشکیل می شود که کیست بیکر ثانویه نام دارد که میزان شیوع این کیست بیشتر است.

در کیست بیکر ثانویه، اختلال موجود در زانو منجر به تولید بیش از حد مایع سینوویال در مفصل می شود. در نتیجه، فشار داخل زانو نیز بیشتر خواهد شد. در چنین شرایطی، کپسول از قسمت پشت زانو بیرون می زند و کیست بیکر مملوء از مایع سینوویال تشکیل خواهد شد.3
 

کیست بیکر چگونه تشخیص داده می شود؟

کیست بیکر را معمولاً می توان با معاینه جسمی تشخیص داد. با این حال، از آنجا که برخی از علائم آن می تواند کاملاً شبیه به علائم بیماری های جدی تر مانند لخته خون، تومور یا آنوریسم باشد، پزشک ممکن است آزمایش های تشخیصی دیگری را تجویز کند، از جمله:

سونوگرافی

اشعه ایکس

تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI).1
 

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده علائم و نشانه هایی که به کیست بیکر اشاره دارد، یا اگر متوجه شدید قرمز یا التهاب آن شده اید، وقت خود را برای مراجعه به پزشک از دست ندهید. همچنین در برخی موارد نادر کیست پوپلئیتال می تواند نتیجه یک بیماری جدی زمینه ای باشد. از این رو،  مراقبت های پزشکی همچنین می تواند به رفع همه تردیدها کمک کند.2
 

درمان کیست بیکر

گاهی اوقات کیست بیکر خودبه‌خود برطرف می‌شود. التبه اگر کیست بزرگ و دردناک باشد، پزشک ممکن است روش‌های درمانی زیر را برایتان تجویز نماید:
 

دارو

پزشک ممکن است یک داروی کورتیکواستروئیدی، مانند: کورتیرزون، را به زانویتان تزریق کند تا التهاب آن را کاهش دهد؛ این کار ممکن است سبب کاهش درد شود ولی همیشه از عود کیست جلوگیری نمی‌کند.
 

خارج کردن مایع

پزشک ممکن است با استفاده از یک سوزن، مایع را از مفصل زانویتان خارج کند. این فرآیند آسپیراسیون سوزنی نام دارد و هدایت سوزن معمولاً به‌کمک سونوگرافی انجام می‌شود.
 

فیزیوتراپی

استفاده از کیسه‌های یخ، بانداژ و عصای زیر‌بغل ممکن است به کاهش درد و تورم کمک کند. همچنین کاستن از دامنه‌ی حرکتی و انجام تمرینات تقویت‌کننده‌ی عضلات اطراف زانو ممکن است سبب کاهش علایم و حفظ عملکرد زانو شود.
 
در صورت امکان، پزشک بیماری زمینه‌ای مسبب کیست بیکر را معالجه می‌کند. اگر پزشک تشخیص دهد که پارگی غضروف باعث تولید بیش‌ازحد مایع سینوویال شده‌است، ممکن است به‌منظور خارج کردن یا ترمیم غضروف پاره‌شده برایتان عمل جراحی تجویز کند.

مواردی از کیست بیکر که بر اثر استئوآرتریت (آرتروز) ایجاد شده‌اند، معمولاً با درمان آرتریت برطرف می‌گردند. عمل جراحی در این موارد بصورت نادر لازم می‌شود.4
 

سبک زندگی و درمان‌های خانگی

اگر پزشک تشخیص دهد که عامل ایجاد کیست بیکر ، آرتریت است، ممکن است توصیه‌های زیر را برایتان داشته‌باشد:
 

از روش RICE استفاده کنید

RICE سرواژه‌ای است از حرف اول واژگان Rest(استراحت)، Ice(یخ)، Compression(فشردگی) و Elevation(بالا بردن). به پایتان استراحت بدهید. روی زانویتان یخ بگذارید. زانویتان را با یک بانداژ یا زانو‌بند ببندید. و در صورت امکان، پایتان را (به‌ ویژه در هنگام شب) بالا نگه‌دارید.

از مسکن‌های بدون نسخه استفاده کنید

داروهایی مانند: ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم، استامینوفن و آسپرین، می‌توانند سبب تسکین درد شوند. از توضیحات نوشته‌شده روی بسته‌ی دارو پیروی کنید و بیشتر از دوز پیشنهادی، دارو را مصرف نکنید.
 

فعالیت جسمی خود را کاهش دهید

با این کار مفصل زانویتان کمتر تحریک می‌شود. پزشک‌تان می‌تواند به شما بگوید که چه مدت لازم است فعالیت‌های خود را کاهش دهید؛ او همچنین ممکن است تمرینات جایگزینی را در دوره‌ی کاهش فعالیت به شما پیشنهاد کند.4
 

عوارض

شایع‌ترین عارضه کیست بیکر، سر باز کردن (پارگی)‌ آن است. این اتفاق زمانی می‌افتد که مایع از داخل کیست، به عضلات ساق نشت می‌کند که می‌تواند باعث تورم عضلات ساق شود. به علاوه امکان دارد پوست ساق‌ پا دچار خارش و قرمزی شود که علت آن آسیب ناشی از نشت مایع از کیست است.

در صورتی که کیست بیکر پاره شود، تشخیص آن از لخته‌ی ورید عمقی پا، دشوار خواهد بود. لخته ورید عمقی در حقیقت لخته خونی است که در ورید پا ایجاد می‌شود که در این موارد بررسی آن‌ها برای رد کردن لخته ورید عمقی امری مهم است؛ زیرا این بیماری می‌تواند وضعیتی را ایجاد کند که نیاز به درمان داشته باشد. کیست بیکر ندرتا دچار عفونت می‌شود.3

پینوشتها
1.www.pezeshket.com
2.www.dr-mortazavi.ir
3.www.heraviphysio.com
4.www.moheb.com