همه مراجع: اگر شرایط امر به معروف و نهی از منکر وجود داشته باشد، باید امر به معروف و نهی از منکر کنند، در غیر این صورت تکلیفی در آن مورد ندارند. همچنین با وجود خوف از ضرر هم تکلیف از آنان ساقط می شود، این حکم در مواردی است که حکومت اسلامی حاکم نباشد. ولی با وجود حکومت اسلامی که اهتمام به اجرای این فریضه الهی دارد، بر کسی که قادر بر امر به معروف و نهی از منکر نیست، واجب است که نهادهای مربوطه را که از طرف حکومت برای این کار اختصاص یافته اند، مطلع نماید و تا کَنده شدن ریشه های فاسد که فساد آور هم هستند، موضوع را پیگیری کند.[ خامنه‌ای، اجوبه، س 1082 و 1061 و سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ مکارم، استفتاءات، ج 1، س1157؛ صافی، 300، پرسش، ج 1، امر به معروف، س 4؛ بهجت، استفتاءات، امر به معروف، س 472؛ امام، استفتاءات، ج 1، امر به معروف، س 7؛ فاضل، استفتاءات، ج 1، س 944؛ دفتر مراجع. ]