طلسمات

خانه » همه » مذهبی » توبه از خودارضایی

توبه از خودارضایی


توبه از خودارضایی

۱۳۹۵/۰۶/۰۷


۶۹۲۴۱ بازدید

حقیقت توبه، پشیمانی از گناه گذشته و عزم و تصمیم برعدم ارتکاب آن در آینده است.

حقیقت توبه، پشیمانی از گناه گذشته و عزم و تصمیم برعدم ارتکاب آن در آینده است.

اگر این حالت برای کسی پیش آمد، این نشانه توبه واقعی است و پذیرفته شدن توبه واقعی حتمی می باشد. لیکن خیلی مهم است که انسان استغفار و طلب بخشش از خداوند نیز بکند.

در مورد توبه از خودارضایی گفتنی است: توبه از خودارضایی چیزی جز پشیمان شدن و ترک گناه و استغفار نیست، بنابراین از این جهت نگرانی خاصی وجود ندارد.

در هر صورت اگر توبه کرده اید و مسیر خود را تغییر دهید و دیگر مرتکب این عمل نشوید خداوند وعده مغفرت داده و تردیدی وجود ندارد که توبه شما پذیرفته می شود. گفتنی است هر گناهی قابل توبه است و خداوند خود فرموده است : ان الله یغفر الذنوب جمیعا ; خداوند همه گناهان را می آمرزد و بلکه فرموده ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین. خداوند توبه و تطهیر کنندگان را دوست دارد.

در برخى موارد مانند غیبت و تهمت طلب رضایت از غیبت شونده نیز در صورت امکان لازم است، ولى در مورد گناهانى همچون زنا و…، پشیمانى واقعی، تصمیم بر عدم تکرار و طلب مغفرت از خداوند براى توبه کافى است.

شرایط پذیرش توبه:

ابو حامد غزالى در کتاب احیاء چنین مى گوید : اگر معنى قبول را فهمیده باشى شک نخواهى داشت که هر توبه صحیحى پذیرفته و مقبول است. کسانى که به نور بصیرت مى بینند، و از انوار قرآن مدد مى گیرند، مى دانند که هر قلب سلیمى مقبول خدا و در آخرت در جوار او بهره مند از نعمت اوست، و آمادگى دارد که با چشم خود به وجه اللّه بنگرد. و مى دانند که قلب در اصل، سلیم آفریده شده است زیرا هر نوزادى با فطرت خدا پرستى آفریده مى شود امّا آن سلامت توسط کدورتى که گرد و غبار گناهان بر آن ایجاد مى کنند از دست مى رود . و مى دانند که آتش ندامت این کدورت و غبار را از بین مى برد و نور حسنه ظلمت سیئة را از بین می برد .

ظلمت معاصى طاقت مقابله با نور حسنات را ندارد، همچنان که ظلمت شب در مقابل نور روز، و همچنانکه کدورت چرک در مقابل سفیدى صابون .

همانطور که اگر انسان با لباسى که در تن دارد دست به کارهاى پست بزند لباسش کثیف مى شود، و چون آن را با آب گرم و صابون بشوید پاکیزه مى شود، بکار بردن قلب در شهوات، آن را کثیف مى کند و چون آن را با آب اشک و آتش ندامت بشوید پاکیزه و طاهر خواهد شد، و هر قلبى پاکیزه و طاهر شد مقبول است، مگر آن که چرک، چنان در طول زمان متراکم شود که در متن لباس نفوذ کند. که در این صورت صابون قادر به دفع و ازاله آن نیست. گناهان نیز این چنینند که چون بر قلب متراکم شوند، و لایه اى از پلیدى تشکیل دهند، دیگر راه بازگشت و توبه وجود ندارد .

گاهى انسان با زبان مى گوید توبه کردم ولى به لباسشویى مى ماند که با زبان بگوید لباس را شستم و وارد عمل نشود، همانطور که این کلام لباس را تمیز نمى کند و نمى تواند صفت موجود در آن را عوض کند، مگر ضد آن صفت را در آن ایجاد نماید، آن کلام هم باعث سفیدى قلب نمى شود.

قرآن مجید مى فرماید: «و هُو الّذِى یقْبل التّوبه عن عِبادِه» او کسی است که توبه را از بندگان خود می پذیرد.(42: 25).

و مى فرماید: «غافِرِ الذّنْبِ وَ قابِلِ التَّوبِ» خدای متعال بخشنده گناهان و توبه پذیر است(40: 3).

امام باقر علیه السلام به محمد بن مسلم چنین مى فرماید: وقتى که مؤمن توبه مى کند، گناهان قبل از توبه اش بخشیده مى شود، پس او باید براى بعد از توبه عمل کند. ولى آگاه باشید بخدا قسم این مزیت فقط براى اهل ایمان است .

راوى مى گوید: عرض کردم اگر بعد از توبه و استغفار گناه کرد و آنگاه دوباره توبه نمود چه؟ فرمود: آیا گمان مى کنى اگر بنده مؤمن از گناه خود پشیمان شود و استغفار و توبه کند خدا توبه اش را نمى پذیرد؟ عرض کردم: او چندین بار این کار را کرده، گناه مى کند سپس توبه و استغفار مى نماید .

فرمود: هر گاه بنده با توبه و استغفار برگردد خدا با مغفرت و بخشش بر مى گردد، خدا بخشنده و مهربان است، توبه را مى پذیرد، و سیئات را مى بخشد .

امام صادق علیه السلام فرمود: گاهى انسان گناهى مى کند و خدا به خاطر آن گناه او را به بهشت مى برد .

عرض شد: آیا خدا به خاطر گناه او را به بهشت مى برد؟

بله او گناهى مى کند ولى همیشه از آن گناه بیمناک، و بر نفس خود غضبناک است، خدا هم او را مى بخشد و داخل بهشت مى کند . البته باید دانست توبه براى کسانى نیست که تمام عمر بدى مى کنند تا زمانى که یکى از آنها را مرگ فرا مى گیرد، در آن حال مى گوید: الان توبه کردم (نساء، آیه 18).

برای مطالعه بیشتر ر.ک منابع داخلی پرسمان:

http://www.moshavereh.porsemani.ir/term30

http://porseman.org/showarticle.aspx?id=259

http://porseman.org/showarticle.aspx?id=62


برای مطالعه بیشتر ر.ک منابع اخلاقی:

-گناه شناسی/ محسن قرائتی.

-گناهان کبیره/ شهید دستغیب.

– شهید دستغیب، قیامت و قرآن (تفسیر سوره طور).

– مقالات, استاد محمد شجاعی.

– ترجمه جامع السعادات، مرحوم نراقی.

– ترجمه الاخلاق، مرحوم شبر.

– نقطه های آغاز در اخلاق، مهدوی کنی.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد