خانه » همه » مذهبی » برنامه های فرهنگی برای طرح امنیت اخلاقی

برنامه های فرهنگی برای طرح امنیت اخلاقی


برنامه های فرهنگی برای طرح امنیت اخلاقی

۱۳۹۵/۰۴/۲۰


۱۹۶ بازدید

برای اجرای طرح امنیت اخلاقی در جامعه چه برنامه های فرهنگی برای حمایت و پشتیبانی از ان پیشنهاد می کینید

طرح امنیت اخلاقی به دنبال تأمین امنیت خانواده‌ها است و برای این هدف برنامه‌ریزی شده است. امنیت اخلاقی سرمایه و مزیت بزرگ جامعه ی اسلامی ما است و نهادهای متولی امنیت و نظم اجتماعی نباید اجازه دهند با سهل انگاری و سهل اندیشی عده ای، این عرصه مورد تعرض و تاخت و تاز هنجارشکنان بی مبالات و یا اشرار و نفوذی های دشمن قرار گیرد.
می توان بروز برخی از رفتارهای ناهنجار و مفاسد اخلاقی در جامعه را ناشی از فقدان یک نگاه و برنامه قوی، قاطع، هوشمند و همه جانبه در کشور قلمداد کرد. و با توجه به چند بعدی بودن طرح امنیت اخلاقی و نقدهای غیرمنصفانه پیرامون آن باید گفت در حالی که این طرح چهار جرم هنجارشکن «مزاحمت نوامیس»، «کشف حجاب»، «آلودگی صوتی» و «رفتارهای پرخطر» را شامل می شود، تمرکز بر یک بعدی معرفی کردن آن که متأسفانه با جنجال آفرینی برخی رسانه ها و ترویج مطالب نادرست و غیردقیق در شبکه های اجتماعی همراه شده است، امری ناپسند و محکوم است.
در سالهای اخیر نیروی انتظامی در اجرائی کردن طرح امنیت اخلاقی تلاش های فراوانی داشته است اقدام نیروی انتظامی اقدامی قانونی است و هر گونه مخالفت با آن مقاومت برابر اجرای قانون تلقی می شود ، لذا انتظار است با همدلی و همکاری و حمایت های درخور و هنجارسازی مطمئن، دغدغه مردم در خصوص احتمال انحراف اخلاقی خویش و خانواده و فرزندان خود در جامعه را رفع کنیم.
مراجعه به آراء و فتاوای امام عظیم الشأن راحل (ره) و مقام معظم رهبری (مدظله العالی) به ویژه در مقوله حجاب که منبعث از آموزه های قرآن و احکام شرعی و تعالیم اسلام عزیز است، برای آحاد مردم و مسئولین ارجمند جامعه لازم است و می تواند به دور از هر گونه هیجان و تعصب به گونه ای منطقی و مستند ملاک اقدام و عمل نهادهای قانونی قرار گیرد و موجبات امنیت و آرامش اجتماعی را فراهم آورد.
باید با هوشمندی و جلب حمایت دولت مردان و مردم بسترهای موفقیت طرح امنیت اخلاقی جامعه فراهم شود. لذا نه تنها نباید چند وجهی بودن این طرح با هوچی گری در محاق فراموشی قرار گیرد ، بلکه تبیین و آگاهی بخشی نسبت به ابعاد و زوایای مختلف این طرح در منابر وعظوخطابه و دانشگاهها و مدارس و رسانه های جمعی امری ضروری است که اهتمام جدی و هوشمندانه در قبال آن ضمن تقویت حمایت ملی، بسترهای موفقیت طرح را نیز تنظیم و فراهم تر خواهد کرد.
اگر در جامعه تکلیف واجب قرآنی امر به معروف و نهی از منکر سازی و جاری باشد، جامعه مصونیت پیدا می کند و در برابر زمینه های ناهنجاری و نیز هنجارشکنان مقاوم می‌شود.
آنچه امروز نیروی انتظامی درصدد مقابله با آن است در واقع همان واقعیت تلاش و برنامه دشمن برای مقابله با ارزش های دینی، انقلاب و نظام اسلامی است که پس از ناکامی توان و ظرفیت خود در عرصه جنگ های سخت و نیمه سخت به جنگ نرم و آماج قرار دادن ارزش ها و بنیان های اخلاقی و فرهنگی جامعه روی آورده است.
طرح امنیت اخلاقی هنجارشکنان را نگران و اشخاص و جریان های غرب گرا و مروجان بی بند و باری در جامعه را منفعل ساخته است به گونه ای که به اظهار نظرهای متناقض و در تضاد با قانون و احکام اسلام پرداخته اند.
این ملت چند صد هزار شهید و جانباز در راه قرآن داده است؛ بهتر است عینک سیاسی و جناحی را بر زمین بگذاریم و مقداری به اجرای فریضه ی فراموش شده امر به معروف و نهی از منکر در جامعه بیاندیشیم چرا که اگر چنین نکنیم علاوه بر تحمل آثار تخریب فرهنگ ملی اسلامی، در آخرت بایستی پاسخگو باشیم.
غیرت ملی و تعصب دینی به ما حکم می کند برای خشنودی خداوند و امنیت و آرامش روحی و روانی جامعه به اقامه امر به معروف و نهی از منکر برچسب سیاسی نزنیم و با یک اراده و عزم فراگیر و همگانی به برپا داشتن آن بپردازیم تا به جامعه ای در تراز انقلاب و اسلام ناب محمدی (ص) برسیم و الگوی نو به جوامع بشری معرفی و عرضه کنیم.
بازگشت به اعتماد به نفس ملی و یادآوری پیشینه متعالی فرهنگ ملت بزرگ و دارای تمدن و فرهنگ ایرانی که بر اثر برخی رویکردهای منفعل غرب پرستانه در کشور مورد تهدید قرار گرفته است امری ضروری است. ملتی که شناخت صحیح و دقیقی از هویت تاریخی و الگوهای متعالی خود نداشته باشد هر آن به دنبال الگوهای یک بار مصرف وارداتی و بی هویتی حاصل از این رویکرد است که گسترش معضلات فرهنگی، سیاسی و امنیتی در جامعه را در پی خواهد داشت.
حجاب مقوله ای عجین شده با هویت ایرانی است که با ظهور اسلام و پدیدار شدن احکام اسلامی در جامعه ایرانی، مورد توجه جدی و مستمر قرار گرفته است حجاب به عنوان یک ارزش در جامعه ایران قرن ها است که پذیرفته شده است و با توجه به تأثیر آن در امنیت، سلامت و آرامش جامعه، دشمنان اسلام همواره در صدد بوده اند با خدشه دار کردن آن جامعه ما را به سمت بی تقوایی ببرند تا بتوانند اهداف شوم خود را دنبال کنند.
از آنجا که نیاز به حجاب و پرهیز از برهنگی از گرایشات فطری انسان است خداوند آن را در وجود بشر قرار داده است ، دشمنان در آسیب رساندن به آن نتوانسته اند طرفی ببندند.
برنامه ریزی همه جانبه و اعمال سیاست های متناسب با شرایط و امکانات محیطی از جمله الزامات موفق ساختن طرح امنیت اخلاقی است. همانگونه که مقام معظم رهبری (مدظله العالی) فرموده اند، امنیت، امنیت اخلاقی و امنیت اجتماعی مسئولیت جمهوری اسلامی است و مظهر این امنیت و عامل وسط میدان این امنیت نیز نیروی انتظامی است که بایستی مهربانانه ، مقتدرانه و هوشمندانه و بدون توجه به جنجال‌آفرینی های جاری قاطعانه از آن صیانت کند.
امنیت اخلاقی و امنیت روانی از حقوق اساسی و مسلم مردم به شمار می رود و ملتی که در آرامش و امنیت روانی زندگی کند می تواند مسیر پیشرفت و تعالی را با سرعت طی کند و طرح امنیت اخلاقی با ابعاد چندگانه خود در پی تأمین چنین شرایطی برای جامعه به ویژه نسل جوان آینده ساز کشور است هرچند اگر دستگاههای مسئول به رسالت و وظایف خطیر خود عمل کنند از اجرای طرح هایی چون طرح امنیت اخلاقی در جامعه توسط نیروی انتظامی بی نیاز می شویم.
در ادامه راهکارهای بنیادینی که می توانند در توسعه امنیت اخلاقی و رعایت حجاب نقش جدی ایفا نمایند را ذکر می کنیم:
1. احیای فرهنگ اسلامی
پیاده کردن آموزه های دینی و عینی نمودن دستور العمل های شریعت، وظیفه آحاد جامعه است. اما در این میان سازمان فرهنگی حکومت دینی، وظیفه ای مضاعف به دوش می کشند و باید خط مشی کلی جامعه را بر اجتناب از رذایل اخلاقی، ترغیب جوانان به ازدواج بنا نهند.
عدم اهتمام به تقویت باورهای دینی و ارزش های اخلاقی سبب می شود نسل جوان نسبت به ارزش ها بیگانه گشته و نسبت به اعتقادات دینی خود احساس حقارت نماید و بن بست فکری در این باب خودباختگی به فرهنگ غرب را در پی دارد.
احیای ارزش های اصیل اسلامی و فراخوانی زن مسلمان به تعقل و دریافتن ارزش ها و آفریدن روح تعبد و تعهد نسبت به این ها نقش مهمی در این زمینه خواهد داشت.
مدارس یکی از مهمترین مراکزی هستند نقش بسیار مهمی در احیای فرهنگ اسلامی و عفاف و حجاب دارند. مدارس، مراکز تعلیم و تربیت و تزکیه اند. آموزش عملی احکام دینی، بخشی از وظایف معلم و دانش آموز را تشکیل می دهد. توصیه، بدون تعلیم و تربیت، پوشش دینی را به دستوری خشک و تحمیلی مبدل می سازد، ولی توصیه ی همراه با معرفت، پذیرش آن را آسان می کند. معرفت به حجاب، ضامن اجرا و دوام آن است. آنگاه که پوشش دینی در محیط های اجتماعی و پس از پایان تحصیلات، به شکل فرهنگ پذیرفته شده درآید، رسمیت علمی پیدا می کند.
۲. تشویق
این اصل در تربیت آدمی، کاربرد فراوان دارد. ماهیت تشویق ها متفاوت است و می تواند بار عاطفی، مالی، تشریفاتی، شغلی، سیاسی، عملی و امثال آن داشته باشد که در ترویج فرهنگ حجاب و به دنبال آن ایجاد امنیت اخلاقی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اگر فردی نیازمند نوعی تشویق نباشد، باید از نوع دیگر بهره بگیریم. احترام لازم و محسوس مردم به بانوان با حیا و با حجاب جامعه سبب ترویج فرهنگ حجاب خواهد شد. همان طور که برخورد منفی با زنان بی حجاب نیز می تواند عاملی بازدارنده به حساب آید؛ با این شرط که حد و اندازه آن را باید رعایت کرد تا به لجاجت نینجامد.
۳. فعالیت های علمی، فرهنگی و هنری
انتشار نشریه و کتاب، تشکیل میزگرد های ادبی، فراخوانی مقاله، تعیین موضوع حجاب برای انشا و پرسش مهر، به کارگیری هنرهای تصویری، مسابقات فرهنگی و … آثار مثبتی دارند. تولید برنامه ها و فیلم های مفید و آموزشی نیز در رادیو و تلویزیون اثری فراگیر دارد. رعایت کامل پوشش دینی بانوانی که در فیلم های سینمایی و تلویزیونی بازی می کنند یا عکسی که با پوشش اسلامی در صفحات مطبوعات به چاپ می رسد، آثار مثبتی دارد، چنان که پوشش های غیر شرعی نیز آثار زیان بار و گسترده ای بر فرهنگ جامعه می گذارد.
اساساً حضور زنان پوشیده در صحنه های مختلف جامعه، آثار مثبت و چشم گیری در همگانی کردن فرهنگ حجاب اسلامی در جامعه دارد. پخش آیات، روایات و کلمات حکمت آمیز و تصاویر الهام بخش درباره ی حجاب در محیط های عمومی، تابلوهای شهری و محیط های مناسب دیگر نیز به تقویت این فرهنگ خواهد انجامید.
۴. تقویت فرهنگ غیرت
بی تردید، زنان با هر تفکر و عقیده ای، به نظر و سلیقه ی همسران خود در انتخاب های خویش از جمله لباس و وضع ظاهری توجه می کنند. از این رو، غیرت مندی مردان در نوع پوشش آن ها نقش به سزایی دارد. با توجه به این واقعیت، ترویج فرهنگ غیرت در میان مردان به ترویج و تحقق پوشش دینی در جامعه کمک می کند. خداوند در قرآن کریم می-فرماید:
«یا ایها الذین آمنوا قوا انفسکم و اهلیکم ناراً وقودها الناس و الحجاره؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، خود و خانواده ی خویش را از آتش دوزخی که هیزمش از مردم و سنگ خاراست، حفظ کنید.»[۱]پیامبر اکرم(ص) می فرماید: «خداوند بینی هر یک از مؤمنانی را که غیرت نمی ورزند، به خاک می مالد.»[۲] ایشان در سخنی دیگر، غیرت را از ایمان می داند.
5. اصلاح نگرش های فرهنگی در سیاست گزاران و برنامه ریزان
تحلیل صحیح، برنامه ریزی و سیاست گذاری درست آن گاه میسر می شود که از جزئی نگری پرهیز شود. گاهی برنامه ریزان به جای آسیب شناسی و پرداختن به معضلات اساسی جامعه، به اتخاذ برنامه های موقتی رو می آورند.
این شیوه، آسیب های جدی بر جامعه تحمیل می کند. آگاهی مجریان و توجه آنان به معضلات اخلاقی جامعه، اختصاص اعتبار مناسب و سوق دادن جامعه به سمت اصلاحات می تواند گام مؤثری در رفع مشکلات فرهنگی جامعه باشد.
6. نظارت بر رسانه های جمعی و اصلاح عملکرد آنها
رسانه ها به ویژه صدا و سیما در ساختار فرهنگ اجتماعی مردم نقش مهمی دارند و می توانند با نوع برنامه های خود، آنان را به فساد یا صلاح بکشانند. کمترین تسامح در اعطای امتیاز کار فرهنگی جهت راه اندازی مؤسسه های هنری، نمایش تئاتر و فیلم و انتشار روزنامه، مجله و کتاب، به نفوذ فرهنگ بیگانه و ابتذال اخلاقی می انجامد. شرط پوشش دینی در تهیه و خرید فیلم ها و برنامه های تلویزیونی، ضرورتی انکارناپذیر است.حتی نمایش دختر بچه ها با وضع نامناسب از سیمای جمهوری اسلامی، بدآموزی فرهنگی دارد.
برخی والدین فکر می کنند دیدن صحنه های مستهجن در فرزندان شان تأثیری ندارد یا چون آن را درک نمی کنند، مسئله را جدی نمی گیرند. این توهمی بیش نیست. بچه ها این مسئله را خوب درک می کنند و از آن تأثیر می پذیرند. این صحنه ها بر روح شان تأثیر منفی می گذارد و در بزرگ سالی ظهور می یابد.
گاهی برنامه های تبلیغی و فرهنگی، زمینه تحقیر زنان و تضعیف موقعیت آنان را فراهم نموده است. از این رو مناسب است با اجتناب از عرضه برنامه هایی که زنان را به سوی جلوه گری سوق می دهد زمینه تعالی آن ها را فراهم سازند.
رعایت متانت و حفظ پوشش که ضامن مصونیت اخلاقی و روانی زن به هنگام حضور در عرصه های اجتماعی است، گاه در میان هنرپیشگان مورد بی مهری قرار گرفته و حجاب سنتی و اصیل تحقیر شده است.
نهادهای فرهنگی باید بیش از پیش به تربیت هنرمندان و هنرپیشگان متعهد به مبانی اعتقادی بپردازند تا حفظ ارزش های دینی نه به عنوان تحمیل قانونی، بلکه به عنوان باورهای قلبی و تمایلاتی خودجوش متجلی شود.
7. فعالیت قوای سه گانه
تصویب قوانین جامع و دقیق در این زمینه در مجلس شورای اسلامی و عمل کردن بدون تساهل و تسامح قوه ی قضائیه به قوانین یاد شده، سبب می شود فرهنگ حجاب ترویج یابد. قوه ی قضائیه سهمی مهم در حفظ سلامت جامعه دارد و اوضاع اخلاقی جامعه، کارنامه ی گویای این دستگاه است. نظارت جدی و دل سوزانه ی مسئولان دولتی بر محیط های تحت نظارت آن ها نیز از جمله عوامل ترویج حجاب و پیش گیری از بدحجابی در ادارات دولتی است.
8. احیای امر به معروف و نهی از منکر
پس از تقویت ریشه های حجاب، شناخت معروف و اجرای امر به معروف و نهی از منکر تأثیر به سزایی در کنترل اجتماعی دارد. امر و نهی دینی، تکلیف عمومی است. زن، ناموس جامعه اسلامی است و همه باید در حفظ این گوهر الهی بکوشند.جامعه ی دینی، هیچ گونه تساهل و تسامحی را در این راستا برنمی تابد. بی اعتنایی در این راه پسندیده نیست ولی وسواس و بدگمانی هم کارساز نخواهد بود. مبنای طهارت و تقوا، تربیت و ایمان است. اگر فقط ترس پشتوانه ی پرهیز باشد، در جایی که چنین ترسی نیست، شخص از ارتکاب محرّمات پروا نخواهد داشت. پی آمد چنین فضایی، ایجاد نفاق و دورنگی و دوگانگی در معاشرت و پوشش و رفتار خواهد بود.
9. معرفی الگوهای تازه در پوشش
یکی دیگر از عوامل فهم، تعریف درست از پوشش متناسب با سن و شرایط کاری بانوان است. الگویی که با رعایت معیارهای شرعی، آزادی عمل بیش تری را برای زنان مسلمان فراهم آورد. افزون بر این، با معرفی الگوی پوشش و تنوع دادن در آن، می توان تا حدود زیادی به نیازهای بانوان پاسخ داد.
10. اصلاح نظام الگوسازی
انسان پیوسته در این اندیشه است ارزش هایی را که باور دارد در چهره ای مجسم بنگرد. مسأله الگو در اخلاق اسلامی و روان شناسی نیز جایگاه مهمی دارد. از این رو، قرآن کریم زنانی شایسته چون آسیه همسر فرعون و حضرت مریم(س) را معرفی و از آنان تجلیل نموده است.
یکی از تأسف های جدی عصر حاضر این است که زن مسلمان به طور بایسته با چهره های بلند تاریخ اسلام آشنا نیست.
11. به کارگیری روش های صحیح برای گسترش حجاب
طی کردن مسیر اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط می تواند فضای رغبت و میل به رعایت حجاب را فراهم نماید. اگر شهرسازی و معماری به ویژه در مراکز آموزشی دخترانه به گونه ای باشد که تا حدودی آزادی عمل را برای آنان فراهم نماید و نیز شرایط و مقتضیات فرهنگی، روحی و سنی افراد لحاظ شود و نیز به نوع کار و خصوصیات اقلیمی و منطقه ای توجه شود.
و در نهایت به حس تنوع طلبی و مدگرایی جوانان توجه شود و متناسب با فرهنگ دینی و آداب محلی و منطقه ای آنان، الگوهای پوششی ارائه شود.
علاوه بر آنچه گفته شد از جمله اقدامات فرهنگی که می تواند در زمینه ایجادامنیت اخلاقی و گسترش فرهنگ عفاف و حجاب تاثیر فراوانی داشته باشد می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1 تهیه نمایشگاه عکس:
– پوشش اسلامی
– پوشش در اقوام و ملل و مذاهب
– پوشش های مبتذل
2. تهیه نمایشگاه عروسکی:
– انواع پوشش های مناسب
– سیر کشف حجاب
– پوشش اسلامی در مشاغل مختلف
3. تشکیل نمایشگاه کتاب:
– کتابهای نظری در مبحث حجاب.
– کتابهای احکام
– کتابهای تصاویر و مدل ها
4. برگزاری میز گرد حجاب:
– باحضور صاحبنظران حوزه و دانشگاه
– با حضور نوجوانان، بصورت نمایشی و بااستفاده از منابع معتبر و پرسش و پاسخ
5. برگزاری جشنواره حجاب (پوشش) و …
– معرفی مدل ها و طرح های جدید لباس برای همه سنین و کاربردها
– خواندن شعر و سرود و مقاله
– اهداء جوایز به برگزیدگان طرحهای …
6. برگزاری برنامه مناظره
7. برگزاری جلسات هم اندیشی
8. تهیه نمایش های کوتاه با مضمون عفت، حیا، پوشش و …
9. تابلو اعلانات:
– نصب منظم احادیت تشویقی ، توجیهی
– نصب منظم جملات زیبا (حتی الامکان از خود بچه ها)
– نصب طرح ها و تصاویر زیبا (حتی الامکان از خود بچه ها)
– نصب تصاویر بزرگ زنان در حج، نماز جمعه و فعالیتها
10. استفاده از کارت تبریک و پیام های تبریک
11. استفاده از SMS جهت ارسال تصاویر و پیام های مرتبط
12. تهیه انواع نمادها، تندیس ها و تولید کارت های تک و یاد بود.
13. برگزاری مسابقه در زمینه های زیر:
– کتابخوانی – حفظ حدیث
– مقاله نویسی (تحقیق و پژوهش) – شعر
– طراحی – سرود
– نقاشی – نشریه دیواری
– طراحی لباس – خاطره نویسی
– اطلاعات عمومی پوشش – حفظ آیات
– عکس
بابرگزاری هر یک از مسابقات می توان برگزاری مراسم جشن و اهداء جوایز اثرات کار را ماندگار نمود.
فرجام سخن
از آن چه گذشت در می یابیم که طهارت و پاک دامنی، اصلی محوری در بینش اسلامی است. اسلام برای طهارت روحی و عفت عمومی، ارزش زیادی قائل است. تشریع برخی احکام مانند حجاب برای پیش گیری از تحریک جنسی است که با بهره گیری از پوشش مناسب بدن و خودداری از رفتارهای تحریک آمیز در مقابل نامحرم، محقق می شود. در حقیقت، عفاف، امری درونی است.
اگر عفاف بر روح کسی حاکم باشد، در رفتار و گفتار و نوع پوشش او تأثیر می گذارد و از میزان تحریکش خواهد کاست. چون سود و زیان عفاف متوجه کل جامعه است، تمام بهای آن را نباید زنان بپردازند بلکه مردان نیز باید از هر نوع رفتاری که به نوعی موجب تحریک جنسی است، خودداری کنند. هم چنین اگر برخی افراد، حجاب و پوشش اسلامی را رعایت کنند و شماری دیگر بدان بی اعتنا باشند، بر روحیه ی مردم اثر منفی می گذارد. کسانی که مسلمانی آن ها مبتنی بر ایمان و منطق قوی نیست، به تدریج، قیود شرعی را یکی پس از دیگری کنار می نهند و هویت و شخصیت شان را از دست می دهند. چون شخصیت جدید نیز با ساختار وجودی آن ها بیگانه است. دچار بی هویتی می شوند.
از این رو، تجاهر به فسق و تظاهر به گناه، گناه مضاعفی است. گناه آشکار از حالت فردی و حوزه ی خصوصی بیرون می آید و جنبه ی اجتماعی پیدا می کند و آثار منفی آن دامن گیر دیگران نیز می شود زیرا چنین شخصی با کارش، دیگران را به گناه، دعوت و تشویق می کند.در این میان، حکومت اسلامی، در راستای عمل به وظیفه ی خود در ایجاد محیط سالم برای رشد مادی و معنوی جامعه، باید از گناه آشکار جلوگیری کند.اگر روح توحید و خداباوری بر آدمی حاکم شود، با حفظ ارزش ها و اصالت ها، فرد و جامعه اصلاح خواهند شد و مردم، خدا را حاضر و ناظر بر رفتارهای خود خواهند دید.
منبع
1. پایگاه اطلاع رسانی حوزه
2. سایت حیات برتر
3. سایت حریم آسمانی
4. خبرگزاری فارس

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد