قبل از آن که حکم حد زناکار نازل شود و شرایط براى ابلاغ و اجراى آن فراهم گردد حکم زن زناکار حبس وى در خانه بوده است. البته با نزول آیات سوره نور و حکم صد ضربه شلاق براى زناکار غیرمحصن حکم قبلى منسوخ گردید. آیه این است:
«وَ اللاّتِی یَأْتِینَ الْفاحِشَةَ مِنْ نِسائِکُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَیْهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْکُمْ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِکُوهُنَّ فِی الْبُیُوتِ حَتّى یَتَوَفّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ یَجْعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِیلاً»؛
«کسانى از زنان شما که مرتکب زنا شوند چهار نفر از مسلمانان را به عنوان شاهد بر آنها بطلبید، اگر این چهار نفر به موضوع (زنا) گواهى دادند، آنها را در خانه هاى خود محبوس سازید تا مرگ آنها فرا رسد و یا اینکه خداوند راهى براى آنها قرار بدهد».
طبق نظر مفسّرین قبل از آن که حکم حد زناکار نازل شود و شرایط ابلاغ و اجراى آن فراهم گردد، حکم زن زناکار حبس ابد وى در خانه بوده است. اما ذیل آیه که مى فرماید: «أَوْ یَجْعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِیلاً» نشان از آن داشته که حکم حبس ابد موقتى بوده و با نزول آیات سوره نور و حکم صد ضربه شلاق و رجم براى زناکار، حکم قبلى منسوخ گردید.(1)
پی نوشت:
(1) ر.ک: تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازى، ج3، ص307، تهران، دارالکتب الإسلامیه، 1354.