خدیجه دختر خویلد از قبیله بنى اسد است که یکى از قبایل قریش بود. نام مادرش فاطمه بود.[1] از دوران کودکى و نوجوانى ایشان اطلاع زیادى در دست نیست.از مسائل مهم در دوران جوانى حضرت خدیجه، مسئله ازدواج هاى او است. مشهور آن است که او پیش از رسول خدا صلى الله علیه و آله دو شوهر دیگر به نام هاى ابوهاله تمیمى و عتیق بن عائذ مخزونى داشت[2] و عمده مال و ثروت خود را از آن دو به ارث برده بود.
برخى از محققان معاصر ـ با تکیه بر شواهد و قرائن مختلف ـ سعى بر آن دارند که اثبات کنند خدیجه علیهاالسلام در هنگام ازدواج با پیامبراکرم صلى الله علیه و آله باکره و سن او حدود 28 سال بوده است. فرزندانى هم که به آن بزرگوار نسبت داده شده (مانند رقیه، هند و ام کلثوم) از او نبوده؛ بلکه فرزندان خواهرش بوده اند و آنان که به نام شوهر او معروف شده اند، در حقیقت شوهران خواهرش بوده اند و حضرت خدیجه علیهاالسلام پس از وفات خواهرش، سرپرستى آن فرزندان را به عهده گرفته بود.[3]آن حضرت علیهاالسلام در جاهلیت، با لقب «طاهره» معروف بود[4] و این نشانگر پاکدامنى او در هنگام بى همسرى اش در آن محیط فاسد و آلوده است. گفته مى شود که پدر آن بزرگوار در دوران جاهلیت، در جنگ هاى «فجّار» کشته شد.[5]

منابع
[1]. الاصابة، ج 8، ص 99.
[2]. اسدالغابة، ج 5، ص 434؛ الاصابة، ج 8، ص 99.
[3]. ر.ک: الصحیح من سیرة النبى صلى الله علیه و آله، ج 2، صص 121 ـ 134 ؛ بنات النبى صلى الله علیه و آله ام ربائبه.
[4]. الاصابة، ج 8، ص 99.
[5]. اسد الغابة، ج 5، ص 434.