در ارتباط با مساله ی حقوقی که به این افراد داده می شود باید عرض نماییم در ارتباط با افرادی که نیروی پرسنلی سپاه بوده و در چارچوب ضوابط قانونی به سوریه برای دفاع از حرم اعزام می شوند باید بدانید بنابر شواهد موجود و اینکه فیش حقوقی چند نفر از شهدای معظم حرم به خاطر همین شایعات، رسانه ای شده است، حقوقی که این افراد دریافت می کنند همان حقوقی است که در داخل کشور دریافت می کنند و آن همدر حد یک کارمند دون پایه ی دولتی است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید فیش های حقوقی فوق الذکر را که در پایگاه های اطلاع رسانی خبری اینترنتی قابل دسترسی است مشاهده نمایید. و وقتی فیش پرسنلین رسمی سپاه از این قرار باشد معلوم است که پرداختی به سایر افرادی که به صورت داوطلب- البته آن هم بعد از اعمال گزینش ها و تشخیص صلاحیت های لازم جهت حضور در مناطق جنگی سوریه بر طبق ضوابط موجود – اعزام می گردند از چه قراری می باشد.
یک. از منظر مسوولیت های فراملی نظام اسلامی و آرمان های دینی
در تبیین مسوولیت های نظام اسلامی در کنار لزوم توجه و پیگیری حل مشکلات و معضلات اقتصادى، اجتماعى، فرهنگى و… در سطح کشور می بایست به سایر مسؤولیت هاى دولت و نظام اسلامى نیز توجه نمود، به عبارت دیگر حیطه و گستره ى وظایف و مسؤولیت هاى دولت ها فقط در درون مرزهاى آن کشور محدود نمى شود، بلکه دولت ها جهت دستیابى به اهداف خود در سطح داخلى و بین المللى، از قبیل: تأمین امنیت و منافع ملى و تحقق آرمان هاى ایدئولوژیک (مثلاً یکى از اهداف سیاست خارجى ایالات متحده آمریکا، بسط و گسترش ایدئولوژى لیبرال، سرمایه دارى به عنوان تنها مدل نظام سیاسى، در سطح جهان مى باشد) ، ناچارند تا محدوده ى عملکرد و اقدامات خود را به بیرون از مرزهاى بین المللى گسترش داده ودر عرصه ى معادلات و رقابت هاى بین الملل شرکت فعال داشته باشند. امروزه به دلیل گسترش ارتباطات و تکنولوژى، جهانى شدن اقتصاد و… که مرزهاى ملى کشورها را درنوردیده است دیگر نمى توان حیطه عملکرد و وظایف دولت ها را در محدوده ى مرزهاى آن کشور، تعریف نمود، بلکه برعکس دولتى از توانایى بیشتر در سامان دادن به مسائل داخلى و تأمین امنیت و رفاه در سطح جامعه و تعقیب آرمان هاى ایدئولوژیک خود، بهره مندتر است که به صورت فعال در مناسبات معادلات و رقابت هاى بین المللی حضور داشته و در چارچوب اصول سیاست خارجى خویش، نقش مؤثرى را در تأثیرگذارى بر تحولات منطقه اى و بین المللی پیرامون، به خود اختصاص داده و از موقعیت ها و فرصت هاى بین الملل به بهترین نحو جهت پیشبرد اهداف سیاست خارجى خود استفاده نماید. }جهت اطلاع بیشتر ر.ک: اصول سیاست خارجى و سیاست بین الملل، عبدالعلى قوام، انتشارات سمت، ص 135{
عوامل متعددى در شکل گیرى سیاست خارجى کشورها مؤثر مى باشند که مهمترین آنها عبارتند از:
1- ارزش ها و اعتقادات،
-2 زمینه هاى تاریخى و فرهنگى،
3- ساختار نظام بین الملل،
4- مشکلات و نیازهاى داخلى
دولت ها جهت تحقق اهداف سیاست خارجى خود، از ابزارها و تکنیک هاى گوناگونى بهره مى گیرند؛ ابزارهایى نظیر دیپلماسى، حربه هاى اقتصادى، نظامى و فرهنگى. استفاده صحیح و به موقع از این تکنیک ها در میزان موفقیت واحدهاى سیاسى بسیار مؤثر است }همان، ص 206{ در سطح بین الملل سیاست خارجى کشوری موفق تر و از توانایى بیشترى در پیشبرد اهداف بین المللى و تأمین منافع ملى خود برخوردارتر است که از توانایى بیشترى در کاربرد تمامى این ابزارها برخوردار بوده و در موقع نیاز جهت دسترسى به اهداف خود، از آنان بهره بگیرد. به عنوان نمونه امروز، با استفاده از ابزار اقتصادى نظیر اعطاى وام، مشارکت در سرمایه گذارى یا بازسازى یک کشور مى توان زمینه هاى مناسبى را جهت تأثیرگذارى در تحولات داخلى آن کشور، فراهم نمودن بازار کار و عرضه ى کالاهاى تولیدى در خارج و… ، به وجود آورده و در نتیجه بخشى از اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت سیاسى خارجى خویش را تحقق بخشید.
براساس مطالب فوق درخصوص نحوه عملکرد جمهورى اسلامى در قبال سایر ملت ها باید گفت که: اصول و اهداف سیاست خارجى کشور ما نیز مانند سایر کشورها براساس عوامل متعددى؛ از قبیل: ارزش ها و اعتقادات، تأمین امنیت منافع ملى و نیازهاى داخلى و… شکل گرفته است.
در همین راستا نظام جمهورى اسلامى ایران به دلیل اصول و مبانى مکتبى خویش، اهمیت ویژه اى براى دفاع از سایر مسلمانان و مستضعفان جهان قائل است و در سیاست خارجى خود این موضوع را نیز تعقیب مى نماید.
توضیح آن که: براساس اصول و آموزه هاى دینى، جامعه اسلامى پیکره واحدى است؛ چنان که قرآن مى فرماید: «ان هذه امتکم امةً واحدةً و انا ربکم فاعبدون» (سوره مؤمنون، آیه 52) بر اساس این آیه، همبستگى عمیقى بین همه مسلمانان دنیا، صرف نظر از هرگونه مرزبندى و جغرافیایى به جهت وحدت کلمه و اعتقاد به تعالیم الهى، وجود دارد، هم دردى، هم دلى و هم نوایى، یکى از خصایص بارز و برجسته امت اسلامى است که دل هاى آنان را به یکدیگر نزدیک مى کند. پیامبر گرامى اسلام در بیان این واقعیت مى فرمایند: «حکایت مؤمنان در دوستى و مهربانى چون اعضاى یک پیکر است؛ وقتى یکى از آنها رنجور مى شود، دیگران به مراقبت و حمایت از او همداستان مى شوند»، (نهج الفصاحه، ش )2712
بر اساس آموزه های دینی همانگونه که توجه به فقرا و نیازمندان کشور لازم است ، اهتمام و توجه به حال مسلمانان ، از نشانه های اسلام برشمرده شده است . پیامبر گرامى اسلام (ص) مى فرمایند: «من اصبح و لم یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم» «هر کسی که شب را به صبح برساند اما دغدغه و حس مسوولیت نسبت به گرفتاری های مسلمین را نداشته باشد مسلمان نیست. »( کلینى، اصول کافى، ج 2، ص 163) و «من سمع رجلاً ینادى یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم »«هر کس فریاد استغاثه هر مظلومى (اعم از مسلمان یا غیر مسلمان) را بشنود که مسلمین را به یارى مى طلبد، اما فریاد او را اجابت نکند مسلمان نیست.» ( کلینى، اصول کافى، کتاب الایمان و الکفر، باب الاهتمام بامور المسلمین، ح 5) بنابر این ، تفکری که رسیدگی به نیازمندان را محدود به جامعه و کشور می کند و فراتر از ان مسئولیتی را متوجه مسلمانان و نظام اسلامی نمی داند ، با اسلام زاویه دارد . این مثل که در میان مردم مشهور است که چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است نیز با آموزه های دینی و مسأله ایثار در اسلام منافات دارد . در برخی موارد لازم است فرد ایثار و فداکاری نماید و با وجود نیاز و احتیاج خود ، دیگری را مقدم بدارد . سیره و روش ائمه اطهار علیهم السلام نیز به خوبی بیانگر این روحیه است «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیراً» « و غذاى (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند به مسکین و یتیم و اسیر مى دهند.»(سوره انسان ، آیه 8) آنچه در مورد توجه به فقرا با اولویت نزدیکان مطرح شده است ، مربوط به مواردی است که مورد با اهمیت تری وجود نداشته باشد و با وجود اهمیت رسیدگی به وضعیت سایر مسلمانان و ضرورت حمایت از آنان در برابر ظلم ظالمین و نداشتن پشتیبان و حامی به جز جمهوری اسلامی ، آیا می توان انتظار داشت که نظام اسلامی این مسلمانان را به حال خود رها کند و تنها به فکر حمایت و رسیدگی به مردم خود باشد ؟
با توجه به مطالب پیش گفته ، باید عرض نماییم : حمایت های نظام اسلامی از مستضعفین و مظلومین در سوریه و عراق در راستای آرمان ها و اهدافی است که اشاره گردید و پاره ای از آنها در قانون اساسی نیز منعکس گردیده است. و نظام جمهورى اسلامى ایران در دستیابى به اهداف خود در سطح بین الملل براساس توانایى و امکانات خویش و اجازه شرایط بین الملل از تمامى ابزارهاى سیاست خارجى نظیر دیپلماسى، تکنیک هاى اقتصادى و فرهنگى و… در چارچوب اصول مکتبى و مقررات بین المللى استفاده مى نماید
دو. از منظر امنیت ملی و منافع ملی:
فارغ از وظیفه ی انسانی و اسلامی در کمک به ملت های مظلوم عراق و سوریه در برابر حملات تروریستی داعش، کمک و هزینه ای که نظام جمهوری اسلامی در مقابله با گروههای تروریستی در سوریه و عراق می کند ، در راستای مقابله با تجاوز طلبی دشمنان و حفظ امنیت کشور است . اگر نظام اسلامی در حال حاضر در مقابله ی با تهدیدات داعش در عراق و سوریه کوتاهی نماید و این کشور ها به تصرف داعش در بیایند در این صورت جمهوری اسلامی باید هزینه های به مراتب سنگین تری برای حفظ امنیت خود بپردازد. گرچه تقویت کشور برای مقابله با دشمنان ضرورتی غیر قابل انکار است ، اما صرف هزینه در مقابله با دشمنان و جلوگیری از توطئه های آنان نیز در جای خود لازم وضروری است و این کمک ها در مقابل آثار مهمی که برای کشور ما به دنبال دارد ، چیزی به حساب نمی آید و به گونه ای نیست که موجب ضعف و آسیب پذیری کشور شود. آیا عقل و منطق اجازه می دهد که در شرایطی که سوریه و عراق با گروههای تروریستی مورد حمایت غرب و رژیم صهیونیستی و برخی مزدوران منطقه ای آنان ، مواجه است ، بدون توجه به خطری که بیخ گوش ما و متوجه مرزهای کشور ماست ، از حمایت از دولت و مردم این کشورها به بهانه رسیدگی به امور داخلی کشور غفلت نمود ؟
در حقیقت، نظام اسلامی با کمک به ملت عراق و سوریه، خطر حتمی و جنگ یقینی خود با داعش را به صدها کیلومتر جلوتر از مرزهای خود منتقل نموده و در خاک کشورهای سوریه و عراق با آنان مقابله می کند و این دخالت در جنگ، مساله ای است که به نفع هر سه کشور عراق و سوریه و ایران می باشد.
به نظر می رسد برای درک بهتر عمق خطر داعش برای منطقه و به ویژه جمهوری اسلامی ایران می بایست مروری به تاریحچه تشکیل و عملکرد و اهداف این گروه تروریستی داشته باشیم:
گروه داعش با حمایت آمریکا و برخی دولت های مرتجع منطقه مانند عربستان سعودی و قطر پدید آمده و با هدف اسقاط نظام بشار اسد در سوریه و شکست خط مقاومت در منطقه و جایگزین کردن یک دولت فرقه‌گرا و بی‌خطر برای اسرائیل و همسو با اهداف آنان شروع به فعالیت کردند.و به مرور و بعد از چند سال دامنه ی تحرکات خود را به عراق کشانده و موفق به تصرف مناطق متعددی از عراق گردیدند و با سرعتی که پیش گرفته بودند همگان انتظار سقوط بخش وسیعی از عراق را داشتند که با دخالت و کمک های استشاری جمهوری اسلامی ایران دولت عراق موفق به جلوگیری و توقف پیشرفت های داعش گردید.
مسوولین عراقی خود بارها به این مساله اعتراف نموده اند به عنوان مثال فواد معصوم رییس جمهور عراق نیز در این باره چنین اظهار نظر کرده است : « ایران از روز اول ظهور داعش در عراق به یاری ما شتافت.و ایران از روز اول ظهور داعش و حمله آن به موصل کمکهای انسان دوستانه و نظامی زیادی به ما ارایه کرد.»( واحد مرکزی خبر به آدرس اینترنتی http://www.iribnews.ir در تاریخ 24/6/93)
پس با توجه به مجموعه ی مطالب ارائه شده روشن می گردد که هدف اولی و اصلی بنیان گذاران داعش از بین بردن خط مقاومت در منطقه، کاهش و از بین بردن عمق استراتژیک تاثیر گذاری های جمهوری اسلامی ایران در منطقه، قطع ارتباط گروه های جهادی فلسطین و حزب الله لبنان با جمهوری اسلامی، تجزیه کشور عراق، تبدیل سوریه به همسایه ای بی خطر برای اسرائیل و در نهایت در صورت امکان گسترش آتش این فعالیت های تروریستی به مرزهای جمهوری اسلامی و داخل آن و هدف قرار دادن امنیت ملی نظام اسلامی می باشد.
این گروه تروریستی بار ها با انتشار نقشه هایی، تصمیم جدی خود برای تصرف مناطق دیگر جهان اسلام از جمله ایران را به صورت رسمی اعلام نموده است.به نظر می رسد قصد جدی آمریکا از تاسیس این گروهک تروریستی مهیا نمودن زمینه ی دخالت در کشورهای اسلامی منطقه و در نتیجه تجزیه ی آنها به بهانه ی امکان پذیر نبودن پایان مناقشات می باشد.و این مساله خطری است که نه تنها عراق و سوریه بلکه در انتظار کشورهای دیگر منطقه از جمله ایران نیز می باشد و هرگونه توفیق تروریست ها در عراق و سوریه زمینه ای برای کشاندن آتش مناقشات به داخل سایر کشورها خواهد گردید. با توجه به این مطالب باید توجه داشته باشید که نظام اسلامی اولا بر اساس آرمان های دینی و اسلامی و انسانی و ثانیا به دلیل مصالح ملی و در راستای تامین منافع ملی و امنیت ملی به حمایت از سایر ملت ها و دولت ها می پردازد .پس با توجه به توضیحات فوق روشن می گردد که کمک به ملت های مظلوم اولا وظیفه ی دینی وثانیا حرکتی دقیقا مطابق با منافع ملی ما می باشد.
با توجه به نکات گفته شده روشن می گردد که علل حمایت جمهوری اسلامی ایران از سوریه، حمایت از محور مقاومت، مسلمانان به ویژه شیعیان مظلوم سوریه، دفاع از حرم اهل بیت، و در نهایت حفظ منافع ملی خود و امنیت ملی کشورمان و دفع خطر داعش برای خودمان می باشد نه دفاع از شخص بشار اسد به عنوان رئیس جمهور قانونی سوریه.