شرط یاری امام عصر(عج) مشق انتظار به سبک حضرت زینب(س) است

خبرگزاری شبستان: مدیر آموزش مرکز تخصصی مهدویت تاکید کرد: امروز اگر شخصی سخنان حکیمانه دختر علی علیه السلام را دنبال کند نتیجه اش این است که در صف یاران امام زمان (عج) و در مقابل دشمنان این خاندان قرار می گیرد.

حجت الاسلام علی حیدری، مدیر آموزش مرکز تخصصی مهدویت در گفت و گو با خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان درباره تبلور آموزه های زینبی در مباحث مهدوی تصریح کرد: حضرت زینب سلام الله علیها و حضرت مهدی علیه السلام هر دو از فرزندان حضرت فاطمه و مولی الموحدین علیهما السلام هستند. این بانوی مکرمه (س) بنا بر مشهور پنج جمادی الاول سال ششم هجرت چشم به جهان گشودند.

وی افزود: این اتحاد و پیوند در حسب و نسب گویای این واقعیت است که پاکی، طهارت، شرافت و اصالت تباری افراد را در زمان های مختلف پیوند می دهد و آنها در مسیری گام برمی دارند که یک حقیقت است. درختی را که حضرت زینب سلام الله علیها حفظ و حراست کرد آخرین فرزند این خاندان به ثمر می رسانند و شکوفا می کنند.

این استاد مباحث مهدوی تاکید کرد: حضرت زینب سلام الله علیها در چهار مقام الگوی مناسبی برای منتظران هستند. اولین و مهمترین مقام، مسئله «معرفت نسبت به امام» است. تمام خطبه های حضرت (س)‌ در همین راستا ایراد شده که در حقیقت دمیدن روح حیات به جامعه بشری است. خطبه های حضرت زینب سلام الله علیها حاکی از این است که چرا امام خود را نشناختید و بر علیه او شمشیر کشیدید؟

حجت الاسلام حیدری در ادامه با اشاره به اهمیت جایگاه امامت در اعتقادات شیعه گفت: امروزه اگر شخصی سخنان حکیمانه دختر علی علیه السلام را دنبال کند نتیجه اش این است که در صف یاران امام زمان (عج) در مقابل دشمنان این خاندان قرار می گیرد و به حقیقت این حدیث شریف خاتم الانبیاء (ص) پی می برد که فرمودند: «من مات ولم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه؛ آن کس که بمیرد د رحالی که امام زمانش را نمی شناسد به مرگ جاهلیت مرده است.»

وی دومین زمینه الگوگیری منتظران از حضرت زینب سلام الله علیها را موضوع «حمایت و دفاع از حریم ولایت» برشمرد و تصریح کرد: حفظ و حمایت معصوم علیه السلام به منزله نگه داشتن واسطه فیض و ارکان عالم است، که فایده آن شامل همه موجودات می شود. حضرت زینب سلام الله علیها دختر آن امامی است که با خوابیدن در بستر رسول خدا صل الله علیه وآله در لیله المبیت جان پیامبر (ص)‌ را حفظ کرد. دختر زهرایی سلام الله علیها است که در راه دفاع از ولایت جانش را فدا کرد. حضرت زینب سلام الله علیها با حضور در کاروان حسینی عظمت و جلالیتی داشت که در روز عاشورا با سبقت گرفتن از امام حسین علیه السلام و رساندن خود به پیکر غرق به خون حضرت علی اکبر سلام الله علیه، حمایتی عظیم از امام خویش به منصه ظهور گذاشت. هنگامی که صدای حضرت علی اکبر (ع) در میدان طنین انداز شد زینب سلام الله علیها با پای پیاده به سوی میدان شتافت و شتابان خود را به عزیز برادر رساند.

کارشناس مرکز تخصصی مهدویت بیان داشت: حفظ و حراست از امام زمان یعنی امام سجاد علیه السلام در عصر عاشورا را نیز نباید فراموش کرد. آن هنگام که فرماندار ناپاک کوفه عبیدالله بن زیاد دستور قتل امام سجاد علیه السلام را صادر می کند این خروش حضرت زینب سلام الله علیها است که دشمن را وادار به عقب نشینی می کند. آنجا که فرمود: «ای پسر زیاد! دست از کشتن خاندان ما بردار؛ به خدا هرگز او را رها نخواهم کرد مگر اینکه اگر می خواهی او را به قتل برسانی خون مرا هم بریزی» آن حضرت (س) با سرپرستی، حفظ و حراست از خاندان و یادگاران امام حسین علیه السلام در کاروان اسرا نسبت به حفظ جان امام باقر علیه السلام که طفلی سه ساله بودند نیز همت گماشت.

حجت الاسلام حیدری در ادامه به وظایف منتظران با توجه به آموزه های زینبی اشاره کرد و گفت: امروز منتظران در عصر غیبت نسبت به امام عصر علیه السلام وظایفی دارند که یکی از این وظایف، حمایت از امام مهدی (عج) است. چنانکه شخص حضرت (ع) در فرازی از دعای عهد می فرمایند: «المحامین عنه (حمایت کنندگان از امام) این یکی از بارزترین ویژگی های یک منتظر است. چگونگی حفاظت و یاری امام در هر عصر به حسب زمان ها و مکان ها متفاوت است. حمایت از ایشان گاهی با ذکر فضایل و صفات و نشانه ها و دلایل وجود ایشان است و گاهی با دعا کردن برای تعجیل فرج و دعا برای سلامتی امام.

وی تاکید کرد: آنچه از حضرت زینب سلام الله علیها برای این زمان می توان آموخت «تصمیم و اقدام عملی» برای شناختن و شناساندن و معرفی امام زمان (عج) و حمایت و یاری همه جانبه از امام است. دست کشیدن از هوا و هوس ها و یاری دین خدا و ولی او مهمترین نوع حمایت و یاری رساندن به امام در این روزگار است.

کارشناس مرکز تخصصی مهدویت افزود: از دیگر نمونه های الگوگیری منتظران از حضرت زینب سلام الله علیها می توان به موضوع «عبادت» آن حضرت (س)‌ اشاره کرد. این بانوی بزرگوار (س) با الگو قرار دادن جد گرامی و پدر و مادر بزرگوارش و برادران عزیزشان علیهم السلام قبل از هر چیز بنده خالص خدا بود و تا آخر عمر با معرفت کامل آن را حفظ کرد. تا آنجا که در روز یازدهم محرم در کنار بدن مطهر برادر با کمال خضوع و خلوص به خداوند عرض کرد «اللهم تقبل منا هذا القلیل القربان.» حتی در شب یازدهم محرم نیز بعد از آن همه مصیبت نماز شب زینب سلام الله علیها فراموش نشد و یاد امام عزیز خویش را زنده نگاه داشت که در آخرین وداع خود به او فرموده بود: «خواهرم در نمازهای شبت مرا فراموش مکن.»

مدیر آموزش مرکز تخصصی مهدویت خاطرنشان کرد: مقام دیگر برای الگوگیری، صبر این بانوی محترم است. حوادث تلخ و ناگواری که برای حضرت زینب سلام الله علیها رخ داد از جمله غم فراق جد بزرگوارش، شهادت امیرالمومنین علیه السلام، شهادت مادر گرامی اش، شهادت برادرانش و همچنین شهادت فرزندانش (محمد و عون؛ که در عاشورا به شهادت رسیدند) به قدری سنگین و سهمگین است که خدا می داند. اما حضرت زینب (س)‌ چه مقامی در برابر تحمل این مسایل و مصائب داشته است که در خصایص الزینبیه این گونه زبان حال ایشان را نقل کرده اند (این روایت نیست بلکه به عنوان زبان حال بیان شده است) «آنچنان صبر و استقامت کنم که صبر از صبر من ناتوان شود.»

حیدری یادآور شد: اوج صبر و استقامت این بانوی بزرگوار (س) در زمان اسارت بود. وقتی ایشان را به کوفه بردند و زینب سلام الله علیها در مجلس ابن زیاد حاضر شد. حضرت (س) در این مجلس خطبه ای خواند که همگان تصور کردند کلام امیرالمومنین علیه السلام در کوفه طنین انداز شده است. سپس نیز در مجلس یزید ملعون خطبه ای قراء و آتشین بیان کردند که باعث رسوایی بنی امیه شد.

وی در پایان یادآور شد: حضرت زینب سلام الله علیها چنان حماسه ای آفرید که پایه های حکومت بازماندگان معاویه را به لرزه درآورد و در آنجا قسم یاد کرد که ما جز زیبایی چیزی ندیدیم. شهادت یک انسان کامل در نظر اولیای الهی جمیل است نه برای اینکه جنگ کرده و کشته شده است؛ بلکه برای اینکه این جنگ و کشته شدن برای خدا بوده است. همه این موارد نشان از تسلیم محض بودن و مطیع بودن ایشان نسبت به امام زمان خود دارد که با شجاعت و فداکاری هرچه را که داشت برای امامش فدا کرد و حتی خود نیز به اسارت رفت و با افتخار همه این مصائب را پذیرفت و در نهایت در سال 62 هجری دار فانی را وداع گفت.