با سلام و آرزوی موفقیت برای شما پرسشگر محترم
کسانى که تقواى الهى پیشه کردند گروه گروه به سوى بهشت برده مى شوند (وَ سِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَراً).
تعبیر به سیق (از ماده سوق بر وزن شوق به معنى راندن) سیق یعنی: به حرکت وا مى دارند. در اینجا سؤال انگیز است، و توجه بسیارى از مفسران را به سوى خود جلب کرده، زیرا این تعبیر در مواردى است که کارى بدون شوق و تمایل درونى انجام مى گیرد، این تعبیر در باره دوزخیان صحیح است اما در باره بهشتیان که مشتاقا به سوى بهشت مى روند چرا؟
بعضى این تعبیر را به خاطر آن دانسته اند که بسیارى از بهشتیان در انتظار دوستانشانند.
و بعضى به خاطر این مى دانند که شوق لقاى پروردگار آن چنان پرهیزگاران را مجذوب خود ساخته که به غیر او- حتى بهشت- نمى پردازند.
بعضى نیز گفته اند مرکبهاى آنها را به سرعت به سوى بهشت مى رانند.
در عین اینکه این تفاسیر خوب است و منافاتى با هم ندارد نکته دیگرى نیز در اینجا وجود دارد که ممکن است سر اصلى این تعبیر باشد و آن اینکه هر اندازه پرهیزگاران عاشق بهشتند بهشت و فرشتگان رحمت براى آمدن آنها به بهشت شایق ترند، همانگونه که گاه میزبان آن قدر به دیدار میهمانش شایق است که او را با سرعتى بیش از آنچه خودش مى آید به سوى خویش ببرد، فرشتگان رحمت نیز آنها را به سوى بهشت مى برند.
به هر حال در اینجا نیز زمر که به معنى گروه کوچک است نشان مى دهد که بهشتیان در گروه هاى مختلف که نشانگر سلسله مراتب مقامات معنوى آنهاست به سوى بهشت مى روند.(تفسیر نمونه، ج 19، ص: 555)
بیان نکته ای از آیت الله جوادی آملی خالی از لطف نیست:
تفاوت همراهی بهشتیان با جهنّمیان توسط فرشتگان
قرآن کریم فرمود دو گروه وارد صحنه معاد می شوند و ذات اقدس الهی برای هر کسی مأمورانی را هم فراهم کرده است؛ آنها که تبهکارند، اگر در دنیا درباره آنها فرمود: ﴿أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَل﴾، در آخرت هم فرمود: ﴿وَ نَسُوقُ الْمُجْرِمینَ إِلى‌ جَهَنَّمَ وِرْداً﴾؛ یعنی ما اینها را به طرف جهنّم «هِی» می کنیم و این جا هم که دارد ﴿وَ سیقَ الَّذینَ کَفَرُوا إِلى‌ جَهَنَّمَ زُمَراً﴾، نظیر همان ﴿وَ نَسُوقُ الْمُجْرِمینَ إِلى‌ جَهَنَّمَ وِرْداً﴾ است، برای اینکه ﴿إِنْ هُمْ إِلاَّ کَالْأَنْعام﴾؛ امّا این ﴿سِیقَ﴾ که در آیه 73 برای مردان باتقوا نازل شده است، این از قبیل ﴿وَ نَسُوقُ الْمُجْرِمینَ﴾ نیست؛ فرشتگان اینها را پشت سر بدرقه می کنند. این چوپان پشت سر گوسفند است و او را «هِی» می کند، فرشتگان پشت سر بهشتی ها هستند و آنها را بدرقه می کنند، این «سوق» با آن «سوق» خیلی فرق می کند؛ این یک نحوه بردن است و آن یک نحوه بردن است. نظر زمخشری در کشاف این است که چون مؤمنین سواره وارد بهشت می شوند ـ البته این در بعضی از روایات ما هست که عدّه ای سواره هستند؛ ولی همه شاید این طور نباشند، برخی ها سواره وارد می شوند ـ فرشته هایی هستند که ممکن است مَرکب آنها را سوق دهند؛ این تا حدودی می تواند درست باشد؛ امّا همه بهشتی ها سواره وارد نمی شوند، گروه کمی هستند که آن جا سواره وارد می شوند. (درس تفسیر آیت الله جوادی- 93/10/27)
http://www.eshia.ir/feqh/archive/text/javadi/tafsir/93/931027/
البته در فضای مجازی نقلی منسوب به آیت الله بشیر وجود دارد که در مورد آیه شریفه روایتی بیان شده است و ارتباط آن با امام حسین علیه السلام مطرح شده است. ولی این روایت را در کتاب مذکور و منابع دیگر نیافتیم.