*** پرسشگر گرامی؛ در زمینه احترام به سادات و ازدواج با زنان سید، توجه تان را به مطالب زیر جلب می نماییم با این امید که پاسخ سوال خود را از این مطالب، دریافت کنید :

احترام و اکرام سادات بنی هاشم مطابق آیات و روایات معتبر اسلامی بر هر مسلمانی واجب می باشد؛ احترام به سادات به منزله بزرگداشت و احترام به پیامبر اکرم(ص) است. با بررسی آیات قرآن تمامی پیامبران که در زمینه اجر و مزد رسالت و زحمات در این راه سخن گفته اند این تعبیر را دارند که ما از هیچ کس اجر و مزدی نمی طلبیم بلکه اجر ما تنها بر خداوند بزرگ است (سوره شعراء، آیات : 109، 127، 145، 164 و 180 ؛ سوره هود آیات 29 و 51 و سوره های دیگر قرآن )، ولی درباره پیامبر اکرم(ص) سه تعبیر در قرآن آمده است :

1. بگو ای رسول ما، هیچ اجری از شما نمی طلبیم بلکه اجر و مزد رسالت من بر خداست (سوره سبا، آیه 47)

2. از شما مردم اجری نمی طلبم مگر کسی که بخواهد راهی به سوی پروردگارش بیابد (فرقان ، آیه 57).

3. بگو از شما اجری نمی طلبیم مگر رعایت و محبت کردن شما نسبت به خویشان و اقربایم را. (شوری، آیه 23)

پیامبر اکرم به دستور خود خداوند اجر و مزد رسالتش را دوستی و احترام و محبت به خویشان و ذریه اش قرار داده است . البته جمع این 3 آیه که در یکی مزد نطلبیده و در آیه ای دیگر طلبیده ، چنین است که اگر پیامبر محبت ذریه اش را خواسته ، سود اصلی اش به خود مسلمانان بر می گردد، زیرا محبت و احترام، عامل موثری است برای پیروی کردن از راه پیامبر (ص) و آل او.

فطرت هر انسان سلیم النفسی (عاقل و فهمیده) می گوید کسی که به تو کمک کرده و از گمراهی و جهالت با نور هدایت آشنا کرده است او را و نزدیکان و فرزندانش را و لو به خاطر او، دوست بدار و احترام نما؛ قضیه خویشان پیامبر هم چنین است هم او که ما را به نور قرآن و هدایت و کمال هدایت نمود، خدایش امر کرد که به مسلمانان بگو اجر رسالتم را محبت با خویشانم قرار دادم. یکی از همین دستورات مودت و دوستی با ذوی القربای پیامبر است؛ البته اگر کسی که منسوب به پیامبر است بد باشد به خود و جدش ظلم می کند ولی ما برخوردمان با او چنین باشد که او را به اشتباهش راهنمایی کنیم ولی از جهت نسبش او را احترام نماییم نه از جهت عملش. البته فرد سید نباید خیال کند به صرف اینکه فرزند پیامبر است برای او کافی است و تمامی اعمالش قبول است، بلکه این امتیاز باید او را بیشتر به انجام دستورات جدش وادار نماید؛ ما مسلمانان به سبب امر الهی و فرمایشات معصومین ، سادات را محبت کرده و احترام می گذاریم آن هم به دو جهت :

1. اگر از مؤمنین هستند : الف . مؤمن محترم است به دستور قرآن و روایات. ب) از ذریه پیامبر(ص) است و قابل احترام.

2. اگر از مؤمنین نیست و بد کرده ، فقط به جهت منسوبیت او به پیامبر نه از جهت عمل و کردارش.

پس با توجه به آیات و روایات ما سادات را احترام می کنیم و اگر از ایشان کسی به خطاکاری و بیراهه رفته ضمن کراهت داشتن عملش او را متذکر شده و نهی از منکر می نماییم و در عین حال طوری برخورد نمی کنیم که جسارت به نسبش باشد و فقط به سبب فرمایش معصومین (ع) به او احترام و اکرام می نماییم.

*** این آدابی که گفتید مثلا «از 4 قدمی باید 4 دست و پا بیایی»، مسلما هیچ پایه روایی و عقلی ندارد و به هیچ وجه درست نیست و در شأن انسان هم نیست. وقتی چنین چیزی درباره احترام به معصومین (ع) نیامده است، چگونه ممکن است برای نسل ایشان وجود داشته داشته باشد! پس از ازدواج با زنی که سید می باشد، شایسته است که به او به خاطر پیامبر (ص) احترام بیشتری گذاشته شود، احترام گذاشتن هم نیازی به این کارهای غیر عادی ندارد، شما با اعمال و رفتارتان در طول زندگی این احترام را باید نشان دهید. غیر عادی رفتار کردن مانع یک زندگی سالم و شاداب می شود. مثلا فکر کنید با زنی سید ازدواج کرده اید و ایشان در منزل است و به اتاقی می رود و دوباره پیش شما می آید، شما به پایش بلند می شوید، می رود و چند دقیقه دیگر می آید، باز به پایش بلند شوید، می رود و بر می گردد و شما به پایش بلند می شوید و … اگر اینگونه باشد باید روزی صدمرتبه (کمتر یا بیشتر) هی بلند شوید و بنشینید. آیا این کار به نظرتان درست است؟ اصلا خانمتان این اجازه را می دهد؟ مسلما نه. همین که فکر احترام در شما شکل گرفته، رفتارهایتان را محترمانه جلوه می دهد. البته وقتی همسرتان از بیرون منزل می آید بهتر است برای احترام به پایش بلند شوید و این کار خوبی است. تمام کارها در زندگی مشترک باید منطقی و متعادل باشد. افراط در هر کاری به پایه های زندگی مشترک ضربه می زند. این را هم بدانید احترام به همسر، چه برای زن سید و چه غیر سید، لازم است ، ولی در احترام به زن سید باید بیشتر مراقب بود چرا که علاوه بر اینکه همسرتان است، از نسل پیامبر اکرم (ص) نیز می باشد. در زندگی مشترک با زن سید، مانند خیلی از زندگی ها، ناراحتی و دلخوری و دعوا هم ممکن است به وجود بیاید ولی این ناراحتی ها نباید باعث شکل گیری این تفکر شود که من مرتکب گناه شدم چون زنم سید است، بلکه اگر از اینگونه اتفاقات افتاد، باید به فکر دلجویی و معذرت خواهی و جبران بود. زندگی با یک زن سید تفاوت آنچنانی با زندگی با زن غیر سید ندارد و این آداب ساختگی و دست و پاگیر بیشتر ساخته ذهن افرادی است که درک صحیحی از مسائل دینی ندارند. وصلت با خانواده ای سید، جای بسی خوشحالی هم دارد، چرا که آدمی را وصل به نسل بزرگ ناشر توحید حضرت محمد (ص) می کند، و این توفیق نصیب هر کسی که شود باید خدا را شاکر باشد و قدر این نعمت را بداند و حق آن را به درستی ادا کند. شما اگر این مسائل را رعایت کنید، در ازدواج با زن سید هیچ مشکلی نخواهید داشت.



نویسنده : گروه روانشناسی و مشاوره پرسمان