قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۵/۰۱/۰۷
–
۱۵۱ بازدید
با توجه به اینکه امام خمینی برای پانزده سال در تبعید به سر می بردند، چگونه اکثریت مردم ایران با ایشان آشنا بودند و در زمان انقلاب تحت پیروی ایشان قرار گرفتند؟
آشنایی مردم با امام خمینی ره در دوران انقلاب اسلامی مرهون چند مساله بود:الف – شناخت قبلی مردم از رهبر انقلاب
به عبارت دیگر امام خمینی ره شخصیتی نبود که در دوران انقلاب ناگهان سر بر آورده و رهبری مبارزات مردم را بر عهده بگیرد، بلکه ایشان شخصیتی شناخته شده در حوزه های علمیه بودند که سال ها کرسی تدریس در این حوزه را داشته و طلاب و فضلا با ایشان آشنایی کاملی داشتند، اما پس از درگذشت آیت الله العظمی بروجردی ره، امام خمینی ره علاوه بر جایگاه استادی حوزه علمیه، در جایگاه مرجعیت نیز قرار گرفتند که این جایگاه، فراتر از جایگاه حوزوی یک جایگاه اجتماعی است که مراجع را با بدنه مردم مرتبط می سازد، به همین دلیل از همان سال های پیش از مبارزه مردم ایران، بر اساس فرهنگ دینی که داشتند همچون سایر مراجع عظام تقلید با شخصیت و جایگاه امام خمینی ره نیز آشنایی داشتند و در نتیجه به دنبال کوچکترین اسائه ادبی به ساحت این مرجع دینی، مردم نه تنها در قم بلکه در شهرهای دیگر از جمله تهران و ورامین بر علیه این هتاکی ها دست به قیام زدند که منجر به قیام 15 خرداد سال 1342 گردید. در این میان اگر چه شاه تلاش می کرد تا با دور کردن امام خمینی از فضای ایران در سال 1343، نام و یاد وی را از قلب ها و ذهن ها خارج سازد اما واقعیت این است که نام این رهبر آزاده چنان در کشور گسترده شده بود که امکان فراموشی نام وی وجود نداشت به ویژه اینکه عامل دومی که شرح آن خواهد آمد مانع بزرگی بر سر راه این هدف رژیم بود.
ب – فعالیت های تبلیغی شبکه عظیم روحانیت و نیروهای انقلابی در سراسر کشور
همانظور که گقته شد امام خمینی ره حتی پیش از تبعید از ایران، در جایگاه مرجعیت قرار داشت و پیش از آن نیز به عنوان یکی از اساتید مشهور شناخته شده بود، به همین دلیل در میان روحانیون به ویژه روحانیون جوان انقلابی جایگاه خاصی داشت، علاوه بر این آغاز نهضت امام خمینی ره باعث شد تا بخشی از جریان های فعال سیاسی مذهبی نیز با نام و یاد ایشان بیشتر آشنا شده و چهره رهبری انقلابی و آرمانی را در وجود ایشان پیدا نمایند و در نتیجه پروانه وار دور شمع وجود ایشان می گردیدند. بر این اساس اگر چه رژیم تلاش کرد تا با خارج ساختن امام خمینی ره از فضای ایران، نام و یاد ایشان را از دل ها خارج سازد اما در این میان کسانی بودند که در غیاب ایشان، مانع از عملی شدن این توطئه می شدند که این کار به چند طریق صورت می گرفت:
نخست در قالب تبلیغ شبکه عظیم روحانیون جوان طرفدار امام خمینی ره که در سراسر کشور به بهانه فعالیت های تبلیغی پراکنده شده و به عنوان یک وظیفه و تکلیف شرعی به معرفی امام خمینی ره به عنوان یک مرجع دینی انقلابی می پرداختند.
دوم در قالب فعالیت های تبلیغی نیروهای انقلابی اعم از روحانیون و غیر روحانیون ، به ویژه نیروهای انقلابی که به دلیل فعالیتهای سیاسی به اقصا نقاط کشور تبعید می شدند، در واقع اقدامات رژیم در تبعید نیروهای انقلابی به نقاط مختلف کشور باعث شد تا حتی نقاطی از کشور که به دلیل محرومیت، اطلاعات و اخبار درستی از وضعیت مرکز و مسائل مرتبط با انقلاب نداشتند نیز با مسائل سیاسی آشنا شده و در نتیجه زمانی که در سال 56 جرقه های انقلاب زده شد حتی این مناطق نیز با شور و شعور فراوان در مبارزات مشارکت نمایند.
ج – اقدامات و توطئه های دشمنان برای محو نام امام خمینی ره که اثر معکوس بخشید و نه تنها باعث گسترش نام ایشان شد بلکه به شعله ور شدن آتش انقلاب دامن زد. به عنوان مثال درگذشت مشکوک مرحوم حاج سید مصطفی خمینی ره باعث شد تا مجالس ختم ایشان در ایران به مرکزی برای طرح مجدد نام و یاد امام خمینی ره و سرداده شدن شعارهای انقلابی در فضای خفقان آن روزگاران تبدیل شود، همچنین انتشار مقاله موهن روزنامه اطلاعات در 17 دی 56 نیز و عکس العمل شدید مردم قم و پس از آن مردم دیگر شهرها باعث شد تا یک بار دیگر نام و یاد امام خمینی ره بر سر زبان ها افتاده و پس از آن موجی آغاز شود که تا پیروزی انقلاب اسلامی فروکش نکرد.
بر این اساس می توان گفت اولا مردم ایران با نام و یاد امام خمینی ره نا آشنا نبوده و این آشنایی به دلیل اینکه از جایگاه مرجعیت ایشان ناشی می شد به گونه ای نبود که به دلیل تبعید ایشان، از ذهن ها خارج شود. ثانیا در طول دوران تبعید نیز اقدامات مختلفی صورت می گرفت که برخی از آنها که از ناحیه هواداران امام صورت می گرفت جنبه تبلیغی داشت و برخی از آنها که از ناحیه دشمنان امام ره صورت می گرفت اگر چه جنبه تخریبی داشت اما همین اقدامات تخریبی نیز در نهایت منجر به مطرح شدن نام امام خمینی ره و افتادن نام ایشان بر سر زبان ها می شد.
به عبارت دیگر امام خمینی ره شخصیتی نبود که در دوران انقلاب ناگهان سر بر آورده و رهبری مبارزات مردم را بر عهده بگیرد، بلکه ایشان شخصیتی شناخته شده در حوزه های علمیه بودند که سال ها کرسی تدریس در این حوزه را داشته و طلاب و فضلا با ایشان آشنایی کاملی داشتند، اما پس از درگذشت آیت الله العظمی بروجردی ره، امام خمینی ره علاوه بر جایگاه استادی حوزه علمیه، در جایگاه مرجعیت نیز قرار گرفتند که این جایگاه، فراتر از جایگاه حوزوی یک جایگاه اجتماعی است که مراجع را با بدنه مردم مرتبط می سازد، به همین دلیل از همان سال های پیش از مبارزه مردم ایران، بر اساس فرهنگ دینی که داشتند همچون سایر مراجع عظام تقلید با شخصیت و جایگاه امام خمینی ره نیز آشنایی داشتند و در نتیجه به دنبال کوچکترین اسائه ادبی به ساحت این مرجع دینی، مردم نه تنها در قم بلکه در شهرهای دیگر از جمله تهران و ورامین بر علیه این هتاکی ها دست به قیام زدند که منجر به قیام 15 خرداد سال 1342 گردید. در این میان اگر چه شاه تلاش می کرد تا با دور کردن امام خمینی از فضای ایران در سال 1343، نام و یاد وی را از قلب ها و ذهن ها خارج سازد اما واقعیت این است که نام این رهبر آزاده چنان در کشور گسترده شده بود که امکان فراموشی نام وی وجود نداشت به ویژه اینکه عامل دومی که شرح آن خواهد آمد مانع بزرگی بر سر راه این هدف رژیم بود.
ب – فعالیت های تبلیغی شبکه عظیم روحانیت و نیروهای انقلابی در سراسر کشور
همانظور که گقته شد امام خمینی ره حتی پیش از تبعید از ایران، در جایگاه مرجعیت قرار داشت و پیش از آن نیز به عنوان یکی از اساتید مشهور شناخته شده بود، به همین دلیل در میان روحانیون به ویژه روحانیون جوان انقلابی جایگاه خاصی داشت، علاوه بر این آغاز نهضت امام خمینی ره باعث شد تا بخشی از جریان های فعال سیاسی مذهبی نیز با نام و یاد ایشان بیشتر آشنا شده و چهره رهبری انقلابی و آرمانی را در وجود ایشان پیدا نمایند و در نتیجه پروانه وار دور شمع وجود ایشان می گردیدند. بر این اساس اگر چه رژیم تلاش کرد تا با خارج ساختن امام خمینی ره از فضای ایران، نام و یاد ایشان را از دل ها خارج سازد اما در این میان کسانی بودند که در غیاب ایشان، مانع از عملی شدن این توطئه می شدند که این کار به چند طریق صورت می گرفت:
نخست در قالب تبلیغ شبکه عظیم روحانیون جوان طرفدار امام خمینی ره که در سراسر کشور به بهانه فعالیت های تبلیغی پراکنده شده و به عنوان یک وظیفه و تکلیف شرعی به معرفی امام خمینی ره به عنوان یک مرجع دینی انقلابی می پرداختند.
دوم در قالب فعالیت های تبلیغی نیروهای انقلابی اعم از روحانیون و غیر روحانیون ، به ویژه نیروهای انقلابی که به دلیل فعالیتهای سیاسی به اقصا نقاط کشور تبعید می شدند، در واقع اقدامات رژیم در تبعید نیروهای انقلابی به نقاط مختلف کشور باعث شد تا حتی نقاطی از کشور که به دلیل محرومیت، اطلاعات و اخبار درستی از وضعیت مرکز و مسائل مرتبط با انقلاب نداشتند نیز با مسائل سیاسی آشنا شده و در نتیجه زمانی که در سال 56 جرقه های انقلاب زده شد حتی این مناطق نیز با شور و شعور فراوان در مبارزات مشارکت نمایند.
ج – اقدامات و توطئه های دشمنان برای محو نام امام خمینی ره که اثر معکوس بخشید و نه تنها باعث گسترش نام ایشان شد بلکه به شعله ور شدن آتش انقلاب دامن زد. به عنوان مثال درگذشت مشکوک مرحوم حاج سید مصطفی خمینی ره باعث شد تا مجالس ختم ایشان در ایران به مرکزی برای طرح مجدد نام و یاد امام خمینی ره و سرداده شدن شعارهای انقلابی در فضای خفقان آن روزگاران تبدیل شود، همچنین انتشار مقاله موهن روزنامه اطلاعات در 17 دی 56 نیز و عکس العمل شدید مردم قم و پس از آن مردم دیگر شهرها باعث شد تا یک بار دیگر نام و یاد امام خمینی ره بر سر زبان ها افتاده و پس از آن موجی آغاز شود که تا پیروزی انقلاب اسلامی فروکش نکرد.
بر این اساس می توان گفت اولا مردم ایران با نام و یاد امام خمینی ره نا آشنا نبوده و این آشنایی به دلیل اینکه از جایگاه مرجعیت ایشان ناشی می شد به گونه ای نبود که به دلیل تبعید ایشان، از ذهن ها خارج شود. ثانیا در طول دوران تبعید نیز اقدامات مختلفی صورت می گرفت که برخی از آنها که از ناحیه هواداران امام صورت می گرفت جنبه تبلیغی داشت و برخی از آنها که از ناحیه دشمنان امام ره صورت می گرفت اگر چه جنبه تخریبی داشت اما همین اقدامات تخریبی نیز در نهایت منجر به مطرح شدن نام امام خمینی ره و افتادن نام ایشان بر سر زبان ها می شد.