ظهور امام عصر(ع) پس از یأس مردم

از ابن عباس شنیدم که می گفت: خدا مهدی(ع) را بعد از آنکه (مردم) مایوس می شوند، مبعوث خواهد کرد. حتی اینکه مردم می گویند: مهدی در کار نیست و انصار او از اهل شام هستند. شماره یاران او سیصد و سیزده نفر است که . . .

خبرگزاری شبستان: کتاب‌های “ملاحم و فتن” دسته‌ای از منابع حدیثی است که به اوضاع آخرالزمان و ظهور امام عصر(عج) می‌پردازد. البته این مبحث در میان شیعه غالبا با عنوان ملاحم و در میان اهل سنت بیشتر با عنوان فتن تعبیر شده و هر دو فرقه کتاب‌های خود را به همین نام ها خوانده‌اند.

سید بن طاووس (م ۶۶۴) عالم شیعی با استفاده از کتاب‌های فتن اهل سنت کتاب “التشریف بالمنن” معروف به “الملاحم و الفتن” را جمع آوری کرده است. کتاب حاضر- که در نگاه نخست بخش عمده آن درباره آخرالزمان شناسی و نشانه‌های ظهور به نظر می‌آید- در دیدگاه محدثان و عالمان شیعه، پس از سید اهمیت فراوانی یافته است و از احادیث آن به مثابه روایاتی درباره علامت‌های ظهور بهره برده‌اند.

علامه مجلسی روایات الفتن را به نقل از ابن طاووس گزارش کرده و دیگر محدثان بعدی نیز چنین کرده‌اند. سید در این کتاب حدود ۴۲۵ تا ۴۵۰ روایت را نقل کرده است که از این روایت‌ها تنها حدود ۱۷۰ روایت به بحث مهدویت و نام و اوصاف مهدی(عج)، نشانه‌های ظهور، مدت زمان حکومت، اوصاف حکومت و یاران حضرت مهدی (عج) می‌پردازند.

در این مجال قسمت هایی از این کتاب گرانقدر مهدوی را متذکر می شویم.

زهری می گوید: موقعی که سفیانی و مهدی(ع) برای جنگ با یکدیگر ملاقات کردند در آن روز صوتی از آسمان شنیده می شود: آگاه باشید که اولیا خدا اصحاب فلانند یعنی مهدی(ع) این لفظ حدیث است. اسما بنت عمیس گوید: علامت آن این است که کف دستی از آسمان فرو می شود و مردم به آن می نگرند.

عبدالله بن عمر می گوید: مردم اعمال حج و عرفات را با یکدیگر بدون امام به جا می آورند و در آن موقعی که به منا نزول می کنند (شیئی) نظیر سگ یا مرض هاری آنها را می گیرد؟ پس از آن، قبیله ها به یکدیگر حمله و هجوم می کنند تا اینکه خون در گردنه جاری می شود، بعد از آن به شخصی که بهترین آنها است پناه می برند وقتی نزد او می آیندکه او صورت خود را به طرف کعبه کرده گریه می کند، مثل اینکه من اشک های جاری او را می بینم. به او خواهند گفت: بیا تا ما تو را ولی و رئیس خود بنمائیم، می گوید: وای بر شما چه عهدهائی که شما نشکستید و چه خون ها که نریختید؟ پس به نحو اکراه با او بیعت می کنند. چنانچه او را ملاقات کردید با او بیعت کنید زیرا که او مهدی زمین و آسمان است و در حدیث دیگر است که مهدی(ع) از فرزندان فاطمه(ع) باکراه خروج می کند و با او بیعت می کنند.

شهربن حوشب از رسول خدا(ص) روایت کرده که فرمود: در ماه ذیقعده قبیله ها جنگ می کنند و در ذی حجه حاجی ها را غارت خواهند کرد و در ماه محرم منادی از آسمان ندا می کند.

ابان بن عقبه می گوید: از ابن عباس شنیدم که می گفت: خدا مهدی(ع) را بعد از آنکه (مردم) مایوس می شوند مبعوث خواهد کرد حتی اینکه مردم می گویند: مهدی در کار نیست و انصار او از اهل شام هستند، شماره یاران او سیصد و سیزده نفر که مساوی با عدد اصحاب بدر است از شام به سوی او می روند تا اینکه او را از بین مکه ازخانه ای که نزدیک صفا است خارج می کنند و باکراه با او بیعت می کنند پس به آن حضرت اقتدا می کنند و دو رکعت نماز مسافر نزدیک مقام می خوانند بعد از آن، آن حضرت به منبر می رود. قتاده از رسول خدا(ص) روایت کرده که فرمود: جمعیت های عراق و پهلوانان شام نزد مهدی(ع) می آیند و بین رکن و مقام با او بیعت می کنند.

ابو هریره می گوید: با مهدی(ع) بین رکن و مقام بیعت می کنند در صورتی که کسی از خواب بیدار نشده و خونی ریخته نخواهد شد.

ابو رومان از علی بن ابیطالب(ع) روایت کرده که فرمود: موقعی که بیرق های سیاه خیل سفیانی که شعیب بن صالح در میان آن است به اهتزاز در آید مردم آرزوی مهدی(ع) را کرده او را طلب می کنند پس آن حضرت با بیرق رسول خدا(ص) از مکه خروج کرده دو رکعت نماز می خواند بعد از آن به علت بلاهای طولانی از خروج او مایوس می شوند وقتی که از نماز فارغ شد برمی گردد و می گوید: ایها الناس من گریه می کنم برای بلائی که به امت محمد(ص) رسیده مخصوصا بلائیکه به اهل بیت آن حضرت رسیده، ما مقهور و مظلوم واقع شدیم.

جابر از امام محمد باقر(ع) روایت کرده که فرمود: مهدی(ع) در مکه موقع عشا ظهور می کند و بیرق و پیراهن و شمشیر رسول خدا(ص) با او خواهد بود و علامت ها و نور و بیانی با آن حضرت می باشد، پس از آنکه نماز عشا را می خواند با صدای بلند می گوید: ایها الناس من شما را به یاد خدا می آورم و آن موقعی را که در مقابل او قرار می گیرید خاطر نشان شما می کنم زیرا که خدای تعالی اتمام حجت کرده و انبیا و کتاب فرستاده تا شما را امر کند که برای او چیزی را شریک قرار ندهید و اطاعت و فرمان او و پیغمبرش را محافظت کنید و آنچه را قرآن احیا کرده احیا کنید و آنچه را که قرآن از بین برده از بین ببرید و (طریق) هدایت را یاری کنید و برای تقوا و پرهیزگاری ناصر و معین باشید، زیرا که فنا دنیا نزدیک است من شما را به سوی خدا و رسول او دعوت می کنم تا به کتاب خدا عمل کنید و باطل را نابود کرده سنت و شریعت را احیا نمائید.

پس با سیصد و سیزده نفر که تعداد اهل بدر بود بدون اینکه از یکدیگر وعده بگیرند نظیر یک قطعه ابر پائیز ظهور می کند، در شب خائف و ترسان و در روز چون شیرند، پس خدا (به وسیله او) زمین حجاز را فتح می کند و افرادی را که از بنی هاشم در زندانند نجات می دهد و بیرق های سیاه در کوفه وارد می شوند و لشکرهائی برای بیعت با مهدی(ع) به اطراف عالم می فرستد، جور و اهل آن را از بین می برد و شهرها برای او معتدل خواهند بود و خدا قسطنطنیه را به دست او افتتاح می کند.

ابن رزین غافقی می گوید: از علی(ع) شنیدم که می فرمود: مهدی(ع) با دوازده هزار نفر که اقل عدد آن ها است یا پانزده هزار نفر که اکثر عدد آن ها است خروج می کند و تیر و نیزه در جلو او می رود، هیچ دشمنی او را ملاقات نمی کند مگر اینکه آن ها را به اذن خدا شکست می دهد، شعار آنها امت است از ملامت و سرزنش در راه خدا باکی ندارند، هفت بیرق از طرف شام با آنها خروج می کند، آن حضرت آنها را شکست می دهد و مالک آنها می شود. بعد از آن محبت و دوستی و نعمت را بین مردم رواج می دهد و قاصه و روات آن ها را برمی گرداند و بعد از آن ها غیر از شتر چیزی نمی ماند گفتیم قاصه و روات کدامند فرمود: به طوری قصاص و انتقام گرفته می شود که شخص (با نهایت امنیت) هر چه می خواهد می گوید و چیزی را فراموش نمیکند.

رزین از علی بن ابی طالب(ع) روایت کرده که فرمود: خدا کسی را بر اهل شام مسلط می کند تا جمعیت آنها را به طوری متفرق کند که اگر روباه ها با اهل شام قتال کنند بر آنها غالب می شوند، در آن موقع مردی از اهل بیت من با سه بیرق خروج می کند که تعداد آنها به نظر عده ای پانزده هزار و به نظر عده ای دوازده هزار نفر است علامت آنها امت امت است، بر بیرق آن ها است: (رجل الملک او یقتضی له الملک) پس خدا جمیع آنها را می کشد، آنگاه خدا الفت و امنیت و دوستی به مسلمین خواهد داد. این حدیث را ابو رومان هم از علی(ع) روایت کرده الا اینکه می گوید: با هفت بیرق سیاه.

هیثم بن عبدالرحمان می گوید: آن کسی که از علی(ع) شنیده بود برای من گفت: موقعی که سفیانی به سوی مهدی(ع) لشکری فرستاد و در بیدا زمین آنها را فروبرد و این خبر به اهل شام رسید به خلیفه خود می گویند: مهدی(ع) خروج کرده تو باید با او بیعت نموده و او را اطاعت کنی والا تو را می کشیم، خلیفه شام بیعت خود را برای آن حضرت می فرستد. بعد از آن مهدی(ع) سیر می کند تا داخل بیت المقدس می شود و خزینه ها در اختیار آن حضرت قرار خواهد گرفت و عرب و عجم و اهل حرب و روم و غیر آنها بدون قتال مطیع آن حضرت می شوند تا اینکه در قسطنطنیه و پائین آن مسجدهائی ساخته می شود. و مردی از اهل بیت آن حضرت به اهل شرق خروج کرده در مدت هشت ماه شمشیر را بر دوش خود گرفته (عده ای را می کشد و از برخی) انتقام می کشد و متوجه بیت المقدس می شود و قبل از اینکه به بیت المقدس برسد می میرد. سید بن طاووس رحمه الله میگوید: من این حدیث را اینطور یافتم ولی به نظر من صحیح نیست.

تبیع می گوید: موقعیکه در شهر شام خرابی و سر و صدائی از طرف بیدا (نام بیابانی است) ایجاد شود بیدا و سفیانی باقی نمی ماند. لیث می گوید: این خرابی و سر و صدا در طبریه خواهد بود که (اهل) خیمه به واسطه آن بیدار می شوند و اطراف آن خالی می شود، این است حال شب طبریه.

زر بن حبیش گوید: از علی(ع) شنیدم که می فرمود خدا فتنه ها را به وسیله مردی از ما خانواده برانگیخته می کند که آن ها را (مردم آنزمان را) ذلیل می کند و جز شمشیر چیزی به آنها عطا نمی کند و مدت هشت ماه شمشیر را به دوش خود نهاده (از آنها) می کشد تا اینکه می گویند: بخدا قسم این از فرزندان فاطمه(س) نیست اگر از فرزندان او بود به ما رحم می کرد، آن حضرت کار بنی عباس و بنی امیه را ساخته آنها را خلاص می کند.

زهری میگوید: مهدی(ع) از مکه بعد از ذلک با سیصد و چهارده نفر که شماره اهل بدر است خروج می کند و با سرلشکر سفیانی ملاقات می نماید در آن روز خط حربی اصحاب مهدی(ع) نمدهائی است که بر پشت مال های سواری است. زهری گوید: در آن روز صوتی از آسمان شنیده می شود که گوینده ای می گوید: آگاه باشید که اولیا خدا اصحاب فلانند. و در موقع خروج او، بلا دچار اصحاب سفیانی خواهد شد و مهدی(ع) به سوی شام خروج می کند و سفیانی با مهدی(ع) ملاقات نموده با او بیعت می نماید و مردم از هر طرف به سوی آن حضرت می شتابند و آن بزرگوار زمین را پر از عدل خواهد کرد.

ابوبکر می گوید: بزرگان ما گفته اند: سفیانی آن کسی است که خلافت را به مهدی(ع) واگذار می کند.

کعب می گوید: مهدی(ع) مبعوث می شود تا با روم جنگ کند، ده نفر با او خروج می کنند و تابوت سکینه را که حاوی تورات و انجیلی است که خدا به موسی و عیسی نازل کرده از غار انطاکیه خارج کنند و آن حضرت در بین اهل تورات با توراتشان و در بین اهل انجیل با انجیلشان قضاوت و حکومت می فرماید.