۱۳۹۴/۱۱/۱۳
–
۱۴۵ بازدید
ببخشید من مدتی هست که در اینترنت چت میکنم. خودم احساس میکنم که وقت تلف کردنه و با خودم عهد میبندم که دیگه چت نکنم؛ ولی بازم میروم و نمیتونم ازش دست بردارم. من دانشجو هستم و از درسها حسابی عقب موندم. خواهش میکنم چند راه بگین که من دیگه سراغ چت و سایتهای مبتذل نروم.
اینترنت فضایی زاییده تکنولوژی، بسیار پیچیده و به همان نسبت هم نیازمند آگاهی، تسلّط و کنترل و پایبندی به اصول فنّی، اخلاقی و اجتماعی است و با چنین حضور آگاهانه و هدفمندی است که اینترنت فرصتهایی استثنایی و نامحدود برای رشد و بالندگی مشترکانش فراهم میکند.[ فرود حمیدیان، اعتیاد به اینترنت و موبایل: بررسی عوارض وابستگی به اینترنت، موبایل و بازیهای کامپیوتری، ص 137.]
اینترنت با توجه به ماهیت، محتوا و ویژگیهایی نظیر دسترسی آسان، ناشناس ماندن کاربران و… یکی از موقعیتهایی است که خلوت با نامحرم در آن جدای از آشفتگیهای روانی زمینه را برای انواع انحرافهای اخلاقی آسان میکند، حال آنکه رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
«ألا لایخلونّ رجل بامرأة إلّا کان ثالثهما الشّیطان ؛[ ابوالقاسم پاینده ، نهج الفصاحه مجموعه کلمات قصار حضرت رسول، ص 246، قصار 478.] بدانید که هیچ مردی با زن نامحرم خلوت نمی کند جز آنکه سومی آنها شیطان است».
در مورد «خود کنترلی در فضای اینترنت»، به راهکارهای زیر توجّه داشته باشید:
عادت به اینترنت، عادتی رفتاری است و مثل عادت به ماده مخدّر نیست که هدف از درمان، ترک و دوری از آن به طور مطلق باشد. بلکه اینترنت یا رایانه نماد فناوری و لازمه زندگی امروزی میباشد؛ بنابراین هدف از درمان، تسلّط بر استفاده از آن و مهار عوارض وابستگی به آن است.
در حد امکان از قرار دادن رایانه خود در اتاق شخصی و دور از نظارت دیگران خودداری نمایید.
أکثر افراد اینترنت را ابزاری برای سرگرمی و پرسهزنی می دانند نه برای کسب آگاهی، از همین رو خطری که آنها را تهدید می کند بسیار بیشتر است، چون نمی دانند چه می خواهند و به کجا می خواهند بروند، در حالی که اگر شما بدانید به کجا می خواهید بروید پس احتمال خطر کمتر میشود؛ بنابراین تصمیم بگیرید بدون نیاز معقول به اینترنت، سراغ آن نروید و اگر هم نیاز شد بلافاصله پس از اتمام کار بدون معطلی از اینترنت خارج گردید.
ساعات آنلاین بودن خود را پلهپله کاهش داده و برای مبارزه با هواهای نفسانی هم که شده روی هر لینکی در اینترنت کلیک نکنید؛ زیرا شیطان قدم به قدم جلو میآید و از روز اول به انسان پیشنهاد یک خلاف غیراخلاقی را نمیدهد و از موارد کوچک و جزیی کار خود را شروع میکند.
خود را مقید کنید که از یک برنامه زمانبندی شده برای اتصال به اینترنت و خروج از آن استفاده کنید. هرگز به بهانه اینکه هنوز وقت است بیهدف به پرسهزنی در اینترنت نپردازید.
جستجوهای علمی را به گونهای مطمئن انجام دهید. به عنوان مثال اگر به دنبال یک مطلب علمی هستید ،سعی کنید از سایتهای معتبر و کتابخانه ها استفاده کنید.
جایگزین مناسبی برای اوقات فراغت خود نظیر ورزش، مطالعه کتاب، دید و بازدید از فامیل، رفتن به مراکز تفریحی سالم و… فراهم نمایید.
موارد و حالاتی که شما را تشویق به رفتن در سایتهای مبتذل میکند در جدولی یادداشت کرده و سعی کنید در آن مواقع از اینترنت دوری کنید.
در مورد عواقب سوء و مهمترین گرفتاریها نظیر اعتیاد اینترنتی، صرف هزینههای بیمورد، استرس، اضطراب، تشویش ذهن، چشمچرانی و یا انحرافات اخلاقی دیگر که ممکن است استفاده از اینترنت برایتان ایجاد نماید، مطالعه و تفکر نموده و روزانه مرور کنید تا حالت خود کنترلی و تنفر از پلیدی ها در شما نهادینه شود.
خود را همواره در محضر خداوند دانسته و عزم جدی بر ترک معصیت داشته باشید. در صورت موفقیت برای خود پاداش و در صورت عدم موفقیت، تنبیهی در نظر بگیرید تا انگیزه پایبندی به قراری که با خود گذاشتید، در شما تقویت گردد.
با استعانت از خداوند رحمان و توسّل به ائمه(علیهم السلام)، نمازهای خود را با توجه و حضور قلب کامل به جا آورید؛ زیرا نماز بزرگ ترین عامل بازدارنده از کژی هاست.
اینترنت با توجه به ماهیت، محتوا و ویژگیهایی نظیر دسترسی آسان، ناشناس ماندن کاربران و… یکی از موقعیتهایی است که خلوت با نامحرم در آن جدای از آشفتگیهای روانی زمینه را برای انواع انحرافهای اخلاقی آسان میکند، حال آنکه رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
«ألا لایخلونّ رجل بامرأة إلّا کان ثالثهما الشّیطان ؛[ ابوالقاسم پاینده ، نهج الفصاحه مجموعه کلمات قصار حضرت رسول، ص 246، قصار 478.] بدانید که هیچ مردی با زن نامحرم خلوت نمی کند جز آنکه سومی آنها شیطان است».
در مورد «خود کنترلی در فضای اینترنت»، به راهکارهای زیر توجّه داشته باشید:
عادت به اینترنت، عادتی رفتاری است و مثل عادت به ماده مخدّر نیست که هدف از درمان، ترک و دوری از آن به طور مطلق باشد. بلکه اینترنت یا رایانه نماد فناوری و لازمه زندگی امروزی میباشد؛ بنابراین هدف از درمان، تسلّط بر استفاده از آن و مهار عوارض وابستگی به آن است.
در حد امکان از قرار دادن رایانه خود در اتاق شخصی و دور از نظارت دیگران خودداری نمایید.
أکثر افراد اینترنت را ابزاری برای سرگرمی و پرسهزنی می دانند نه برای کسب آگاهی، از همین رو خطری که آنها را تهدید می کند بسیار بیشتر است، چون نمی دانند چه می خواهند و به کجا می خواهند بروند، در حالی که اگر شما بدانید به کجا می خواهید بروید پس احتمال خطر کمتر میشود؛ بنابراین تصمیم بگیرید بدون نیاز معقول به اینترنت، سراغ آن نروید و اگر هم نیاز شد بلافاصله پس از اتمام کار بدون معطلی از اینترنت خارج گردید.
ساعات آنلاین بودن خود را پلهپله کاهش داده و برای مبارزه با هواهای نفسانی هم که شده روی هر لینکی در اینترنت کلیک نکنید؛ زیرا شیطان قدم به قدم جلو میآید و از روز اول به انسان پیشنهاد یک خلاف غیراخلاقی را نمیدهد و از موارد کوچک و جزیی کار خود را شروع میکند.
خود را مقید کنید که از یک برنامه زمانبندی شده برای اتصال به اینترنت و خروج از آن استفاده کنید. هرگز به بهانه اینکه هنوز وقت است بیهدف به پرسهزنی در اینترنت نپردازید.
جستجوهای علمی را به گونهای مطمئن انجام دهید. به عنوان مثال اگر به دنبال یک مطلب علمی هستید ،سعی کنید از سایتهای معتبر و کتابخانه ها استفاده کنید.
جایگزین مناسبی برای اوقات فراغت خود نظیر ورزش، مطالعه کتاب، دید و بازدید از فامیل، رفتن به مراکز تفریحی سالم و… فراهم نمایید.
موارد و حالاتی که شما را تشویق به رفتن در سایتهای مبتذل میکند در جدولی یادداشت کرده و سعی کنید در آن مواقع از اینترنت دوری کنید.
در مورد عواقب سوء و مهمترین گرفتاریها نظیر اعتیاد اینترنتی، صرف هزینههای بیمورد، استرس، اضطراب، تشویش ذهن، چشمچرانی و یا انحرافات اخلاقی دیگر که ممکن است استفاده از اینترنت برایتان ایجاد نماید، مطالعه و تفکر نموده و روزانه مرور کنید تا حالت خود کنترلی و تنفر از پلیدی ها در شما نهادینه شود.
خود را همواره در محضر خداوند دانسته و عزم جدی بر ترک معصیت داشته باشید. در صورت موفقیت برای خود پاداش و در صورت عدم موفقیت، تنبیهی در نظر بگیرید تا انگیزه پایبندی به قراری که با خود گذاشتید، در شما تقویت گردد.
با استعانت از خداوند رحمان و توسّل به ائمه(علیهم السلام)، نمازهای خود را با توجه و حضور قلب کامل به جا آورید؛ زیرا نماز بزرگ ترین عامل بازدارنده از کژی هاست.