در مواردی که یک رابطه طولانی بین دختر و پسر برقرار شده و علاقه زیادی ایجاد شده و به دلیلی امکان ادامه رابطه در قالب ازدواج وجود ندارد، به دختر و پسر توصیه می‌‌شود مانند فردی که یکی از عزیزانش را از دست داده و مراحل حزن و اندوه را می‌‌گذراند، تصور کند که او را از دست داده است و با هر سختی سعی کند او را فراموش کند. حالا در مورد شما که یک رابطه کوتاه مدت و بدون امکان ازدواج بوده این کار آسان‌تر است. به مناسب نبودن این رابطه فکر کنید.

به دلیل دوری راه، مطمئناً شما از فرهنگ های متفاوتی برخوردارید، ‌به اختلاف‌ها و تفاوت‌های بین خودتان، به اشکالات رفتاری و اخلاقی هرچند کم او فکر کنید و بدانید خیلی چیزها را در این زمینه شما نمی‌‌دانید و اگر اطلاعات کامل از ایشان می‌‌داشتید چه بسا به ازدواج با او فکر نمی‌ کردید. با فعالیت‌های مثبت و سازنده وقت خود را پر کنید تا کمتر به یادش بیافتید. با راز و نیاز و نیایش به درگاه خدا و رضایت به خواست او خود را آرام کنید. این را بدانید که اراده انسان قوی است و وقتی انسان در شرایط سخت قرار می‌‌گیرد خود را با آن تطبیق داده و پس از مدتی آرام می‌‌شود. با تلقین خود را از حالت هیجانی خارج کنید و به موضوع ازدواج منطقی و درست فکر کنید.

لازم به ذکر است یکی از علّت‌های پرهیز دادن شریعت مقدس اسلام از برقراری رابطه عاطفی و احساسی با جنس مخالف از سوی هر یک از دختر و پسر، این است که زمانی که از آینده این رابطه و ماندگاری هر یک از طرفین برای یکدیگر مطمئن نیستیم، چنین عملی همانند بنا کردن خانه ای روی آب است. علّت تشریع احکام از سوی خداوند، مصالح و مفاسد واقعی امور در ارتباط با انسان است. تا زمانی که امضای شریعت پای رابطه دو جنس مخالف قرار ندارد، نباید به نامحرم دل بست. همین مفاسد و از این‌ها بالاتر صدمه‌های روحی، جسمی حاصل این روابط به ظاهر لذت‌بخش است که جامع‌نگری شریعت مقدس اسلام را به ما می‌ نمایاند.

همچنین برای یک ازدواج مناسب و آرام‌بخش باید همه ابعاد وجودی دختر و پسر را با هم سنجید و سپس به وصلت فکر کرد. مشاهده می‌‌شود پسرانی که هنوز خود تحت سرپرستی پدر و خانواده قرار دارند و هیچ استقلالی از خویش ندارند، با برقراری رابطه خارج از چارچوب شرع، نه تنها خود را گرفتار ساخته، بلکه دختری را درگیر و منتظر ادامه جریان خواستگاری و به یکدیگر رسیدن می‌‌کنند. دختران هوشیار باید به چنین درخواست‌های بدون پشتیبانی خانواده اهمیّت نداده و با آنها مرتبط نشوند. زیرا پس از عدم همکاری خانواده، تجربه نشان داده پسر زودتر می‌‌تواند دختر را فراموش کند. ولی دختران که حسّاس‌تر و لطیف‌ترند، مدّت‌ها گرفتار این احساس عاطفی هستند.

خسارت دیگر این که وابستگی به پسری غیرقابل اعتماد، آنان را از فکر کردن به خواستگاران مناسب‌شان منصرف می‌‌نماید و زندگی آینده دختران به خاطر یک خاطره به خطر می‌ افتد. در حالی که دختران می‌ توانند با تصمیم صحیح به ادامه تحصیل و حضور با نشاط خود در میان خانواده ادامه دهند و با امید به خدا شرایط ازدواج موفق فراهم شود.