در سؤال شما چند نکته قابل توجه وجود دارد. به چه دلیل ادعا می‌‌ کنید که طرف شما فرد با ایمانی است؟ از مصادیق اولیه ایمان رعایت واجبات و ترک محرمات است. ارتباط و دوستی با جنس مخالف به نصّ قرآن از محرمات است:

(((وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ)))[ نساء، آیه 25. ]؛

«(زنان) دوست‌گیران پنهان نباشند».

(((وَلاَ مُتَّخِذِی أَخْدَانٍ)))[ مائده، آیه 5. ]؛

«(مردان) زنان را در پنهانی دوست خود نگیرند».

بنابراین خللی در ادّعای شما مبنی بر ایمان طرف مقابل وارد می‌‌‌شود. از طرف دیگر اگر او از جریان دوستی‌های پیشین شما آگاه بوده است از کجا معلوم که با سابقه ای که از شما در ذهن دارد قصد سوء استفاده از شما را نداشته باشد؟ به هر حال شما در نظر او دختری هستید که تجربه ارتباط با پسران را داشته اید. بنابراین وی بدون هیچ دغدغه ای به برقراری رابطه با شما اقدام کرده است. بنابراین بر قول ازدواج او هم خیلی نمی‌ توان اعتماد کرد. ممکن است فریبی برای راضی کردن شما به ایجاد رابطه و نیز موجّه جلوه دادن خود بوده باشد.

بهترین راه‌کار برای شما این است که هرچه سریع‌تر به ارتباط خود با وی پایان داده، عزم کنید که با هر پسر دیگری که بعد از این ممکن است سر راه شما قرار بگیرد رابطه برقرار نکنید. این ارتباطات نه تنها به ازدواج شما کمکی نخواهد کرد بلکه مشکلات عدیده ای نیز برای ازدواج شما در آینده ایجاد خواهد کرد. هر چه تعداد افرادی که شما تجربه رابطه و دوستی با آن‌ها را داشته اید بیشتر باشد، احتمال مزاحمت‌ها و دردسرهای آینده نیز بیشتر خواهد بود. هر کدام از این دوستان امروزی تهدیدی برای زندگی آینده شما خواهند بود.

مطمئن باشید پسری که قصد شروع زندگی سالم و عاری از خیانت و دورویی داشته باشد از راهی که مورد پسند عقل و شرع و عرف باشد اقدام به ازدواج می‌‌‌کند؛ بهانه قرار دادن ازدواج حیله اکثر پسرانی است که قصد راضی کردن دختران برای شروع و ادامه دوستی و احیاناً برآورده شدن نیازهای غیرمشروع خود را دارند. مسلم است که کمتر پسری تن به ازدواج با دختری که تجربه رابطه با چندین پسر را داشته خواهد داد.

توجّه داشته باشید که تجربه نشان داده بیشتر دختران در این دوستی ها فریب این جمله را می‌‌ خورند که ما با هم ازدواج خواهیم کرد، باید بدانید که قریب به اتفاق این نوع دوستی ها به ازدواج ختم نمی‌‌شود و حتی اگر این دوستی‌ها به ازدواج هم ختم شود موفق نخواهد بود.