در رابطه با بحث تطبیق نشانه ها باید بگوییم. بحث تطبیق یعنی اینکه ما اتفاقی در بیرون را با آنچه در روایات بیان شده است،‌ منطبق کنیم که این یک بحث تخصصی است و اینکه اتفاقی بیفتد و ما بگوییم این همان علائم است، بیان این مساله کار دشواری است و کسانی که بی مهابا به این کار پرداختند، معمولا اشتباه کردند.

ما در روایات یک سری اتفاق داریم که عمومی هستند. یعنی همیشه در عالم اتفاق می افتد و اینکه این اتفاقات را به جای علائم ظهور بگذاریم کار سهل انگارانه و غیرعلمی است.

در یک حدیث صحیحی السند در روضه کافی آمده؛ از امام صادق(ع) پرسیده شد که این گشایش شیعیان شما چه زمانی اتفاق می افتد؟ امام صادق(ع) فرمودند: یکی از نشانه ها این است که عرب ها عنان خود را رها می کنند و کسی که به اینها افسار زده و آنها را در اختیار گرفته، اینها را می گسلند یعنی شورش و انقلاب می کنند.

یعنی کشورهای عربی علیه حاکمانشان شورش می کنند و هر صاحب قدرتی به دنبال قدرت خود می رود. این را از ابتدا تطبیق کردند، یعنی اینکه عرب ها علیه ظالمان قیام می کنند. یکی از تطبیق های مشهور است.

به این معنی که زمانی که عرب ها مستعمره بودند و قیام کردند. بسیاری این را تطبیق کردند ولی بعد معلوم شد که این اشتباه است. اگر آنها عنان غربی ها را از گردن به دور انداختند ولی منظور روایت این نیست.

علامه حلی می گوید: این اتفاقات رخ داده و مردم مصر حاکم خود را کشتند، پس معلوم می شود آن وقت هم روایات تطبیق وجود داشته است، اینکه یک کشور علیه حاکمیتش قیام کند، چیزی است که در طول تاریخ بارها تکرار شده است. همانطور که در ایران بارها مردم قیام کردند، مانند انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی.

اینکه هر بار کسی حاکمی را از بین برد، بگویید این همان رویات امام صادق(ع) است، به این سادگی نیست زیرا بحث قیام هم بارها اتفاق می افتد.

در روایات گفته شده که یکی از علائم ظهور این است که عرب ها قیام می کنند و عنان خود را باز می کنند اما اینکه این اتفاقات که در کشورهای اسلامی افتاده با عنوان بیداری اسلامی آیا اینها همانی است که امام اشاره کردند، ما می گوییم به صرف وقایع نمی شود این حرف را زد. مگر اینکه نشانه های دیگری که خاص است، اتفاق بیفتد. اینکه به صورت کلی هر انقلاب را تطبیق روایات کنیم، صحیح نیست