جدایی حق و باطل در زمان ظهور

به صورت دیگری نیز امام عصر(ع) بین حق و باطل را جدا می کنند. به اینکه آن حضرت آنان را از چهره هایشان می شناسد، آنگاه دشمنانش را از دم شمشیر می گذراند.

“مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم” یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت اللّه سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیة اللّه(عج) که حقش بر گردن ما افزون تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.

اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى نویسد: “چون ما نمی توانیم حقوق آن حضرت(عج) را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، بجا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت(عج)، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، می باشد.”

فصل و جداسازی آن حضرت بین حق و باطل

دلیل بر این معنی روایتی است که در بحار از تفسیر عیاشی به نقل از عجلان ابوصالح آمده که می گفت: امام صادق(ع) فرمود: روزها و شب ها به پایان نمی رسد تا اینکه منادی از جانب آسمان ندا می کند: ای اهل حق جدا شوید. ای اهل باطل جدا شوید. پس هر کدام از دیگری جدا می شوند. راوی می گوید: عرض کردم: آیا پس از این ندا باز هم اینها به هم مخلوط خواهند شد؟ فرمود: خیر خداوند در کتاب خود می فرماید؛ چنین نباشد که خداوند مومنان را بر این حال که هستید واگذارد تا اینکه پلید را از پاکیزه جدا سازد.

و در همان کتاب از امیر المومنین(ع) ضمن حدیثی طولانی درباره وقایع زمان ظهور و خروج قائم آمده: … و منادی در ماه رمضان از ناحیه مشرق هنگام سپیده دم ندا می کند: ای اهل هدایت جمع شوید و یک منادی از طرف مغرب پس از ناپدید شدن سرخی شفق فریاد می کشد: ای اهل باطل جمع شوید و فردای آن هنگام ظهر رنگ خورشید تغییر می کند و زرد می شود سپس سیاه و ظلمانی می گردد و در روز سوم خداوند حق و باطل را از هم جدا می کند.

و دابه الارض خروج می نماید و رومیان تا کهف جوانمردان پیش می آیند خداوند آنها را از کهفشان با سگشان بر می انگیزد یکی از آنها ملیخا نام دارد و یکی دیگر خملاها و اینها دو شاهدی هستند که تسلیم حضرت قائم می باشد.

و از غیبت نعمانی از ابان بن تغلب روایت شده که گفت: شنیدم امام جعفر بن محمد(ع) می فرمود: دنیا به آخر نمی رسد تا اینکه منادی از طرف آسمان ندا می کند: ای اهل حق جمع شوید پس آنها در یک زمین قرار می گیرند. سپس بار دیگر ندا می کند ای اهل باطل اجتماع کنید پس بر یک زمین دیگر قرار می گیرند.

عرض کردم: آیا می توانند این طایفه در طایفه دیگر داخل شوند؟ فرمود: نه والله این است فرموده خداوند.

می گویم: به صورت دیگری نیز بین حق و باطل جدا می کنند به اینکه آن حضرت آنان را از چهره هایشان می شناسد، آنگاه دشمنانش را از دم شمشیر می گذراند.