در مورد اعجاز عددى قرآن اشاره به سه مطلب لازم است: 1. تعداد زیادى از دانشمندان نظم ریاضى قرآن را دنبال کرده اند و به نتایج قابل توجهى رسیده اند، هر چند که برخى از محاسبات آنها خطا بوده و یا با اعمال سلیقه و ذوق شخصى همراه بوده است. از این رو نظم ریاضى قرآن به صورت موجبه جزئیه مورد پذیرش موافقان و مخالفان اعجاز عددى واقع شده است اما به صورت موجبه کلیه (یعنى در همه موارد ادعا شده) مورد قبول نیست. 2. نظم ریاضى قرآن (در همان موارد محدودى که مورد پذیرش طرفین است) بسیار شگفت انگیز است چرا که یک فرد امّى و درس ناخوانده در طى 23 سال کتابى با نظم خاص ریاضى آورده است که در شرایط مختلف مثل جنگ و صلح و در مکان ها و زمان هاى متفاوت بوده است.
3. آیه الله مکارم شیرازی در جلد دوّم تفسیر نمونه زیر آیه اوّل سوره آل عمران بحثى را از دکتر رشاد خلیفه به صورت مبسوط گزارش مى کنند. ولى قضاوت در مورد صحت و سقم آن را نیازمند بررسى فراوان مى داند و لذا قضاوتى نمى کنند
مطالب یاد شده از طرف شما دوست عزیز حاصل تحقیقات این اساتید برجسته و بزرگوار میباشد:
۱) دکتر رشاد خلیفه ۲) دکتر محمود روحانی ۳) محمد فواد عبدالباقی ۴) ابو زهرا النجدی
در ادامه بخشی از مقاله آقای عباس یزدانی را در مورد مطالب رشاد خلیفه می آوریم.
عباس یزدانى در مقاله ای مفصل در مجله کیهان اندیشه به نام «اعجاز عددى و نظم ریاضى قرآن» اشکالات متعددى نسبت به برخى از کتاب ها مقالاتى که اعجاز عددى را پذیرفته اند، مطرح مى کند. و این جریان را انحرافى دانسته که موجب سرگردانى افراد مى شود.
ایشان با تذکر این نکته که در قرآن به وصفى برخورد نمى کنیم به جنبه لفظى قرآن آن هم از زاویه اعجاز عددى نظر داشته باشد. (و همینگونه د راحادیث) سپس به برخی از مطالب خلیفه رشاد پاسخ می دهد.
دکتر رشاد خلیفه مى گفت: بسم الله الرحمن الرحیم داراى 19 حرف و تک تک کلمات این آیه اوّل قرآن به صورتى که بر عدد 19 قابل تقسیم است در قرار به کار رفته است. چنانکه در کل قرآن 19 مرتبه «بسم الله» و 2698 بار «اللّه» و 57 بار «رحمن» و 114 بار «رحیم» به کار رفته است.
یزدانی در جواب مى نویسد:
از این آمار فقط رقم 57 صحیح است و سپس تذکر مى دهد که براى اینکه عدد «اللّه» درست شود باید واژخ «بالله و تالله و للّه و فالله» را حساب کنیم امّا «اللّهم» را حساب نکنیم و یا واژه «اسم» در قرآن 22 بار آمده و «باسم» فقط 7 بار به کار رفته است
سپس به استفاده هاى ذوقى از آیات قرآن اشاره مى کند و مى نویسند:
«ن» در سوره «ن و القلم» 131 مرتبه آمده است نه 132 مرتبه تا مضرب 19 باشد.
بخاطر همین دکتر رشاد خلیفه مجبور شده «ن» اوّل را به صورت «نون» بنویسد تا یک نون اضافه شود و یک نون هم از بسم الله الرحمن الرحیم آغاز سوره وام گرفته است تا تعداد 133 عدد نون تمام شود.
و در سوره «طه» مجموع این دو حرف 239 آمده است نه 342 تا مضرب 19 باشد. و ایشان تاء گرد را هاء محسوب کرده است. (زینة- زینه)
عباس یزدانی در جواب مهندس عدنان رفاعى که گفته واژه «یوم» را 365 بار در قرآن آمده است. مى نویسد: «یوم» را به صورت مفرد در نظر گرفته و در همان حال «یومئذٍ» و «یومکم» و «یومهم» را حساب نکرده است. در حالى که «بالیوم» و «فالیوم» را حساب کرده است.
و بطور کلى اسلوب منطقى در موارد شمارش اعداد رعایت نشده است در بعضى موارد مفرد را حساب کرده اند و در برخى موارد (مثل جنات) مشتقات آن را هم حساب کرده اند. و سپس در پاسخ صاحب کتاب «آیت کبرى» که مى گوید: در اوایل اسلام نقطه گذاری نبوده پس باید حروف معجمه (نقطه دار مثل ج) را با حروف مهمله (بدون نقطه مثل ح) حساب کرد.
(پژوهشى در اعجاز علمى قرآن – محمد علی رضایی اصفهانی ج 1، 240 )