آیا می توان میان قیام امام حسین (ع) و واقعه تاریخی عاشورا با آنچه مقرر است در آخرالزمان و زمان ظهور حضرت مهدی (عج) رخ دهد، رابطه ای معنادار قائل شد؟

با توجه به آنکه سیر حاکم بر حرکت ائمه (ع) یکی و همان روش قرآنی است می توان گفت بین قیام امام حسین (ع) با قیام آخرالزمانی امام مهدی (عج) ارتباط و شباهت وجود دارد.

همانگونه که خداوند در قرآن می فرماید: ما پیامبران را فرستادیم تا مردم خود برای عدالت به پا خیزند. یعنی ائمه (ع) برای آنکه عدالت اجرا شود باید کاری کنند که مردم به صحنه بیایند و قرار نیست امام برای اینکه احترام و ارزش بالایی برای دین و عدالت قائل هستند آن را به تنهایی پیش ببرند و صرفا با تکیه بر منابع غیرمادی پیاده کنند.

همانطور که از نام امام بر می آید امام پیشوا است و این مردم اند که باید برای عدالت به پا خیزند، از این رو است که وقتی مردم همراهی نمی کنند امیرمومنان (ع) سکوت کرده و امام مجتبی (ع) ناگزیر به صلح می شوند و امام حسین (ع) قیام می کنند و تا آخرین جای ممکن پیش می روند تا مبادا تاریخ بگوید امام (ع) پیش نیامدند!

باید توجه داشت بنابر تصریح روایات تا یارانی که سنگینی قیام را بر دوش بکشند، وجود نداشته باشند امام مهدی (عج) حرکت خود را آغاز نمی کنند؛ بنابراین، از نظر یاران پیوند عمیقی بین تاریخ عاشورا و قیام حضرت بقیه الله الاعظم (عج) وجود دارد و همانگونه که امام حسین (ع) فرمودند: «هل من ناصرٍ ینصُرنی» فریاد هل من ناصر امام مهدی (عج) بلند است و تا پاسخی نباشد ایشان ظهور نمی کنند.

مشکل دوران امام حسین (ع) فقدان یاران بصیر و مخلص بود و امروز هم این مشکل در مسیر ظهور مانع تراشی می کند پس باید خودمان را از این بی توفیقی رها کنیم.

آیا از نظر شکل و ظاهر نیز بین عاشورای حسینی و قیام مهدوی ارتباطی وجود دارد؟

بله، همانطور که امام حسین (ع) با وداع از مدینه و پیامبر اکرم (ص) به مکه رفته و از آنجا رهسپار کربلا شدند در روایات است که بخشی از اقدامات حضرت حجت (ع) در آستانه ظهور در مدینه انجام می شود و سپس ایشان در مکه رسما اعلان ظهور و قیام می کنند و بعد رهسپار کوفه می شوند اما این بار ایشان همچون جدشان امام حسین (ع) در کربلا متوقف نشده بلکه برای اقامه عدالت به کوفه رفته و در مسجد کوفه یعنی محل خلافت امیرمومنان علی (ع) حکومت جهانی خویش را از آغاز می کنند.

این مسیر حرکت شبیه همان حج ناتمام امام حسین (ع) و حرکت به سمت کوفه در روز هشتم ذی الحجه است در حالی که ایشان در مناسک حج به سر می بردند.

بنابراین، از لحاظ ظاهری حرکت امام مهدی (عج) به حرکت امام حسین (ع) شباهتی دارد.

بنابر روایات معصومان علیهم السلام و نیز تصریح تاریخ امام حسین (ع) برای اصلاح امت جدشان در شرایطی که اسلام رو به انحطاط بود، قیام کردند، آیا چنین وضعیتی در آستانه ظهور نیز رخ می دهد و حضرت حجت (ع) برای اصلاح گری قیام می کنند؟

در قیام امام حسین (ع) آمده وقتی به ایشان گفتند باید با یزید بیعت کنید، ایشان فرمودند: «باید فاتحه اسلام خوانده شود» چراکه فسادهای آشکار یزید در تایخ آمده و فسق او عیان بوده است همچون شرابخواری، قماربازی و .. یعنی از اسلام تنها اسمی باقی مانده بود!

در آستانه ظهور نیز طبق روایات از اسلام فقط نامی و از قرآن فقط نوشته ای بر جای می ماند و کسانی که به محتوای دین و عمل به آن اعتقاد ندارند، دین برایشان در حکم لغلغه زبان است همانطور که امام حسین (ع) فرمودند: «دین فقط به زبان آنها است!»

به عبارت بهتر در آستانه ظهور اسلام به غربت می افتد و مردم تنها ادعای اسلام را دارند.

باید توجه داشت قیام حسینی زمانی رخ داد که اگر عاشورایی نبود اساس اسلام از بین می رفت، امام عصر (عج) هم در زمانی قیام می کنند که اسلام در خطر و غربت است.

البته نباید این مسئله باعث شود که برداشت انحرافی از شرایط داشته باشیم نظیر آنچه گروه هایی همچون انجمن حجتیه برداشت کرده اند و معتقدند نباید هیچ کاری کرد و حکومتی نباشد و آنقدر فساد شود و اسلام رو به انحطاط رود تا امام عصر (عج) بیایند.

اینگونه برداشت ها انحرافی است، آنچه از روایات برمی آید به کلیت جهان قبل از ظهور اشاره دارد و این منافاتی ندارد با اینکه گروهی خود را برای ظهور آماده کنند.

برای مثال وقتی هفت هزار انسان در حال احرام و در فاجعه منا از بین می روند نمی توان سکوت کرد، گرچه بسیاری از کشورهای مدعی اسلام سکوت می کنند!

امروز با این همه مسلمان و کشور اسلامی تنها نام اسلام یدک کشیده می شود و بسیاری از افراد عِرقی به جان مسلمین ندارند. نظیر مدعیان خادمی حرمین شریفین که با کفار و استکبار ارتباط تنگاتنگ دارند!

درباره فرجام کار چطور؟ حضرت امام حسین (ع) و یارانشان به شهادت رسیدند امام زمان (عج) فرجام قیامشان چگونه است؟

مسیر حرکت امام حسین (ع) با مسیر امام مهدی (عج) یکی است و ایشان به جدشان اقتداء می کنند اما این بار در سایه غیبت، یارانی پرورش یافته اند که تا پای جان ایستادگی می کنند و بصیر اند و تعداد اینها زیاد است و به دلیل اتفاقات سختی که در جهان رخ داده همه در پی عدالت اند.

علاوه بر این، اتفاقات خارق العاده ای که در آستانه ظهور رخ می دهد همچون نزول حضرت عیسی (ع) به پیروزی امام (عج) کمک می کند.

بنابراین، وقتی امام مهدی (عج) به سمت کوفه حرکت می کنند، دیگر آن حرکتِ در غربت امام حسین (ع) را نخواهند داشت بلکه با همراهی جمع زیاد و با اقتدار وارد کوفه می شوند و در آنجا حکومت تشکیل می دهند و این وعده و خواست خدا است که این بار مستضعفان حکومت زمین را در دست بگیرند: «وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّه وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ» (قصص، آیه 5)

با توجه به اینکه قاتلان سیدالشهداء (ع) قرن ها پیش به درک واصل شده اند چطور در روایات تصریح شده که امام زمان (عج) انتقام ایشان را می گیرند؟

در رابطه با انتقام، یکی بحث رجعت است که گفته اند در عصر ظهور خداوند قاتلان و صحنه گردانان عاشورا را زنده می کند و آنها که به ظاهر در دنیا به کام خود رسیدند برای آنکه ناکامی دنیوی را نیز در کنار عذاب اخروی بچشند، زنده می شوند و امام مهدی (عج) از آنها انتقام می گیرند.

اما قول دیگری نیز وجود دارد و به واقعیت نزدیک تر است چراکه ممکن است رجعت آنها در زمان رجعت امام حسین (ع) باشد و خود اباعبدا… (ع) از آنها انتقام بگیرند!

بنابر این قول این انتقام از کسانی که است راه و رسمشان یزیدی است و از کار یزید و بنی امیه خشنود هستند چراکه در روایت است که هر کس از کاری خشنود باشد، گویی آن کار را انجام داده است.

برای مثال امروز داعش به یزید و کار او افتخار کرده و امام حسین (ع) را مقصر می دانند و حتی در کتاب هایشان این مسئله را بیان می کنند و گروه هایی هستند که خود را یزیدی می نامند و از اینکه در جنایات یزید همراهی اش نکرده اند حسرت می خورند!!

امام مهدی (عج) از اینها انتقام می گیرند چراکه به دلیل رضایت از کار یزید همراه اویند.