در پاسخ به سوالات متعدد شما به نکات ذیل توجه بفرمایید:1-اکثر جنگها و غزوات رسول خدا(ص) دفاعی بوده نه تهاجمی و دفاع هم حق هر انسانی است پس نمی توان گفت پیامبر جنگهای زیاد به راه انداخته است بلکه چون مشرکین وکفار برای نابودی آن حضرت متوسل به جنگهای زیادی شدند آنحضرت نیز ناگزید به دفاع می پرداخت.2- جنگهای پیامبر عموما پس از هجرت به مدینه و تشکیل حکومت بوقوع پیوست و دلیل اصلی آن ناامیدی مشرکان از منصرف کردن ایشان از رسالت الهی خویش بود و همانطور که ذکر کردیدم صرفا همه جنگها تحمیلی و از جانب مشرکان آغاز میگردید .
3- جنگهای پیامبر هرگز به معنای مصطلح و رایجی که از جنگ هست نبود و رعایت اخلاق و حدود الهی و شان انسان و حقوق او کاملا مد نظر ایشان بود و صرفا جنگها با اینکه جنبه ی دفاعی داشت به روشن شدن حق و روسا شدن مشرکین و ظالمین ختم میشد .
4- به استناد بسیاری از آیات قران و سنت پیامبران الهی و پیامبر عزیز اسلام و روایات متعدد و مستند و مشهوری که موجود است ادیان الهی و بطور خاص اسلام هرگز شروع کننده جنگ و طرفدار و دوست دار خونریزی و ستیزه جویی نیست و تمامی منازعات نظامی صورت گرفته فقط و فقط برای دفاع از حق ، دفاع از قلمرو مسلمین ، دفاع از حقوق ستمدیدگان و مظلومان ، روشن ساختن چهره منافقین و خدعه گران ، جلوگیری از خرافه و شرک و عوام فریبی صاحبان زور و زر ، دفاع از نوامیس و اموال و امنیت مردم ، ایجاد حاشیه امن برای گسترش تعالیم انسان ساز آسمانی و گسترش محیط خردورزی و اخلاق محور و برای استقرار حکومت حق و عدل میباشد
5- وجود مقدس پیامبر برای همه عالمیان رحمت و دین او نوید بخش صلح و دوستی و آرامش و امنیت است اما این هرگز به معنای سهل انگاری در حفظ امنیت و اجرای حدود و همچنین بی توجهی به شیطنتها و دشمنی های منفعت طلبان و ظالمان نیست بله بنابر اصول عقلی و تعالیم توحیدی کمال انسان و دین و جامعه بشری به تعادل در برخورداری از صفات فردی و جمعی است بدین معنا که مهربانی و خشم ، مدارا و جدیت ، رحمت و شدت ، گذشت و قاطعیت و همه ی صفات انسانی دیگر در حالی مفید و موثر و تعالی بخش فرد و جامعه خواهند بود که همچون دوبال پرواز و در کنار هم و بطور متعادل و مدیرت شده به کار گرفته شوند که پیامبر اسلام مظهر چنین تعادل انسانی و الهی بود و جنگهای او نیز با برخورداری از همین تعادل موجب گسترش هدایت ، امنیت و رحمت برای انسانها و ضامن سعادت آنها بود .
با توجه به موارد فوق و دیگر ملاحظات تاریخی و افزون بر همه اعتقاد ما به عصمت پیامبر و هدایتگری او از جانب خدا در خواهیم یافت جنگ و صلح در نزد پیامبر تنها و تنها وسیله یی برای از بین بردن تاریکی های جهل و شرک و زمینه ساز هدایت و خداپرستی مردمان است و افراط و تفریط هرگز در این سازکار منطقی و دینی راه ندارد و همواره مومنین حقیقی به جنگ و صلح فرستادگان خدا راضی و عملکرد رسولان الهی را حجت و ملاکی برای زندگی فردی و جمعی خویش میدانند و هرگز از ملاکهای معمولی که بواسطه ی آنها ، انسانهای عادی و تربیت نشده و منفعت طلب را میشناسند در شناخت اولیای الهی بهره نمیگیرند چه اینکه ایشان اسوه حسنه ی ما و چراغ راه و ضامن سعادت و رستگاری انسانها هستند .
6- در پاسخ به این سوال که مشرکان که قران میفرماید هر جا یافتید بکشید چه حکمی دارد و چه کسانی هستند؟ باید گفت این آیه مربوط به سال های آخر عمر شریف پیامبر است یعنی زمانی که اسلام در تمام نقاط شبه جزیره عربستان گسترده بود و لذا وجود مشرک در میان مسلمانان بی معنی بود و تنها کسانی که لجاجت و عناد با اسلام داشتند بر شرکشان باقی بودند و معنا نداشت که در کنار اسلام مشرکان نیز وجود داشته باشند.
7- تشبیه کارهای سخیف داعش و امثال آنها به پیامبر اکرم(ع) اوج بی انصافی و پلیدی است. متاسفانه گروهکهای جنایتکار تکفیری بی دینی همچون داعش که به دست دشمنان اسلام و برای نابودی اسلام ساخته شده اند با نام اسلام دست به جنایتهایی می زنند که هیچ جایگاهی در دین مبین اسلام که دین رحمت و مغفرت است نداشته و ندارد. حقیقت این است که این گروهکها با تمسک به ظاهر برخی آیات قرآن و روایات دست به این اقدامات نمی زنند بلکه محرک اصلی آنان، فتوای مفتیان بی دین و کوردلی است که اجیر دست دشمنان اسلام هستند و با صدور فتواهای ننگینی که در قرآن و روایات هیچ جایگاهی ندارد باعث اینگونه فجایع می شوند.
کسانی که فجایع امروزی این گروهکها را با صدر اسلام و زمان پیامبر اکرم(ص) مقایسه می کنند سخت در اشتباهند. اگر ذره ای مطالعه و تحقیق داشته باشند دچار چنین اشتباه فاحشی نمی شوند. دقیقا همان شیطنتی که مفتیان این گروهکها برای تخریب اسلام انجام می دهند توسط گروههای دیگری که اینگونه شبهات را القا می کنند در حال شکل گیری است یعنی گروههای دیگری نیز توسط دشمنان اسلام تشکیل شده که بعد از انجام این فجایع توسط امثال داعش با تبلیغ شبهاتی از این دست سعی می کنند به مردم دنیا اینگونه القا کنند که داعش و امثال آن با استناد به قرآن مانند زمان صدر اسلام عمل می کنند و اسلام اینگونه است. آری حقیقت این است که دشمنان اسلام در زمان ما از هر طریق و به هر شکلی با تمام توان و نیروی خود برای نابودی و بد نام کردن اسلام اصیل دست به کار شده اند و بر ماست که در مقابل این هجمه عظیم و برای حفظ اسلام عزیز کوتاهی نکرده و در مقابل آنان بایستیم.
اگر کمی به اقداماتی که توسط داعش در عراق و سوریه و .. انجام می شود دقت کنیم خواهیم دید که هیچ شباهتی به اسلام ندارد مثلا در اسلام به کنیز و برده گرفتن یک مسلمان به هیچ وجه جایز شمرده نشده و غیر مسلمان نیز اگر حربی نباشد به هیچ وجه نمی توان آنرا به بردگی گرفت تازه بردگی نیز شرایط و ضوابط بسیار پیچیده ای دارد که به هیچ وجه با زمان ما جور در نمی آید ولی داعش کسانی را به بردگی گرفته که هیچ کاری به آنان نداشته و در اصطلاح کافر حربی نبوده اند حال کجای این عمل مانند زمان صدر اسلام و پیامبر اکرم دارد؟
پیامبر اکرم(ص) در بسیاری مواقع بدترین دشمنانش که کافر و مشرک بوده و بسیاری از مسلمانان را به قتل رسانده بودند بخشید مانند غزوه فتح مکه که سران شرک مانند ابوسفیان بخشیده شدند حال کجای این مسئله با کشتارهای فجیع داعش شباهت دارد یا مثلا پیامبر اکرم خون و مال و ناموس کسی که شهادتین را به جا آورد محترم می شمرد اما داعش هر مسلمانی که مخالف آنان عقیده داشته باشد به بدترین وجه می کشد.
8- در مورد ازدواج پیامبر (ع) با 9 زن ابتدا توجه به دو مقدمه ضروری است :
مقدمه اول: تعدد زوجات یکى از مسائل بحث برانگیز در عصر ما مى باشد. اما در گذشته ، این اصل به بسیارى از زنان محروم و بى سرپرست که خود و احیانا فرزندان یتیم شان براى همیشه از زندگى امن و سالم خانوادگى محروم مى شدند، امکان آن را مى داد که آینده خویش را که فقر و پریشانى و فساد تهدیدش مى کرد، در پناه مردى که در آن روزگار تنها پناهگاه زن و کودک بود، نجات دهد. ژاک برگ جامعه شناس و اسلام شناس معروف فرانسوى مى گوید: «اگر محققى مسئله اى را که در دوره و محیطى دیگر است با نگاه زمان و محیط خویش بنگرد و بسنجد از دیدن واقعیت آنچنان که بوده است عاجز مى ماند و هر چه بگوید بیهوده گفته است.
در گذشته نه تنها «تعدد زوجات» بلکه ازدواج نیز به مفهوم امروزى تلقى نمى شده است و کمتر به عنوان عشق و هوس در آن مى نگریسته اند و آن را بیشتر به عنوان نوعى مراسم اجتماعى براى ایجاد پیوند و یا پیمانى جدید به حساب مى آورده اند و عوامل سیاسى، اجتماعى و اقتصادى و حتى اخلاقى در آن قویتر از عشق و هوس بوده است. چند همسرى در میان اعراب پیش از اسلام نیز رایج بوده است مردان عرب همسران متعدد داشته اند و از این حیث هیچ محدودیتى در میان نبوده است.
مقدمه دوم: پیامبر گرامی اسلام (ص) احکام خاص مخصوص به خود داشته که در قرآن کریم هم به آن اشاره شده است، مثل این که نماز شب بر او واجب بوده(اسراء/ 79) و یا اینکه کسی نمی‌توانسته پس از وفات با همسرش ازدواج کند(احزاب/ 53). و این که آن حضرت می‌توانسته بیش از چهار زن در یک زمان داشته باشد، هم از احکام اختصاصی ایشان است. دلیل این مطلب روایتی است که مرحوم کلینی به سند خود از ابی بکر الحضرمی از امام باقر (ع)‌روایت کرده که در ذیل آیه “یا ایها النبی انا احللنا لک ازواجک(احزاب /50) ای پیامبر ما برای تو همسرانی را [که مهرشان را داده‌ای] حلال کردیم“
کسی از امام پرسید: خداوند چند همسر را برای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم حلال کرد؟ فرمودند: هر چه می‌خواست می‌توانست بگیرد(کافی، ج 5، ص 389، ح 4).
نتیجه اینکه داشتن بیش از چهار زن برای رسول گرامی اسلام (ص) به نص قرآن و روایات صحیحه جایز بوده است و این اختیاری بوده که خدا برای پیامبرش مقررکرده است.
اما چرا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ازدواجهای متعدد انجام داد:
درباره ى فلسفه تعدد همسران پیامبر اسلام چنین باید گفت:
ازدواج هاى پیامبر اسلام(ص) براى چند هدف بوده است:
1 . محافظت از یتیمان، درماندگان، حفظ از خطرات جانى و حفظ آبروى آنان. مانند: ازدواج با سوده.
آن جناب پس از خدیجه، سوده را گرفت. سوده به حبشه هجرت کرده بود و شوهرش پس از رجوع از حبشه، مُرد. سوده زنى مؤمن بود که خویشانش همه کافر بودند. اگر او را به خویشان تحویل مى دادند، او را مى کشتند و یا گمراه مى ساختند. براى حفظ آن زن مؤمن از این خطرات، پیامبر اسلام با او ازدواج کرد و با این ازدواج سوده نجات یافت.
2. دلجوئى از زنانی که همسرانشان را در جنگ های صدر اسلام از دست داده بودند و کسی حاضر به ازدواج با آنان نبود. مانند: حفصه (دختر عمر) و زینب دختر خزیمه، صفیه و ام‌سلمه.
حفصه شوهرش در احد کشته شده بود و به علت بهره مند نبودن از زیبایی هیچ کس راضی به ازدواج با او نمی شد – از طرفی هم پدرش عمر به هر کس می رسید پیشنهاد ازدواج با حفصه را می داد و آنها امتناع می‌کردند چه بسا به ذهن مردم خطور می‌کرد که اگر کسی در جنگ کشته شود بازماندگانش بیچاره می‌گردند و لذا وقتی عمر با اصرار از پیامبر خواست تا حفصه را بگیرد حضرت قبول فرمود.(( ذکر این نکته تاریخی به عنوان کامل کننده بحث ضروری به نظر می‌رسد که: مسلمانان مکه پس از هجرت به مدینه در شرایط جدیدی قرار گرفته بودند. آنجا برای آنان دیار غربت بود و هر کس که در مدینه دارای خویشاوندی نبود و یا پولی نداشت که با آن به تهیه منزل اقدام کند، در عسرت و تنگدستی زندگی می‌کرد.
وضعیت مسلمانان در سال‌های اولیه ورود به مدینه تا حدی اسف‌بار بود که حتی برای پوشاندن مقدار ساتر واجب بدن خود با مشکل مواجه بودند (تا چه رسد به تهیه نان و غذای معمولی و محلی برای سکونت)، این مشکل تا حدی ملموس بود که به دستور پیامبر خدا (ص) مردان آنان در نماز جماعت موظف شدند که زودتر از زنان از سجده بلند شوند تا عورتین آنان توسط زنان دیده نشود.
پیامبر خدا این گروه را در مسجد مدینه بر سکویی که سایبانی داشت جای داد، آنان شب و روز در آن جا بودند و به همین مناسبت هم به «اصحاب صُفّه» معروف گردیدند.
در میان این آوارگان زنان بی سرپرست و شوهر مرده و دختران بی کس‌وکاری وجود داشت که غیرت اسلامی‌شان مانع از آن بود تا در جمع مردان بر صُفّه بنشینند یا بدون مجوزی شرعی و منطقی به خانه یکی از انصار قدم گذارند. در مورد زنان باید اضافه کرد که آنان علاوه بر رنج گرسنگی و بی‌کسی باید غم و غصه گرسنگی فرزندان‌شان را هم متحمل می‌شدند.
ازدواج پیامبر با حفصه: آری کار این زنان تا حدی اسف‌بار بود که حتی مردانی چون عمر دغدغه‌ی بی‌شوهری دختر بیوه‌اش حفصه ، او را مجبور کرد که خود شخصا برای ازدواج دخترش پیشقدم شود. به دنبال این فکر، نخست یاران رسول خدا را در نظر گرفت و ابتدا پیشنهاد خود را با عثمان که از بنی امیه و مردی ثروتمند بود در میان گذاشت. با وجود آن‌که رُقیّه همسر عثمان درگذشته بود ولی عثمان پیشنهاد عمر را دایر بر ازدواج با حفصه نپذیرفت و به او جواب منفی داد. سپس عمر از ابوبکرخواست تا با حفصه ازدواج کند لیکن ابوبکر هم زیر بار نرفت. (قرطبی می‌نویسد: ابوبکر در پاسخ عمر سکوت اختیار کرد (وحتی حاضر نشد جواب عمر را بدهد). این مسئله باعث ناراحتی و غضب عمر گردید. (ابن عبد البر قرطبی، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج4، ص373).
عمر که از جواب رد این دو تن آزرده خاطر شده بود شکایت آنان را به رسول خدا برد. پیامبر خدا(ص)، باب این گله و شکایت را بست و حفصه را به همسری خود برگزید))
زینب دختر خزیمه، از زنان مؤمن بود. در جنگ احد شوهرش کشته شد. وی در آن هنگام 50 سال سن داشت. رسول خدا با او ازدواج کرد تا بى سرپرست نباشد. صفیه هم شوهرش در جنگ خیبر کشته شده و بیوه شده بود.
ام سلمه (هند دختر ابی امیه مخزومی) همسر ابوسلمه (عبدالله مخزومی) بود. ابوسلمه در جنگ احد زخمی شد و در اثر آن در جمادی الثانی سال سوم هجرت به شهادت رسید.( ابن عبد البر،‌ الاستیعاب، ج4، ص82) گویا از قبیله و بستگان ام‌سلمه و همسرش کسی در مدینه نبوده است؛ زیرا او می‌گوید: «وقتی ابوسلمه درگذشت،‌ سخت غمگین شدم و با خود گفتم: غربت در غربت!،‌ آن‌چنان گریه می‌کنم که نقل محافل شود!».( امیر مهنا الخیامی،‌ زوجات النبی و اولاده، بیروت،‌ موسسه عزالدین،‌ چاپ اول، 1411ق، ص199) پیامبر او را در سال چهارم هجری تزویج کرد.( ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج4، ص458؛ ابن سعد،‌ الطبقات الکبری،‌ ج8، ص87) او در آن هنگام به سن پیری و سالخوردگی گام نهاده بود(ابن سعد،‌ الطبقات الکبری،‌ ج8، ص90-91؛ محمد بن حبیب،‌ المحبر، بیروت، دار الافاق الجدیدة، ص84)
3 . وضع قانون و شکستنِ سنّت غلط جاهلى. مانند: ازدواج با زینب دختر جحش.
رسول خدا به فرمان خدا پس از آن که زید او را طلاق داد، او را به همسرى انتخاب کرد تا مردم بدانند که زن پسر خوانده، مانند زن پسر نیست، و مى توان با زنِ پسر خوانده ازدواج کرد، گر چه در زمان جاهلیت، ازدواج با زنِ پسر خوانده ممنوع بود.
4. آزادسازى اسیران و بردگان. مانند: ازدواج با جویریه.
پیامبر اکرم جویریه را گرفت و مسلمانان به خاطر خویشاوندى بنى مصطلق با پیامبر، همه ى اسیران را آزاد کردند و بنى مصطلق هم با مشاهده این وضعیت، مسلمان شدند.
5 . برقرارى پیوند با قبایل و طوایف بزرگ عرب و حفظ اسلام و مسلمین.
مانند ازدواج با عایشه، ام حبیبه و میمونه (نگرشى کوتاه به زندگى پیامبر اسلام، ص 29، چاپ پنجم، از انتشارات مؤسسه در راه حق).
این بود بعضی از دلائل ازدواجهای متعدد پیامبر(ص(