با سلام، در پاسخ به چنین ادعاهایی گفتنی است: اینگونه مطالب فاقد پشتوانه علمی و منطقی هستند و مطرح کنندگان آن به دنبال ایجاد جو ناامیدی در میان نسل جوان بوده و فضای جامعه را بگونه ای غیر واقعی تاریک توصیف میکنند. این در حالی است که اگر از حساس بودن شرایط در مواردی صحبت می شود، نسبت به مسایل کلان نظام و انقلاب اسلامی در مقابل دشمنان بوده که واقعا از زمان پیروزی انقلاب تاکنون همواره شرایط حساسی داشتیم و این حساس بودن شرایط و نشانه های آن بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همواره وجود داشته است. بزرگترین و اساسی ترین کار انقلاب اسلامی که به برکت نفس گرم امام خمینی (ره) انجام شد، تغییر جوهری در مسیر تاریخ کشور و رهایی ملت ایران از بلای استبداد و سلطه پذیری بود که سالهای متمادی و از زمان حکومت قاچار تا پایان دوره پهلوی سایه سیاه آن بر این کشور سنگینی می کرد. به همین علت است که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همواره شرایط کشور حساس بوده و نشانه های آن هم طراحی جنگ تحمیلی علیه ملت ایران و توطئه های گوناگون علیه نظام جمهوری اسلامی است. دشمنان نظام اسلامی تصور می کردند بعد از رحلت امام خمینی (ره) به عنوان یکی از ستونهای اصلی حفظ نظام می توانند با یک برنامه ریزی دقیق پایه های فرهنگی و اعتقادی مردم را سست کنند و با تغییر ذهنیت مردم نسبت به انقلاب اسلامی زمینه بازگشت مجدد استبداد و سلطه پذیری را فراهم کنند. تهاجم فرهنگی گسترده، تهاجم سیاسی داخلی، تهاجم سیاسی بین المللی، برجسته سازی برخی افراد ضد انقلاب و پر رنگ کردن حضور سیاسی برخی افراد غیر معتقد به نظام اسلامی به عنوان محورهای اصلی توطئه دشمنان علیه نظام اسلامی بوده و می باشد. همچنین از دیدگاه مقام معظم رهبری یکی دیگر از نشانه های حساس بودن شرایط کشور را بهانه تراشی ها، مخالفتها و رفتارهای دو گانه دشمن با دستیابی ملت ایران به انرژی هسته ای می باشد در چنین شرایطی مهمترین وظیفه شناخت خطرهای اصلی است و امروز مهمترین خطر سست شدن عزم واراده، غفلت و گرفتار هدفهای کوچک دنیایی شدن است و همواره باید مراقب خطر بازگشت استبداد و سلطه بیگانگان بود. همچنین مسائل مربوط به جهان اسلام، سوریه، عراق، ‌فلسطین، لبنان و جایگاه نظام جمهوری اسلامی در این مسایل از دیگر دلایل حساسیت شرایط می باشد.(ر.ک: سخنرانی مقام معظم رهبری در 16/ 10/1386 ، 20/ 5 /1391 و 10/ 8 /1391) اما این حساس بودن شرایط هیچ ارتباطی به رقابت های سیاسی در داخل کشور نداشته و همواره در طول نزدیک به چهار دهه عمر نظام جمهوری اسلامی این رقابتهای سیاسی ادامه داشته و گروههای مختلف از چپ و راست و اصلاح طلب و اصولگرا و … به رقابت سیاسی پرداخته اند و در کسب مناصب سیاسی نیز تا حدودی موازنه برقرار بوده است، هم در نمایندگان و ریاست مجلس شورای اسلامی و هم در ریاست جمهوری این موازنه قابل مشاهده است و هم اینکه فعالیت گروههای سیاسی و رسانه های منتسب به گروهها چنین وضعیتی داشته اند. بنابراین چنین ادعایی قابل اعتنا نیست.