قدرت شیعیان در دولت حضرت مهدی(عج)
۱۳۹۴/۰۵/۲۲
–
۱۳۳ بازدید
قدرت شیعیان در دولت حضرت مهدی(عج)
خداوند خوف و ترس را از قلوب شیعیان ما برکنده و آن را در قلب دشمنان ما جای می دهد. از این رو هر کدام از آنان برنده تر از نیزه و پرشهامت تر از شیرند. دشمنان را با سرنیزه ی خویش زخم کاری می زنند و بوسیله ی شمشیر از پای درمی آورند و پایمال می سازند.
قدرت شیعیان در دولت حضرت مهدی(عج)
خداوند خوف و ترس را از قلوب شیعیان ما برکنده و آن را در قلب دشمنان ما جای می دهد. از این رو هر کدام از آنان برنده تر از نیزه و پرشهامت تر از شیرند. دشمنان را با سرنیزه ی خویش زخم کاری می زنند و بوسیله ی شمشیر از پای درمی آورند و پایمال می سازند.
به گزارش مشرق، «براساس آموزههاى بنیادى و اصلى دین اسلام، هدف از استفاده از قدرت، به پا داشتن حق و دفع باطل است. سیره پیامبر صلّى اللّه علیه و اله، حضرت على علیه السّلام و امام حسین علیه السّلام و منش امام مهدى (عج) بیانگر این انگاره است. دین اسلام در عرصۀ عمل و رفتار اجتماعى، براى حق بالاترین ارزش را قائل است و در مقام کاربرد قدرت، معتقد است که آنرا باید براى بهپا داشتن حق و نفى باطل مورد استفاده قرار داد (برعکس تمامى دولتهاى باطل در همۀ دورانهاى تاریخ که قدرت را براى نفع شخصى، رسیدن به مقام و ثروت و شهرت و نابودى رقیبان و … به کار بردهاند). امام على علیهالسّلام پس از کسب خلافت فرمود:
«... این کفش پاره در نزد من دوستداشتنىتر از حکومت بر شما است؛ مگر اینکه حقى را به پا دارم و یا باطلى را دفع کنم».(2) همچنین از دیدگاه اسلام کاربرد بنیادین قدرت براى تحقق عدالت و نفى ظلم است.(3) پس از آنکه حضرت قیام کرد و ظلم و فساد را از بین برد و عدالت را برقرار ساخت، دیگر نیازى به کاربرد زور و قدرت نیست؛ چنانکه در روایات متواترى آمده است: «یملأ الارض عدلا و قسطا کما ملئت جورا و ظلما».(4) آن حضرت در آغاز قیام، ابتدا با منطق و برهان و گفتوگو، سعى در ارشاد همۀ مردم و پرهیز از خشونت و درگیرى دارد و تنها در صورت مخالفت و دشمنى با آن حضرت، به جهاد با آنان مىپردازد و این جهاد، از امدادهاى الهى و یارى او برخوردار بوده و او با شدّت، دشمنان خدا را سرکوب مىکند. پس هدف اصلى قیام، رستگارى مردم و دستگیرى از آنان است؛ نه سرکوبى و رفتار خشونتآمیز با آنان. تنها گروه فساد و ظلمپیشه در تیررس سختگیرىها و جنگهاى حضرت خواهند بود و مردم در صلح، آرامش، احترام و عزّت زندگى خواهند کرد. از طرفى دولت مهدى (عج)، خود از اقتدار، نفوذ و صولت معنوى و الهى برخوردار است و در دلهاى مردم جا دارد و آنان با دیدۀ محبت، عشق و رضایت به این دولت نگاه مىکنند. بدکاران و بداندیشان نیز (که گروه اندکى هستند)، همواره در ترس و تشویش به سر مىبرند، بهطورى که قدرت مخالفت از آنان سلب مىشود یا از بین مىروند.»(5) «… این اقتدار و حاکمیت ناشى از شأن امامت و نصرتهاى الهى است. دستورات و خواستههاى ایشان در تمامى عالم به خوبى انجام مىشود و کسى جرأت کوچکترین مخالفت با آنرا ندارد. از طرفى با نابودى سردمداران کفر و الحاد، زمینههاى مخالفت و کارشکنى و نفاق در جامعه از بین مىرود و مردم آزادانه و با اختیار و آگاهى، به سوى حضرت مهدى (عج) کشیده مىشوند. پس اقتدار و نفوذ ایشان معنوى و خداگونه است و رابطه ایشان با مردم رابطۀ امام و رهبر مردمى و اخلاقى است و قیام و ظهور آن حضرت نیز براى مردم و نجات و رستگارى دنیوى و اخروى آنان مىباشد.»
«یکى از ویژگىهاى قیام و ظهور مهدى موعود، فراگیرى و گستردگى آن-از شرق و غرب عالم-است. سلطه و برترى آن حضرت-پس از شکست دشمنان و گروه باطل-به سراسر جهان کشیده شده و تمامى کشورها، شهرها و سرزمینها، تحت قدرت و نفوذ او قرار خواهد گرفت. هیچ انسانى از حکومت فراگیر او بیرون نبوده و هیچ منطقهاى از سلطۀ دولت او بیرون نخواهد بود. خداوند تمامى شهرها و کشورها را به دست او فتح و مکاتب و آیینهاى غیر الهى را نابود خواهد کرد. همۀ اجتماعات، نژادها، فرهنگها و ملّتها، تحت مدیریت و تدبیر حضرت مهدى (عج) قرار گرفته و هدایت و کنترل اوضاع و احوال جوامع و کشورها در دست او خواهد بود… پس آن حضرت اقتدار و نفوذى فراگیر بر سراسر کرۀ زمین خواهد داشت.»
اقتدار امام مهدی(عج) در کلام امام(ره) و رهبری مدظله العالی
«ما همه انتظار فرج داریم و باید در این انتظار خدمت کنیم. انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا کند و مقدمات ظهور-انشاء الله- تهیه بشود.»
«استقرار عدالت، چه در سطح جهانی – آن طور که آن وارث انبیا انجام خواهد داد و چه در همه بخشهای دنیا، احتیاج به این دارد که مردمان عادل و انسانهای صالح و عدالتطلب، قدرت را در دست داشته باشند و با زبان قدرت با زورگویان حرف بزنند. با کسانی که سرمست قدرت ظالمانه هستند، نمی شود با زبان نصیحت حرف زد؛ با آنها باید با زبان اقتدار صحبت کرد. آغاز دعوت پیغمبران الهی با زبان نصیحت است؛ اما بعد از آنکه توانستند طرفداران خود را گرد آورند و تجهیز کنند، آنگاه با دشمنان توحید و دشمنان بشریت، با زبان قدرت حرف می زدند.
شما ببینید در همین آیه کریمه قرآن که راجع به قسط صحبت میکند و میگوید خدای متعال همه پیغمبران را فرستاد، «لیقوم النّاس بالقسط»؛ برای اینکه قسط و عدالت را در جامعه مستقر کنند، بلافاصله میفرماید: «و انزلنا الحدید فیه بأس شدید و منافع للنّاس»؛ یعنی پیغمبران علاوه بر اینکه با زبان دعوت سخن می گویند، با بازوان و سرپنجگان قدرتی که مجهّز به سلاح هستند و با زورگویان و قدرتطلبان فاسد، معارضه و مبارزه میکنند. پیغمبر اکرم وقتی به مدینه آمد و نظام اسلامی را تشکیل داد، آیات قرآن را بر مردم می خواند، به گوش دشمنان هم می رسانید؛ اما به این اکتفا نمی کرد. کسانی که طرفدار عدالت هستند، در مقابل زورگویان و زیادهطلبان و متجاوزان به حقوق انسانها باید خود را به قدرت مجهّز کنند. لذا شما میبینید از روزی که نظام اسلامی به وجود آمد – یعنی اسلام مجهّز به قدرتِ یک ملت بزرگ و امکانات یک کشور و دولت بزرگ شد – دشمنان اسلام حرکت اسلام را جدّی گرفتند و علاقهمندان و طرفداران اسلام هم در اطراف و اکناف عالم امیدوار شدند. بسیاری از پیغمبران در میدان مبارزه و جهاد مقدّس و قتال قدم می گذاشتند: «و کأیّن من نبىٍ قاتل معه ربّیون کثیرٌ»
بعضیها بی توجّه، از جدایی دین و سیاست حرف می زنند؛ یعنی دین را به گوشههای خلوت برانند و انسان دیندار، فقط به نصیحت اکتفا کند! در اینجا نصیحت نمی تواند کاری بکند. آنچه می تواند قدرتها را مهار و تهدید کند و در برابر ظلم و فساد مقاومت نماید و ریشه آن را بَرکند یا آن را متزلزل سازد، قدرت الهی و اسلامی است؛ قدرت سیاسی ای است که در اختیار احکام اسلامی باشد. امام زمان ارواحنافداه با اقتدار و قدرت و تکیه بر توانایی ای که ایمان والای خودِ او و ایمان پیروان و دوستانش، او را مجهّز به آن قدرت کرده است، گریبان ستمگران عالم را میگیرد و کاخهای ستم را ویران می کند.»
قدرت شیعیان در دولت امام مهدی(عج)
امام صادق علیه السلام فرمود:
«ان الله نزع الخوف من قلوب شیعتنا و أسکنه قلوب أعدائنا، فواحدهم أمضی من سنان و أجرأ من لیث، یطعن عدوه برمحه و یضربه بسیفه و یدوسه بقدمیه»
خداوند خوف و ترس را از قلوب شیعیان ما برکنده و آن را در قلب دشمنان ما جای می دهد. از این رو هر کدام از آنان برنده تر از نیزه و پرشهامت تر از شیرند. دشمنان را با سرنیزه ی خویش زخم کاری می زنند و بوسیله ی شمشیر از پای درمی آورند و پایمال می سازند.
منابع:
اینده جهان ، دولت و سیاست در اندیشه مهدویت، ج1 ص196 رحیم کارگر
امام خمینى رحمه اللّه، صحیفۀ نور، ج7 ص255