توقف تولید یا بروزرسانی برنامه های مهدوی!؟

ترویج عالمانه معارف و مبانی ناب مهدویت به عنوان اصل اساسی هویت اسلامی با توجه به کام تشنه جهان در سبک زندگی منتظرانه و موعود باوری بیش از هر زمانی ضروری به نظر می رسد اما چرا توقف تولید و بازپخش برنامه های آرشیوی انتخاب می شود!؟

خبرگزاری شبستان: رسانه ای شدن مهدویت مقدماتی را لازم دارد که استفاده صحیح از ابزارها، نهادهای رسانه‌ای و مخاطب‌گزینی مهمترین آن هاست و روشن است که رسانه ملی در میان رسانه ها نقش بسیار با اهمیتی دارد. “قرار جمعه” یکی از این برنامه های گفتگو محور مهدوی است که صبح جمعه هر هفته پس از پخش زنده دعای ندبه از شبکه اول سیما به روی آنتن می رفت. چندی است این برنامه با توقف در تولید و بازپخش برنامه های آرشیوی ادامه مسیر می دهد. یادداشتی که از نظر می گذرانید، لزوم بروز رسانی برنامه های مهدوی به جای توقف در تولید را بررسی می کند. به آن امید که روزی شاهد تقویت بیش از پیش برنامه های معارفی مهدوی باشیم.

تلویزیون به عنوان پرمخاطب ترین رسانه تصویری اکنون پس از سه دهه فعالیت با استفاده از ظرفیت های ساختاری و توجه به بستر تخصصی این برنامه ها، به موضوعات دینی و معارف اسلامی به خوبی پرداخته است.

مدیران رسانه ملی در سال های گذشته برنامه سازان این حوزه را موظف به ارائه طرح و تولید برنامه های دینی و معارف اسلامی کردند و برای رشد گروه های معارفی سیما توجه روز افزونی داشته اند.

همچنین مسائل معرفتی به واسطه تاثیر مستقیم و موثری که در زندگی فردی و اجتماعی مردم دارند، همواره به عنوان یک دغدغه مطرح هستند و بدیهی است رسانه ملی در این زمینه پیشگام رسانه های دیگر باشد.

از سوی دیگر مسائل معرفتی به دلیل نسبت مستقیمی که با تحولات اجتماعی و فرهنگی دارد، همیشه با پرسش ها و دغدغه های تازه ای مواجه است که باید پاسخ قانع کننده ای به آنها داده شود. لذا ضرورت تولید انواع برنامه های معارفی از نمایش گرفته تا مستند و ترکیبی همواره یک نیاز رسانه ای محسوب می شود و همین ضرورت توجه به عوامل موثر بر جذابیت برنامه های معارفی را ایجاب می کند. در حالی که هیچ حوزه ای به اندازه گروه معارف رسانه نیازمند خلاقیت و نوآوری و ارائه جذاب رسانه ای نیست. ولی متاسفانه بعضا دیده می شود که این حمایت ها از بخش هایی صورت می گیرد که نه تنها تاثیر بسزایی در ترویج سبک زندگی ایرانی اسلامی ندارد بلکه به گونه ای ترویج مصرف گرایی، غرب زدگی و اشرافیت است.

به طور مثال به جرات می توان گفت بودجه های کلانی که از سوی رسانه ملی بعضاً در مسیر تولید سریال های تلویزیونی کم محتوا، برنامه های اجتماعی سرگرم کننده و . . . هزینه می شود نه تنها ذائقه مخاطب ایرانی را به سمت زندگی صحیح بر پایه اخلاق اسلامی رهنمون نمی شود بلکه متاسفانه با سیر صعودی و قارچ گونه برخی از این برنامه ها نشانه های افول رسانه ملی که ماموریت آن به فرموده امام خمینی(ره) “دانشگاه عمومی” است، احساس می شود.

در این میان توجه به ترویج عالمانه معارف و مبانی ناب مهدویت به عنوان اصل اساسی هویت اسلامی با توجه به کام تشنه جهان در سبک زندگی منتظرانه و موعود باوری بیش از هر زمانی ضروری به نظر می رسد و البته تاکید مقام معظم رهبری مبنی بر تعمیق باورهای مهدوی با استفاده از ابزاری چون رسانه و هنر اهمیت این موضوع را دوچندان می کند.

اینجاست که رسالت برنامه سازان معارفی و مهدوی در تولید برنامه های ترکیبی و گفتگومحور سنگین تر از قبل می شود و البته این مهم چند سالی است که در دستور کار برنامه سازان قرار گرفته است.

هرچند برنامه سازان دغدغه مند در حوزه مهدویت با نگاهی جامع نگر و درک حساسیت این آموزه به ارائه طرح و سوژه پردازی متناسب با علاقه مخاطب می پردازند ولی ادامه حرکت در این مسیر حمایت و پشتیبانی مالی و معنوی مدیران را می طلبد.

درحال حاضر سیما با تولید و پخش برنامه هایی با موضوع مهدویت در مسیر رسالت خود گام برمی دارد اما چند هفته ای است توقف در مسیر تولید برنامه گفتگومحور “قرار جمعه” و بازپخش برنامه های آرشیوی پرسش های بسیاری را بی پاسخ می گذارد و از طرفی آینده مبهم این برنامه را نشان می دهد.

سوال اساسی اینجاست که چرا رسانه ملی جای تولید برنامه مهدوی با معیارهای بروز رسانه ای، جذب مخاطب بیشتر و البته پاسخ به پرسش های بسیاری که امروز جامعه در جستجوی پاسخ آن است، توقف تولید و بازپخش برنامه های آرشیوی را انتخاب می کند!؟