التهاب منطقه و بسترسازی ظهور/نصرت الهی مبنتی بر سنت ها و قواعد

فرآیند ظهور فرآیندی است که بسیار طبیعی رخ می دهد، هر چند با نصرت الهی همراه است ولی سنت های الهی را به هم نمی ریزد و نصرت الهی هم مبنتی بر همان سنت ها و قواعد است. حالا ما چقدر با ظهور فاصله داریم؟!؟

خبرگزاری شبستان: اوضاع منطقه بسیار متحول و متفاوت با آنچه در طول تاریح بوده، شده است و این شرایط پیچیده هر انسان آشنا با ظهور و فرج را به فکر وادار می کند که شرایط ما چقدر به مقدمات ظهور و متصل به ظهور نزدیک شده است.

یکی از مقدمات این است که ما باید بدانیم ظهور حضرت بسیار طبیعی رخ می دهد. اگر جریان سفیانی از علائم حتمی ظهور است باید به صورت طبیعی در منطقه شکل بگیرد، اگر عراق و شام به هم می ریزند و اگر در یمن تحولی صورت می گیرد، همه اینها باید در یک سلسله اتفاقات طبیعی در جریان تکامل اجتماعی مردم منطقه رخ دهد.

نمی شود مردم یمن ناگهانی ببینند کسی به نام یمانی خروج کرده و اینکه بنا بوده خروج کند. پس این همان است و خروج او ربطی به حوادث اجتماعی منطقه نداشته باشد، نمی شود در شام و عراق در مورد به هم ریختگی هایی که در زمان ظهور رخ می دهد، بگوییم یک سلسله حوادثی بی ریشه یک دفعه ای پدید می آید.

اساسا فرآیند ظهور فرآیندی است که بسیار طبیعی رخ می دهد، هر چند با نصرت الهی همراه است ولی سنت های الهی را به هم نمی ریزد و نصرت الهی هم مبنتی بر همان سنت ها و قواعد است.

الان در منطقه شرایط طبیعی ظهور سفیانی کاملا پدید آمده است، شاید بیش از 10 سال جریان استکبار جهانی این را مطرح می کردند که ما با سربازان خود نمی توانیم در ممالک اسلامی موثر واقع شویم و بعد روسای دولت های استکباری می گفتند خاورمیانه باید منتظر تغییرات عمده ای باشد و ما در نظر داریم، نقشه خاورمیانه تغییر کند.

از همان زمان معلوم بود از میان مردم منطقه سربازگیری می کنند و مردم منطقه را به جان هم می اندازند و با جریان تروریست این حرکت را آغاز می کنند. سال ها قبل می گفتند این جغرافیای سیاسی که در خاورمیانه شگل گرفته، جلوی نفوذ استکبار را بسته و خودشان اعتراف کردند که داعش را ما تشکیل دادیم و از گروه های تروریستی حمایت می کردند.

آنها برای کنترل بیداری اسلامی و جریان مقاومت چاره ای نداشتند، راه دیگری نداشتند، نمی توانستند منطقه را رها کنند تا مقاومت اوج بگیرد و مهمترین منبع غارت خود را از دست دهد. پس به صورت طبیعی این حوادث شکل گرفت. معلوم بود که وقتی عراق را گرفتند، بعدش سوریه را می گیرند. مقدمات ظهور باید به صورت طبیعی در منطقه شکل بگیرد. از طرفی این اوضاع منطقه به صورت طبیعی شکل گرفته ولی بحث علائم ظهور و دقت در روایت وظیفه ماست.

آیت الله بهجت می فرمایند: ای کاش می نشستیم و درباره اینکه حضرت غایب چه وقت ظهور می کنند؟ با هم گفتگو می کردیم تا لااقل از منتظران فرج باشیم. بعضی از ترس نیفتادن در دام کذب صحبت درباره ظهور، زمان ظهور و علائم ظهور را منتفی می کنند و انگار جزء مناطق ممنوعه گفتگو است.

آیت الله بهجت نسبت به اتفاقاتی که در برخی مناطق مثل بغداد می افتاد، ازجمله انفجارها بسیار حالت ترحم داشتند. به طوری که از شدت ناراحتی شان احساس می کردیم که در آن انفجار برای یکی از اقوامشان اتفاقی افتاده است و گاهی در میان جلسه استفتائاتشان یک دفعه می فرمودند. هر روز یک انفجار را انجام می دهند، نمی گذارند راحت باشیم.

بعد ادامه می دهند که حتی از شدت ناراحتی از این گونه مسائل توانایی شان به شدت تحلیل می رفت گاهی ناراحت می شدند و می گفتند: خدایا رحم کن. ما می گفتیم: چه شده؟ می گفت: سفیانی از حتمیات است اینها به اسم می کشند، شما چه می دانید! با این درندگان چه کنیم نمی دانیم مرددیم دعا کنیم آیا بمانیم تا ظهور.

این اتفاق ها را که می دیدند راحت برای ذهن ایشان سفیانی تداعی می شد. اینها برای ما الهام بخش است ضمن اینکه تاثر ایشان از حوادث امروز درس آموز است.

امام باقر(ع) در حدیثی در غیبت نعمانی می فرمایند: یا جابر بنشین روی زمین و تکان نخور و حرکتی انجام نده تا اینکه این علائم را ببینی که برای تو نقل می کنم (بنشین و حرکت نکن یعنی این که اگر می خوهی اقدامی کنی، صبر کن تا این علائم را ببینی و بعدش ظهور اتفاق خواهد افتاد) اگر تو بتوانی این علائم را ببینی (تو آن علائم را نخواهی دید) نخستین علامت اختلاف بنی عباس است که تو نمی توانی این علامت را ببینی، برای کسانی که بعد از من می آیند نقل کن که نشان می دهد، حضرت درگوشی علائم را نقل نمی کنند و می فرمایند: تو آن زمان نیستی که ببینی اما برای بعدی ها نقل کن.

می فرماید: دمشق به هم می ریزد، در عراق نابسامانی هایی پیش می آید، از ناحیه ترک یک خروجی رخ می دهد، در روم اختلاف می شود، روم در روایات همات ترکیه است، اینها وارد جزیره می شوند، جزیره بین النهرین است، سفیانی در شام حرکت می کند. سه پرچم بلند می شود دو تا را از بین می برد و به عراق می آید، قسمت شامات و ترکیه و این ناحیه ها به شدت به هم ریخته می شود و نخستین زمینی که خراب می شود شام می شود.

سفیانی خود را به عراق می رساند. بنابراین روایات لشکر او نمی تواند عتبات و قبور ائمه را تخریب کند، البته باید گفت سفیانی اولش که قیام می کند، حالت عدالت گرایانه دارد، بعضی از گروه های تروریستی را از بین می برد و با شعار تروریستی قیام می کند که باید در موردش صحبت کرد ولی بعدش جنایات بیشتری می کند.

بعد می فرماید: وقتی سفیانی به عتبات می رسد، پرچم هایی از ناحیه خراسان که در ایران است، حرکت می کنند و به سرعت خود را به این قسمت عراق می رسانند. شرایط بسیار روشن است. بعد می فرماید: همراه کسانی که از ایران می آید، یکی از اصحاب حضرت است. کسانی در کوفه قیام می کنند که توسط سفیانی به قتل می رسند بعد سفیانی کسی را به مدینه می فرستد چون زمزمه خروج امام زمان(ع) پدید آمده است.

وقتی نماینده سفیانی به مدینه می رسد، خبر می دهد که آن کس که می گوید من مهدی هستم به مکه رفته است، سفیانی سربازان خود را به مکه می فرستد که در صحرای بیدا در خاک فرو می روند و این معجزه است که رخ می دهد و از علائم حتمی به شمار می آید، مردم مطمئن می شوند که کسی که در کنار کعبه فریاد عمومی سر می دهد، مهدی است. همان است که وعده داده شده است.

بعد گروه اندکی در مکه ابتدا با حضرت بیعت می کنند و حضرت پشت به خانه کعبه می گذارند و خود را معرفی می کنند، نماینده ای در مکه به جا می گذارند و به طرف شمال حرکت می کنند. ظاهرا آن نمایند به صورت تروریستی به قتل می رسد و حضرت بر می گردند و فقط قاتلین را عذاب می کنند تا اینکه بقیه مسیر را حرکت می کنند.

در این روایت مراحل بعدی ظهور نیامده فقط در انتهای روایت می فرماید: خدا امر فرج آخرین امام را یک شبه اصلاح می کند، همان جا که می فرماید یک شبه، چقدر مقدمات ذکر شده است. پس معنای اینکه امر حضرت یک شبه اصلاح می شود و به سرعت 313 نفر جمع می شوند، باید مقدمات طولانی اتفاق بیفتد.

بعد سخنرانی های حضرت را ذکر می کند که حضرت برای جلب توجه جهان اسلام خود را به پیامبر(ص) و قرآن معرفی می کند و هر کس صفای باطن داشته باشد، به حضرت می گرود و هر کس دچار رذالتی باشد، در مقابل حضرت می ایستد.

می بینید در این رویات صحنه های مقدمات ظهور کاملا تبیین می شود، قبل از خروج سفیانی منطقه به هم می ریزد. ما الان در شرایطی هستیم که زمینه های بروز شعار سفیانی در منطقه ایجاد شده است، رسانه های ما کافی است. واقعیت منطقه را توضیح می دهند، ما تا سال گذشته درک روشنی از خروج یمانی نداشتیم و 5 سال گذشته نیز درک درستی از خروج سفیانی نداشتیم.

وضع یمن و التهاب در آن بسترهای طبیعی ظهور، علائم ظهور و مقدمه ساز ظهور است. حالا ما چقدر با ظهور فاصله داریم، نمی شود این مقدمات پدید بیاید و باز بگوییم ممکن است ظهور هزار سال به تاخیر بیفتد و اگر بنا بود بعد از مقدمات هزار سال ظهور با تاخیر اتفاق بیفتد. حضرت باید در روایت می فرمودند که یک بار دیگر این مقدمات اتفاق می افتد ولی این آن نیست، ائمه نمی خواستند ما را به آدرسی بفرستند که درست نیست.

البته باید درمورد بدا تامل کرد زیرا ائمه اطهار(ع) بدا را یکی از اعتقادات ما دانستند. یعنی خدا تصمیمی را که می داند محقق نمی شود، اعلام می کند و بنا بر مصالحی آن را تغییر می دهد، بنا بوده رخ بدهد ولی تغییر می کند بنا بوده فرج برای اقوامی پدید بیاید ولی بنا بر غروری که داشتند تاخیر افتاده است.

بدا مقوله ای است که باید در نظر گرفت. ممکن است تاخیر بیفتد ولی به صورت معقول که نگاه می کنیم وضعیتی که منطقه دارد کاملا مهیا شده برای ظهور است. علائم ظهور، نقش ایرانی ها که کاملا در این روایت معتبر تصریح شده ما باید آمادگی سربازی برای دفاع از اسلام داشته باشیم. در این روایات هم گفته که وقتی سفیانی به سمت عتبات می آید، خراسانی قیام می کند.

وقتی که زمینه های علائم را می بیند، باید بیشتر آماده باشید و تضرع کنید. امیدوارم خدا نور معرفت را به دل های ما بدهد تا اگر ظهور نزدیک باشد، آماده باشیم.

منبع: سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع “ظهور علائم ظهور” نیمه شعبان سال جاری در مصلای تهران.