۱۳۹۴/۰۴/۰۶
–
۸۲۳ بازدید
خانه حضرت خدیجه در کجاست؟؟؟
خانه همسر وفادار و گرامى رسول اللَّه صلى الله علیه و آله در نزدیکى مولد پیامبر صلى الله علیه و آله در محلى معروف به «حىّ القشاشیه» و در کوچه حجر قرار داشت. این خانه پس از مولد النّبى صلى الله علیه و آله به عنوان یکى از مهم ترین و مقدس ترین مکان ها در مکّه محسوب و حوادث و وقایعى را در دل خود جاى داده است که به آن ها اشاره مى گردد:
1- ازدواج پیامبر صلى الله علیه و آله با حضرت خدیجه علیها السلام.
2- تولد فاطمه علیها السلام، که سنگ مرمرى به نشانه محلّ تولد ایشان در آن جا قرار داده بودند.
3- تولد سه دختر دیگر پیامبر خدا صلى الله علیه و آله از خدیجه علیها السلام. [1]
4- نزول جبرئیل علیه السلام در این مکان بر پیامبر صلى الله علیه و آله که این خانه را پس از کعبه با فضیلت ترین مکان مکه ساخته است.[2]
5- آزار پیامبر صلى الله علیه و آله در این جا از سوى همسایه اى چون ابو لهب.[3]
6- حادثه لیلة المبیت؛ یعنى شبى که على علیه السلام بر بستر پیامبر صلى الله علیه و آله خوابید و جان آن حضرت را نجات داد.
7- آغاز هجرت پیامبر صلى الله علیه و آله.
8- وفات خدیجه سلام اللَّه علیها.
پس از هجرت پیامبر صلى الله علیه و آله، عقیل این خانه را تصرف کرد؛ گویا نزدیک تر از او به رسول خدا صلى الله علیه و آله کسى نبوده تا در آن حیص و بیص فشار قریش، خانه را تصرف کند. بعدها معاویه، خانه یاد شده را از عقیل خرید و آن را تبدیل به مسجد کرد. در نزدیکى همین خانه، ابوسفیان نیز خانه اى داشته است. این همان خانه اى است که رسول خدا صلى الله علیه و آله در فتح مکه فرمود: «دَخَلَ دَارَ أَبِی سُفْیَانَ فَهُوَ آمِنٌ».[4]
به نوشته محمدطاهر کردى، روى این محل، در گذر تاریخ، بناهاى فراوانى ساخته شده و آخرین آنها بنایى است که به عنوان «محل ولادت حضرت زهرا علیها السلام» ساخته اند. بانى این بنا نیز شیخ عباس قطان شهردار مکه بوده که به سال 1368 قمرى، در آنجا محلى براى حفظ و قرائت قرآن بنا کرد. ابن بنا تا زمان تألیف کتاب کردى، به عنوان مدرسه حفظ قرآن برقرار بوده است. [5] پیش از این، در دوره عثمانى، در محل خانه خدیجه، تکیه اى ساخته شده بود که به نام «تکیة السیدة فاطمه» شهرت داشت.[6]
این خانه درست مقابل باب بنى شیبه بود که پیامبر صلى الله علیه و آله از منزل خود به سوى آن حرکت مى کردند.
این خانه در توسعه دوره سعودى تخریب شد. مکان تقریبى آن، حدود 150 مترى پشت صفا و مروه، در نزدیکى زادگاه رسول اللَّه صلى الله علیه و آله بوده است؛ جایى که اکنون متاسفانه تبدیل به دستشویی شده است؟! و آثاری از آن بیت نورانی دیده نمی شود.[7]
[1] . فاسى المکى، همان، ج 1، ص 434.
[2] . پیشین، ج 1، ص 446، در مکان وحى رسول خدا صلى الله علیه و آله قبه اى ساخته بودند( ابن جبیر، الرحله، ص 81)
[3] . فاکهى، همان، ج 4، صص 7 و 8
[4] . تهذیب الأحکام، ج 6، ص 136؛ بحار الانوار، ج 21، ص 103
[5] . التاریخ القویم، ص 174.
[6] . همان.
[7] . عالم کویتی سید هاشم رفاعی در اعتراض به این اقدام گستاخانه می نویسد:«رضیتم ولم تعارضوا هدم بیت السیّدة خدیجة الکبرى أمّ المؤمنین والحبیبة الأولى لرسول ربّ العالمین صلى اللّه علیه وآله، المکان الذی هو مهبط الوحی الأوّل علیه من ربّ العزّة والجلال، وسکتم على هذا الهدم راضین أن یکون المکان بعد هدمه دورات میاه وبیوت خلاء ومیضات، فأین الخوف من اللّه؟ وأین الحیاء من رسوله الکریم علیه الصلاة والسلام». نصیحة لإخواننا علماء نجد» ص 59. تألیف: یوسف بن السیّد هاشم الرفاعى، با مقدمه دکتر محمّد سعید رمضان البوطی.
1- ازدواج پیامبر صلى الله علیه و آله با حضرت خدیجه علیها السلام.
2- تولد فاطمه علیها السلام، که سنگ مرمرى به نشانه محلّ تولد ایشان در آن جا قرار داده بودند.
3- تولد سه دختر دیگر پیامبر خدا صلى الله علیه و آله از خدیجه علیها السلام. [1]
4- نزول جبرئیل علیه السلام در این مکان بر پیامبر صلى الله علیه و آله که این خانه را پس از کعبه با فضیلت ترین مکان مکه ساخته است.[2]
5- آزار پیامبر صلى الله علیه و آله در این جا از سوى همسایه اى چون ابو لهب.[3]
6- حادثه لیلة المبیت؛ یعنى شبى که على علیه السلام بر بستر پیامبر صلى الله علیه و آله خوابید و جان آن حضرت را نجات داد.
7- آغاز هجرت پیامبر صلى الله علیه و آله.
8- وفات خدیجه سلام اللَّه علیها.
پس از هجرت پیامبر صلى الله علیه و آله، عقیل این خانه را تصرف کرد؛ گویا نزدیک تر از او به رسول خدا صلى الله علیه و آله کسى نبوده تا در آن حیص و بیص فشار قریش، خانه را تصرف کند. بعدها معاویه، خانه یاد شده را از عقیل خرید و آن را تبدیل به مسجد کرد. در نزدیکى همین خانه، ابوسفیان نیز خانه اى داشته است. این همان خانه اى است که رسول خدا صلى الله علیه و آله در فتح مکه فرمود: «دَخَلَ دَارَ أَبِی سُفْیَانَ فَهُوَ آمِنٌ».[4]
به نوشته محمدطاهر کردى، روى این محل، در گذر تاریخ، بناهاى فراوانى ساخته شده و آخرین آنها بنایى است که به عنوان «محل ولادت حضرت زهرا علیها السلام» ساخته اند. بانى این بنا نیز شیخ عباس قطان شهردار مکه بوده که به سال 1368 قمرى، در آنجا محلى براى حفظ و قرائت قرآن بنا کرد. ابن بنا تا زمان تألیف کتاب کردى، به عنوان مدرسه حفظ قرآن برقرار بوده است. [5] پیش از این، در دوره عثمانى، در محل خانه خدیجه، تکیه اى ساخته شده بود که به نام «تکیة السیدة فاطمه» شهرت داشت.[6]
این خانه درست مقابل باب بنى شیبه بود که پیامبر صلى الله علیه و آله از منزل خود به سوى آن حرکت مى کردند.
این خانه در توسعه دوره سعودى تخریب شد. مکان تقریبى آن، حدود 150 مترى پشت صفا و مروه، در نزدیکى زادگاه رسول اللَّه صلى الله علیه و آله بوده است؛ جایى که اکنون متاسفانه تبدیل به دستشویی شده است؟! و آثاری از آن بیت نورانی دیده نمی شود.[7]
[1] . فاسى المکى، همان، ج 1، ص 434.
[2] . پیشین، ج 1، ص 446، در مکان وحى رسول خدا صلى الله علیه و آله قبه اى ساخته بودند( ابن جبیر، الرحله، ص 81)
[3] . فاکهى، همان، ج 4، صص 7 و 8
[4] . تهذیب الأحکام، ج 6، ص 136؛ بحار الانوار، ج 21، ص 103
[5] . التاریخ القویم، ص 174.
[6] . همان.
[7] . عالم کویتی سید هاشم رفاعی در اعتراض به این اقدام گستاخانه می نویسد:«رضیتم ولم تعارضوا هدم بیت السیّدة خدیجة الکبرى أمّ المؤمنین والحبیبة الأولى لرسول ربّ العالمین صلى اللّه علیه وآله، المکان الذی هو مهبط الوحی الأوّل علیه من ربّ العزّة والجلال، وسکتم على هذا الهدم راضین أن یکون المکان بعد هدمه دورات میاه وبیوت خلاء ومیضات، فأین الخوف من اللّه؟ وأین الحیاء من رسوله الکریم علیه الصلاة والسلام». نصیحة لإخواننا علماء نجد» ص 59. تألیف: یوسف بن السیّد هاشم الرفاعى، با مقدمه دکتر محمّد سعید رمضان البوطی.