۱۳۹۴/۰۳/۳۰
–
۸۳۰ بازدید
آیا عبادت هدف است یا وسیله؟
عبادت هم هدف است و هم وسیله، به این معنى که خود عبادت هدف زندگى است {/Bقُلْ إِنَّ صَلاتِی وَ نُسُکِی وَ مَحْیایَ وَ مَماتِی لِلَّهِ رَبِّ اَلْعالَمِینَ {w1-12w}{I6:162I}/}؛{M بگو نماز و عبادات و زندگى و مرگم همه از آن خداى پرورنده جهانیان است M}»، (انعام، آیه 162). مضمون این آیه شریفه به طور اختصار این است که تمام «من» از آن خداى سبحان است و این هدف زندگى انسان در دنیا است که خداوند آن را عبادت و بندگى نامیده و فرموده است: {/Bوَ ما خَلَقْتُ اَلْجِنَّ وَ اَلْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ {w1-8w}{I51:56I}/}، (الذاریات، آیه 56). و از طرفى عبادت وسیله است، وسیله رسیدن به یقین و کمال {/Bوَ اُعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّى یَأْتِیَکَ اَلْیَقِینُ {w1-6w}{I15:99I}/}، (حجر، آیه 99) و کمال هر موجود و از جمله انسان در عینیت یافتن و به ظهور رسیدن تمام استعدادهاى نهفته آن موجود است. و بى شک در میان استعداد انسان تحقق یافتن خواست هاى مادى و حیوانى را نباید در شمار کمال هاى انسانى به شمار آورد، زیرا این خواست ها بین انسان و حیوان مشترک است و در این مرحله انسانیت انسان بالقوه است وحیوانیت او بالفعل شده است، انسانیت انسان زمانى به فعلیت مى رسد که استعدادهاى جان و روانش شکوفا شود و به کمال و لذت بى پایان و بدون محدود و مزاحم دست یابد؛ بنابراین مقاصدى را که یک انسان در فرایند زندگى دنبال میکند همه یکسان نیستند، برخى از این هدف ها، هدف هاى مقدماتى، آلى و زمینه ساز براى نیل به هدف هاى بالاترند و برخى هدف نهایى و اصیل به شمار مى روند.
در این میان عبادات همان طور که هدف زندگى است، از طرفى همین عبادات هدف مقدماتى است، به تعبیر دیگر وسیله است براى رسیدن به هدف برتر و آن هدف برتر کمال انسان و شکوفا شدن استعدادهاى جان آدمى است که اوج آن رسیدن به قرب پروردگار مى باشد و آن مقامى است که انسان به ذات اقدس الهى رهنمون مى شود و در جوار رحمت الهى استقرار مى یابد. {/Bإِنَّ اَلْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ. فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ{w1-12w}{I54:55-54I}/}؛{M به راستى که پرهیزکاران در باغ ها و جویبار در جایگاهى راستین نزد پادشاهى مقتدرندM}»، (قمر، آیه 54 و 55). خلاصه سخن آن که هدف نهایى انسان کمال است و کمال انسان به معرفت الله مى باشد و معرفت هر شخص به میزان قرب او به خداست و تقرب با سیر الى الله ممکن است وعبادت (بندگى و سرسپردگى محض در برابر خدا) طریقه سیر الى الله است.
براى آگاهى بیشتر در این زمینه ر.ک: فلسفه و هدف زندگى، استاد محمد تقى جعفرى.
در این میان عبادات همان طور که هدف زندگى است، از طرفى همین عبادات هدف مقدماتى است، به تعبیر دیگر وسیله است براى رسیدن به هدف برتر و آن هدف برتر کمال انسان و شکوفا شدن استعدادهاى جان آدمى است که اوج آن رسیدن به قرب پروردگار مى باشد و آن مقامى است که انسان به ذات اقدس الهى رهنمون مى شود و در جوار رحمت الهى استقرار مى یابد. {/Bإِنَّ اَلْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ. فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ{w1-12w}{I54:55-54I}/}؛{M به راستى که پرهیزکاران در باغ ها و جویبار در جایگاهى راستین نزد پادشاهى مقتدرندM}»، (قمر، آیه 54 و 55). خلاصه سخن آن که هدف نهایى انسان کمال است و کمال انسان به معرفت الله مى باشد و معرفت هر شخص به میزان قرب او به خداست و تقرب با سیر الى الله ممکن است وعبادت (بندگى و سرسپردگى محض در برابر خدا) طریقه سیر الى الله است.
براى آگاهى بیشتر در این زمینه ر.ک: فلسفه و هدف زندگى، استاد محمد تقى جعفرى.