بارها از زبان مسؤولان شنیده شده است که آمریکایی ها در جلسات خصوصی بر اساس سیاست

«برد، برد» توافق می کنند اما هنگام اعلام نظر در رسانه ها و اجرا تنها به دنبال

«برد، باخت» می باشند.

و این همان تکرار تجربه تاریخی حکمیت ابوموسی اشعری است که اینگونه گزارش شده است:

عمرو عاص نماینده سپاه شام و معاویه در ماجرای حکمیت از نخستین روز ورود به دومه

الجندل، ابو موسی اشعری را به عنوان صحابی پیامبر و بزرگتر از خود احترام می‌کرد.

آنها سرانجام در مجلسی سرّی تصمیم گرفتند علی و معاویه را از خلافت خلع کنند و

سرنوشت خلافت را به شورای مسلمانان واگذار کنند.mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font:

minor-latin;mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi’ xml:lang=”FA”>

ابوموسی

نیز در جمع مردم بر بالای منبر رفت و چنین گفت:« من علی و معاویه را از خلافت عزل

کردم.» و از منبر پایین آمد.mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font:

minor-latin;mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi’ xml:lang=”FA”>

در

این هنگام ابو موسی با عصبانیت رو به عمروعاص کرد و گفت:« لعنت بر تو که حیله

ورزیدی و گناه کردی. حالِ تو همچون حال سگ است که اگر بر او حمله کنند دهانش را باز

می‌کند و زبان خود را بیرون می‌آورد؛ و اگر رهایش کنند نیز چنین است.»mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font:

minor-latin;mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi’ xml:lang=”FA”>[1]mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font:

minor-latin;mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi’ xml:lang=”FA”>

تاریخ طبری، ج 3، ص 113-111mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font:

minor-latin;mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi’ xml:lang=”FA”>