یکی از روش های حکومت پهلوی برای رواج دین گریزی و نهادینه ساختن دین ستیزی در جامعه ایران اشاعه فحشا و فساد بود. فساد و فحشا به عنوان آلترناتیو و جایگزین رویکردهای دینی از سوی رژیم پهلوی به صورت گسترده ای تبلیغ می شد. این رژیم به نام آزادی و با استفاده از این حربه در این راه تلاش های مذبوحانه فراوانی انجام داد که شروع وقیحانه آن از کشف حجاب بود که در دوران رضا شاه انجام گرفت. پس از سقوط رضا شاه و در زمان محمد رضا پهلوی هر چند به ظاهر حساسیت و بند و بست های دوران رضا شاه در مورد حجاب زنان در معابر عمومی اعمال نمی شد ولی اقدامات فراوان دیگری برای رواج بی بند و باری و فحشا و از میان برداشتن حجاب انجام می شد که به مراتب خطرناک تر از اعمال نظامی رضا شاه بود.در این راستا مطبوعات و نیز مراکز فرهنگی نظیر سینماها به عنوان ابزار های حکومت برای رواج فحشا در اختیار رژیم پهلوی قرار گرفته و به روش های مختلف در راستای اهداف رژیم تلاش می کردند. ذیلا به طور اختصار به ذکر نمونه هایی از این روش ها اشاره می شود.تبلیغ فیلم ها و سینمای مستهجن:
فیلم های سینمایی در دوران حکومت پهلوی و به طور مشخص در زمان زمامداری محمد رضا پر از مسائل جنسی و عشقی از جنس عشق های خیابانی و غیر مشروع بود که با نمایش زنان نیمه عریان و صحنه های روابط عاشقانه و جنسی همراه بود. روزنامه ها و مجلات نیز در این راه یاریگر سینما گران بودند و با درج جملات تحریک آمیز مردم را دعوت به دیدن فیلم ها می نمودند. به عنوان مثال یکی از مجلات در این دوره در تبلیغ فیلمی نوشت: «هیچ فیلمی بهتر از لبخند های یک شب تابستان، شهوت زندگی و عشق و سرزمین او را نمایان نمی سازد. حرکت در آفتاب و نور ماه، وزش باد های مفرح، اهتزاز گل ها و بوته ها هوس را در انسان زنده کرده و عشاق را وا می دارد که به هم آیند.»
چاپ عکس های نیمه عریان زنان و استفاده ابزاری از زنان :
مجلات و روزنامه ها در این دوره برای نشان دادن زیبایی و از شکستن قبح عریان بودن عکس هایی از زنان نیمه عریان با و ضعی تحریک آمیز به چاپ می رساندند. در این باره اصل موضوع همواره تحت الشعاع بود. به عنوان مثال برای توصیف آب دریا و بیان فواید آن زنی را با لباس شنا نشان داده و معمولا جمله ای قصار یا یک بیت شعر تحریک آمیز نیز که هیچ ارتباطی با اصل موضوع نداشت درج می گردید. در این دوره از زنان برای تبلیغ کالا ها بهره برداری می شد. به عنوان مثال کالایی که تبلیغ می شد حتما می بایست بر تن یا در دستان زنی نیمه عریان زیبا رو وخوش اندام باشد و مجلات همواره در تبلیغات خود از هنر پیشه های زن ایرانی و خارجی استفاده می کردند. از اینرو همانطور که گفته شد سینما و مطبوعات به عنوان ابزارهای رواج بی بند باری در جامعه ایران و در دستان رژیم پهلوی برای مقابله با اندیشه دینی و نیز انحراف جوانان به کار می رفت.