– آموزه‌ها و سیره سیاسی- اجتماعى حضرت فاطمه زهرا
حضرت فاطمه زهرا مواضع اجتماعى و سیاسى بنیادى و مهمى را اتخاذ فرمود که این مواضع کاملاً جدى و ایجابى بود، نه سلبى و بی‌طرفانه.
چنان که می‌دانیم ولایت مدارى حضرت فاطمه زهرا(س) و دفاع از حضرت علی(ع) به عنوان امرى شخصى فردى نبود بلکه در واقع مسأله امت و اصل اسلام بود و به همین دلیل، حرکت فاطمه زهرا(س) در این رابطه حرکتى در راستاى حمایت از امت اسلامى و رسالت مکتبى به شمار می‌آید.
موضع آن حضرت درباره فدک نیز صرفاً یک مسأله مالى و دنیاى نبود بلکه موضعى به عنوان احیاى حق و حقیقت تلقى می‌شود. سایر حکومت‌ها و مواضع حضرت فاطمه زهرا (علیهااسلام) نیز همه از همین منظر قابل ادراک است. بلکه اساساً باید اذعان داشت که تمامى حرکات و سکنات، گفتار و کردار، فریاد و سکوت، گریه و ناله اعتراض و انتقاد، موافقت و مخالفت، دعا و نفرین و موضعگیری‌هاى آن حضرت، برخاسته از متن اسلام و حمایت از دین خدا و امت اسلامى بود.
بنابراین یک زن مسلمان با تأسى به سخن و سیره حضرت فاطمه زهرا (سلام‌ا… علیها) باید در صحنه‌هاى اجتماعى و سیاسى براى دفاع از حریم حق و حقیقت شرکت کند.
شرکت زنان در مسئولیت‌هاى عمومى، نه تنها از نظر اسلام ممنوع نمی‌باشد بلکه در بسیارى از موارد واجب و لازم هم بوده و تکلیفى الهى به حساب می‌آید و اگر از حضرت فاطمه زهرا(س) نقل شده که فضیلت زن مسلمان این است که نه او مرد نامحرم را ببیند و نه مرد نامحرم او را ببیند هرگز به معناى انزوا و گوشه‌نشینى زن مسلمان نیست بلکه یا منظور این است که زن در فعالیت‌هاى اجتماعى باید آن چنان مقررات اسلامى را رعایت کند که موجب نگاه حرام نامحرمان نشود و خود نیز از نگاه حرام به نامحرم بدور باشد، یا به آن معناست که در مدیریت امور بانوان، خود زنان باید آن را عهده‌دار باشند تا نیازى به تماس با مرد نامحرم نباشد.
در هر صورت دیدگاه حضرت زهرا هیچ‌گاه انزواى زن مسلمان و خانه‌نشینى او نیست. چگونه ممکن است حضرت فاطمه زهرا که الگو و اسوه براى همه مسلمانان است خود در صحنه‌هاى سیاسى اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى شرکت کند آن‌گاه زنان دیگر را از انجام این فعالیت‌هاى منع نموده و بفرماید فضیلت زن آن است که او نامحرم را نبیند و نامحرم هم او را نبیند! این سخن اگر به معناى انزواى زن مسلمان باشد هم با آیات و روایات و هم با سیره حضرت فاطمه زهرا منافات دارد !
منبع : پایگاه راسخون