شهادت حضرت زهرا(س) برای دفاع از ولایت و اسلام راستین
۱۳۹۳/۱۲/۱۸
–
۴۵۱ بازدید
برخورد حضرت زهرا(س) نسبت به جایگاه امامت و ولایت چگونه بود؟
حضرت صدیقه شهیده فاطمه زهرا سلام الله علیها برای دفاع از ولایت و امام زمان خویش یعنی امیرمومنان علی بن ابی طالب علیه السلام و گرفتن حق و حقوق خدادادی خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام و احیای دین مبین اسلام که میراث پدر بزرگوارش حضرت ختمی مرتبت (ص) بود به شهادت نایل آمد و به همگان نشان داد که برای دفاع از حریم ولایت تا پای جان می بایست مقاومت نمود.پس حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام الله علیها برای نجات اسلام راستین و حفظ دستاوردهای پدر بزرگوارش رسول خدا صلی الله علیه و آله و نجات دین مقدس اسلام از نابودی و نیز رسیدن خلافت به صاحبان اصلی آن یعنی امیرالمومنین علی علیه السلام و اولاد مطهر ایشان و در لبیک گفتن به ندای امام زمانش و کمک و یاری آنحضرت با تمام وجود و تحمل صدمات روحی و جسمی شدید و با فدا کردن فرزندش اوج ایثار و جان نثاری در راه حق و امامت را به نمایش گذاشت و به همگان نشان داد که حتی اگر در بالاترین درجات انسانی و ملکوتی هم اگر باشیم ولی به امام زمان و ولی امرمان و خلیفه الله حمایت و یاری نرسانیم این اعمال و کردار ما هیچ نفعی به حال ما نخواهد داشت.آن حضرت با فدا کردن خود باعث شد که ثمره سالها تلاش و کوشش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امیرالمومنین علی علیه السلام در برپایی حکومت اسلام راستین برای مسلمانان واقعی حفظ شده و چهره واقعی مدعیان اسلام و غاصبان خلافت برای همگان روشن شود و مظلومیت اهل بیت عصمت و طهارت و روسیاهی آن برای غاصبان وهتک حرمت کنندگان تا ابد در تاریخ باقی بماند.لذا همه ما باید با الگو گرفتن از حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها برای حفظ اسلام و امامت با تمام وجود خود را فدای این امر مقدس بنماییم.همچنین شما می توانید با مطالعه خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها به دلایل این فداکاری از دیدگاه خود آن بزرگوار دست یابید، بخشی از این فرمایشان اینگونه است:«…بدانید ما در مقابل آزار و اذیتهای شما صبر می نمائیم، همانند صبر کسی که با شمشیر بدن او را قطعه قطعه نموده و در بدنش نیزه فرو رفته باشد…
ای پدر بعد از رفتن تو وقایع بزرگ و قضایای مشکلی برای من رخ داد، اگر تو می بودی این چنین بر ما سخت نمی گذشت.
ما همچون کویری که باران در آن قطع گردیده تو را از دست داده ایم، قوم تو فاسد گردیده اند، و تو شاهد آنان باش، برای هر اهلی مزیت و برتری بر دیگران می باشد، و تو ای پدر آن هنگام که از ما جدا گشتی و خاک بین ما فاصله گردید این مردمان کینه های خود را نسبت به ما ظاهر نمودند.
اکنون که تو در بین ما نیستی و فدک غصب گردیده، مردم نیز از ما چهره برگرفته و از ما روی گردانند، ما را خوار نمودند، البته در روز قیامت خواهند فهمید که به کجا بازگردانده شده اند…
من با شما(انصار و مهاجرین) آنچه را که بود در میان گذاشتم و می دانم که شما مرا یاری نخواهید نمود، و لباس بی وفائی بر قلبهای شما پوشیده گشته است.
این سخنان به خاطر بر لب رسیدن جانم بود، که عقده های دل خود را وا نمایم، این اظهار غصه های سینه ام بود که نتوانستم در اتمام حجت خویش آن را کتمان نمایم.
پس شتر خلافت را در حالی که استخوانهایش در هم شکسته و بی رمق افتاده محکم بگیرید و غضب خداوند جبار و ننگ ابدی را برای خود قطعی بدانید که به زودی آنانی که ستم روا داشته اند خواهند فهمید که به کجا برگردانیده شده اند…»(برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به: نگرشی مختصر بر زندگانی چهارده معصوم، ص 191 تا 227، سید محمد علوی، قم، انتشارات نغمات، چاپ دوم )
ای پدر بعد از رفتن تو وقایع بزرگ و قضایای مشکلی برای من رخ داد، اگر تو می بودی این چنین بر ما سخت نمی گذشت.
ما همچون کویری که باران در آن قطع گردیده تو را از دست داده ایم، قوم تو فاسد گردیده اند، و تو شاهد آنان باش، برای هر اهلی مزیت و برتری بر دیگران می باشد، و تو ای پدر آن هنگام که از ما جدا گشتی و خاک بین ما فاصله گردید این مردمان کینه های خود را نسبت به ما ظاهر نمودند.
اکنون که تو در بین ما نیستی و فدک غصب گردیده، مردم نیز از ما چهره برگرفته و از ما روی گردانند، ما را خوار نمودند، البته در روز قیامت خواهند فهمید که به کجا بازگردانده شده اند…
من با شما(انصار و مهاجرین) آنچه را که بود در میان گذاشتم و می دانم که شما مرا یاری نخواهید نمود، و لباس بی وفائی بر قلبهای شما پوشیده گشته است.
این سخنان به خاطر بر لب رسیدن جانم بود، که عقده های دل خود را وا نمایم، این اظهار غصه های سینه ام بود که نتوانستم در اتمام حجت خویش آن را کتمان نمایم.
پس شتر خلافت را در حالی که استخوانهایش در هم شکسته و بی رمق افتاده محکم بگیرید و غضب خداوند جبار و ننگ ابدی را برای خود قطعی بدانید که به زودی آنانی که ستم روا داشته اند خواهند فهمید که به کجا برگردانیده شده اند…»(برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به: نگرشی مختصر بر زندگانی چهارده معصوم، ص 191 تا 227، سید محمد علوی، قم، انتشارات نغمات، چاپ دوم )